Το κεντρικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι ποιον εξυπηρετεί η ακολουθούμενη ενεργειακή πολιτική τόσο σε εθνικό όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σε εθνικό επίπεδο η κυβερνητική πολιτική για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε) εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση – ξεπουλήμα όλου του δημόσιου πλούτου της χώρας, συμπεριλαμβανόμενου και του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας.
Εξυπηρετούνται, λοιπόν, οι γνωστοί εγχώριοι «επενδυτές» που θησαυρίζουν εν μέσω κρίσης είτε από τις επιδοτήσεις των BΑΠΕ είτε από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που θυσιάζεται στο βωμό των «μεταρρυθμίσεων» (Ο.Π.Α.Π, λιμάνια, Ο.Σ.Ε, Ε.Υ.Δ.ΑΠ).
Σε όλη τη χώρα μαίνεται σκληρός ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τομέα να εξασφαλίσουν άδειες, για να εγκαταστήσουν μονάδες παραγωγής ρεύματος με Bιομηχανικές Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, καθώς έχουν τεράστια οικονομικά κίνητρα, αφού τα κέρδη τους είναι επιδοτούμενα και, γι’ αυτό, απολύτως εξασφαλισμένα. Φωτορεαλιστική απεικόνιση της Αγ. Μαρίνας με ανεμογεννήτριες
Σε ό,τι αφορά τον μέσο καταναλωτή είναι προφανές ότι σε οικονομικό επίπεδο, τίποτα δεν έχει να κερδίσει από αυτήν τη δραστηριότητα. Αντιθέτως, θα βλέπει τον λογαριασμό της ΔΕΗ συνεχώς να ανεβαίνει, για να συνεχιστεί η επιδότηση των «επενδυτών», ενώ έμμεσα και μακροπρόθεσμα έχει να χάσει πολύ περισσότερα από την πολύπλευρη υποβάθμιση του τόπου του.
Στην χώρα μας που απλώς εισάγει ανεμογεννήτριες, οι θέσεις εργασίας περιορίζονται μόνο στην εγκατάσταση και συντήρηση λειτουργίας, οι οποίες, όμως, είναι ελάχιστες, επειδή τα αιολικά πάρκα παρακολουθούνται και ελέγχονται εξ αποστάσεως με αυτοματοποιημένα συστήματα.
Οι περισσότερες θέσεις εργασίας βρίσκονται εκεί όπου κατασκευάζονται ανεμογεννήτριες, δηλαδή, στις εξής χώρες: Δανία, Γερμανία, Ισπανία και Η.Π.Α. Για παράδειγμα, οι εταιρείες με έδρα την Δανία το 2005 κατείχαν το 40% της παγκόσμιας παραγωγής ανεμογεννητριών και απασχολούσαν 20.000 εργαζόμενους.
Και αφού στις χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης (αλλά και στις Η.Π.Α) εγκαταλείπεται το project των ανεμογεννητριών ως ασύμφορο, οι εταίροι μας, θέλοντας να συντηρήσουν τη βιομηχανία τους, πιέζουν τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου στην κατεύθυνση της αιολικής ενέργειας.
Συμπερασματικά προκύπτει ότι η φούσκα των Β.Α.Π.Ε έχει γίνει μόνο για τις επιδοτήσεις και για να κερδίζουν τεράστια ποσά οι γνωστές οικογένειες επιχειρηματιών στην Ελλάδα και οι πολυεθνικές του χώρου.
Γενικώς δεν προσφέρουν τίποτα σε ενεργειακό επίπεδο, ενώ οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι ανυπολόγιστες.
Άλλωστε η καπιταλιστική ανάπτυξη, που προωθείται ως μονόδρομος από την κυβέρνηση και την Ε.Ε., λειτουργεί ακριβώς με αυτόν τον τρόπο: Με βιομηχανικού τύπου γιγαντιαίες εγκαταστάσεις εκμεταλλεύεται τους φυσικούς πόρους κάθε περιοχής, ενδιαφέρεται μόνο για το κέρδος, καταστρέφει ανεπανόρθωτα το περιβάλλον χωρίς να ενδιαφέρεται καθόλου για τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών (βλ. Σκουριές)
Καθήκον των πολιτών είναι να αντισταθούν στη μετατροπή των φυσικών πόρων του τόπου τους σε πεδίο κερδοφορίας και να εμποδίσουν με κάθε τρόπο την επικείμενη καταστροφή.
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου