Τα περιστέρια της Τήνου

Στην Τήνο έχουν καταμετρηθεί πάνω από 1.000 περιστερώνες. Είναι οικήματα εμβαδού
συχνά μεγαλύτερου των 12 τετραγωνικών μέτρων, διώροφοι ή τριώροφοι, με ύψος έως
έξι μέτρα.
Στο ισόγειο υπάρχει μια αποθήκη για να τοποθετούν τα εργαλεία τους, και στο ταβάνι είχε ένα άνοιγμα για να ανεβαίνουν στον πάνω όροφο με τις φωλιές των περιστεριών.

Αν υπολογιστεί ο πληθυσμός του νησιού σε συνάρτηση με την έκταση του (195 τετραγωνικά χιλιόμετρα), αναλογεί ένας περιστερώνας για κάθε 10 κατοίκους περίπου. Τον περασμένο αιώνα, βέβαια, που η Τήνος έφτασε να έχει 20.000 κατοίκους, κάθε πε­ριστερώνας αναλογούσε σε 20 άτομα.

Χωρίς αμφιβολία, η παρουσία των Βενετών στην Τήνο για 500 περίπου χρόνια (1207-1714) έδρασε καταλυτικά στην πρώτη φάση της δημιουργίας τους. Όμως, το γεγονός της μεγαλύτερης παρουσίας τους τον περασμένο αιώνα, όταν οι Βενετοί είχαν προ πολλού αποχωρήσει, δείχνει ξεκάθαρα ότι υπήρξε λειτουργική ένταξη τους στο νησί. Περιστερώνες υπάρχουν και σ' άλλα νησιά των Κυκλάδων, όπως στη Μύκονο, την Άνδρο, τη Σίφνο, τη Μήλο. Είναι όμως λιγότεροι και λιγότερο εντυπωσιακοί από κάθε πλευρά.

Σε νησιά όπως η Τήνος, με εδάφη επικλινή, αλλά και με αρκετές κοιλάδες στις οποίες υπάρχει τρεχούμενο νερό για να πιουν τα περιστέρια, είναι τελείως λογική η ανάπτυξη της περιστεροτροφίας. Είναι απλό, αντί για τις κότες που θα βόσκουν γύρω από το κοτέτσι, να τρέφεις περιστέρια που θα βόσκουν σ' όλο το νησί. Το μαλακό κρέας των μικρών περιστεριών ήταν συμπλήρωμα πρωτεϊνών στην τροφή των κατοίκων οι οποίοι έκαναν και μεγάλες εξαγωγές πιτσουνιών σε αλμύρα, ιδιαίτερα στη Σμύρνη.

Οι κάτοικοι της Τήνου είχαν αναπτύξει την περιστεροτροφία με τέτοια γνώση, προσαρμογή και ισορροπία προς το περιβάλλον, που μπορεί να χαρακτηριστεί εκπληκτική. Μετά τον τρύγο των σταφυλιών και αφού έπαιρναν το μούστο για κρασί, συνέχιζαν εκμεταλλευόμενοι ό,τι παρέμενε για τσίπουρο. Στο τέλος, αφού στέγνωναν τα υπολείμματα, τα πήγαιναν για αλώνισμα. Έτσι κατάφερναν και μάζευαν όλα τα κουκούτσια από τα σταφύλια. Με αυτά συμπλήρωναν την τροφή των περιστεριών! Τίποτε δεν πήγαινε χαμένο. Φυσικά, χρησιμοποιούσαν -στη συνέχεια- τις κουτσουλιές των περιστεριών και για τη λίπανση των αμπελιών.

Άλλωστε, ο κυριότερος λόγος της παρουσίας των περιστεριών ήταν, όπως φαίνεται, η χρησιμοποίηση της κουτσουλιάς τους για λίπασμα. Έτσι, η Τήνος έκανε μεγάλες εξαγωγές κουτσουλιάς. Και ας μη φανεί κάτι τέτοιο περίεργο μια και το γουανό της Χιλής από κουτσουλιές προέρχεται.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.abettergreece.com