Ιερατική χειροτονία Π. Ιωάννη Σκλαβου. Φωτο και Βιντεο

Η Εκκλησία της Τήνου έζησε την Κυριακή 2 Αυγούστου 2015 στιγμές μοναδικές μέσα σε
χαρά και ελπίδα. Χαρά για την ιερατική χειροτονία του π. Ιωάννη Σκλάβου και ελπίδα ότι θα βρεθεί κάποιος άλλος νέος από την τοπική μας Εκκλησία, να  ξεκινήσει την πορεία του προς την ιεροσύνη.

Ο Καθεδρικός Ναός της Παναγίας του Ροδαρίου στην Ξινάρα Τήνου αποδείχτηκε και πάλι μικρός για να χωρέσει το πλήθος των πιστών που έφθασαν εκεί νωρίς από τα χωριά και την Χώρα αλλά και την Αθήνα και τα γειτονικά νησιά, που τον κατέκλεισαν ήδη από την αρχή της όλης Ιεροτελεστίας.

Στην καθορισμένη ώρα, ο Αρχιεπίσκοπος Νικόλαος και είκοσι ιερείς από την Τήνο, τη Σύρο, την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τη Νάξο, τη Χίο, Τη Γαλλία, τη Σενεγκάλη και δύο ιεροσπουδαστές  της Εκκλησίας της Αθήνας  έκαναν την επίσημη είσοδο στο Ναό, ενώ  είχε προηγηθεί σύντομη  εισαγωγή στην όλη Ιεροτελεστία από τον αδ. Φραγκίσκος ο οποίος είχε την ευθύνη των σύντομων εξηγήσεων κατά τη διάρκεια της ιερατικής χειροτονίας. Σύσσωμος ο λαός βοηθούμενος  από το εκκλησιαστικό όργανο, το βιολί και την κιθάρα και μέλη της χορωδίας έψαλαν το άσμα της εισόδου: «Συ στ’ ακρογιάλι σαν φτάνεις….»

Η όλη Ιεροτελεστία ήταν καλά προετοιμασμένη από τριμελή ομάδα ιερέων και τον Αρχιεπίσκοπο. Με τη βοήθεια του πεπειραμένου τελετάρχη π. Ριχάρδου όλα έγιναν με θαυμαστή τάξη, απλότητα  αλλά και επισημότητα, όπως αρμόζει στη  Θεία Λατρεία.

Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου από τον ιεροδιάκονο Ιωάννη, ο  π. Φραγκίσκος Βιδάλης, Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της τοπικής μας Εκκλησίας, παρουσίασε στον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο τον υποψήφιο και του ζήτησε να τον δεχθεί στην τάξη των Πρεσβυτέρων.

Μετά την αποδοχή της αιτήσεως εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου όλη η παρούσα Εκκλησία αναφώνησε: Άξιος, άξιος, άξιος.

Μετά υποσχέσεις του υποψηφίου Πρεσβυτέρου, ο Αρχιεπίσκοπος απευθύνθηκε στον υποψήφιο και σε όλη την παρούσα Εκκλησία και είπε:

Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές,

Ας είναι ευλογημένος ο Θεός, ο οποίος μέσα στην άπειρη καλοσύνη του δωρίζει σήμερα στην τοπική μας Εκκλησία ένα νέο Πρεσβύτερο.

Μια σημαντική ημέρα για σένα αγαπητέ Ιωάννη, για τους γονείς σου και τους συγγενείς  και φίλους σου, για το Ιεροσπουδαστήριο της Παδούης, για τις τέσσερις ενορίες  όπου πρόσφερες τη διακονία σου, για τη νεολαία που επιτυχώς υπηρετείς και σήμερα σε τιμά με την  εδώ παρουσία της και την παρουσία του Εκκλησιαστικού της παραστάτη της, σημαντική ημέρα για τους σε λίγο συναδέλφους σου ιερείς και για όλη την τοπική μας Εκκλησία. Είναι όμως και για μένα μια μεγάλη πνευματική και φυσική χαρά, διότι  δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευθύνη αλλά και χαρά για ένα επίσκοπο να αποφασίσει  να προχωρήσει στην ιερατική χειροτονία ενός υποψηφίου.

Η αιτία της χαράς σου, της χαράς όλων μας προκαλείται από το γεγονός ότι ο Κύριος τελικά σε κάλεσε να τον ακολουθήσεις. Σε κάλεσε ανεξάρτητα από τα χαρίσματα και τις ελλείψεις σου. Αισθάνθηκες αγαπημένος από τον Κύριο και αποφάσισες να τον αγαπήσεις κι εσύ  ολοκληρωτικά  και να αφιερώσεις τη ζωή σου σ’ Εκείνον και στο Ευαγγέλιό του:

Ο Κύριος θα είναι πάντα μαζί σου. Σε λίγο με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που θα κατέλθει πάνω σου με την επίθεση των χεριών μου και των συλλειτουργών μου ιερέων και με την  καθαγιαστική προσευχή, θα καταστείς «σκεύος εκλογής» του Κυρίου, ο οποίος  ποτέ δεν εγκαταλείπει όσους επιλέγει, καθαγιάζει και στέλνει ως ποιμένες ανάμεσα στο λαό του.

Αγαπητέ Ιωάννη με την ιερατική σου χειροτονία θα αναλάβεις εφημεριακά καθήκοντα, τα οποία θα σου ανατεθούν σήμερα στο τέλος αυτής Ιεροτελεστίας, για να υπηρετήσεις και να βοηθήσεις ακόμη πιο υπεύθυνα την  τοπική μας Εκκλησία. Μία Εκκλησία, η οποία παρά τις εσωτερικές και εξωτερικές δυσκολίες, δεν επιθυμεί να παραμένει περιορισμένη και κλεισμένη στους Ναούς ή εγκλωβισμένη στις νοσταλγίες του χθες. Θέλει να είναι ιεραποστολική, να μην περιορίζεται στο κέντρο αλλά με ενθουσιασμό να τρέχει και στην περιφέρεια που για μας είναι τα άλλα  νησιά και μάλιστα τα ακριτικά. Αυτό συχνά μας το υπενθυμίζει ο Άγιος Πατέρας, ο Πάπας Φραγκίσκος. Θέλουμε να είμαστε μία Εκκλησία  που πηγαίνει με το Ευαγγέλιο στο χέρι, να συναντήσει τον άνθρωπο, χωρίς να περιμένει τον άνθρωπο να την αναζητήσει. Μην ξεχνάς, πως το χαμένο πρόβατο δε ζητά το βοσκό του, αλλά είναι ο καλός βοσκός που το αναζητά.      

Αγαπητέ Ιωάννη, στη νέα αποστολή σου, σου ζητώ να είσαι ένας απλός και ταπεινός ποιμένας. Ποιμένας όλου του ποιμνίου αλλά ιδιαίτερα των παιδιών, των εφήβων και των νέων. Αυτοί είναι το μέλλον  της Εκκλησίας και της κοινωνίας. Με την ευθύνη που ήδη σου έχει ανατεθεί του  Εκκλησιαστικού Παραστάτη της νεολαίας της τοπικής μας Εκκλησίας, οφείλεις να πας και να τους συναντήσεις εκεί που βρίσκονται, να αισθάνεσαι άνετα ανάμεσά τους, όχι για να σε εντάξουν στον τρόπο ζωής τους, αλλά για να μεταφέρεις μέσα στον πολλές φορές  δύσοσμο κόσμο το έντονο άρωμα του Ευαγγελίου. Να τους βοηθάς να συναντήσουν τον Το καλό Ποιμένα, τον Ιησού Χριστό με τον οποίο σε λίγο θα εξομοιωθείς μέσω του Μυστηρίου της ιερατικής χειροτονίας.

        Από σήμερα δε θα ανήκεις πια στον εαυτό σου, αλλά στο ποίμνιό σου. Θα αποτελείς μέλος του Πρεσβυτερίου και της εκκλησιαστικής κοινότητας, σε κοινωνία πάντοτε με τον εκάστοτε Επίσκοπο στον οποίο σε λίγο θα ανανεώσεις την υπακοή σου στο πρόσωπό μου. Ο Επίσκοπός σου θα είναι πατέρας σου κι εσύ πνευματικό παιδί του, αλλά και αδελφός και φίλος του. Και εγώ μαζί με το Χριστό σε ονομάζω σήμερα φίλο μου και δούλο μου.

Σου ζητώ  τη χαρούμενη και ταπεινή υπακοή σου. Η υπακοή για να είναι αληθινή,  οφείλει να είναι πνευματική, ελεύθερη και συνειδητή. Μη θελήσεις να  γίνεις ανυπάκουος για να γίνεις λαοφιλής. Αυτός είναι ένας επικίνδυνος πειρασμός της εποχής μας. Μην ξεχνάς πως είναι πιο εύκολο να υπακούς παρά να αποφασίζεις. Μην ξεχνάς επίσης πως ο καλός ποιμένας βαδίζει μπροστά από τα πρόβατα. Τα πρόβατα  ακολουθούν το βοσκό κι όχι ο βοσκός τα πρόβατα.  Ο Κύριος δε στέλνει ένα έξυπνο πρόβατο να οδηγεί τα άλλα, αλλά ένα ταπεινό και καλό βοσκό για να τα αγαπά και να θυσιάζει τη ζωή του γι’ αυτά. Αυτός ο καλός βοσκός να είσαι αγαπητέ μου Ιωάννη. Το αντίθετο δημιουργεί πολλά προβλήματα στην Εκκλησία.

Καλείσαι να υπηρετείς την Εκκλησία ως καλός ποιμένας, υπηρέτης και  αγγελιαφόρος της καλής αγγελίας κι όχι μισθοφόρος ή υπάλληλος. Και μην ξεχνάς το λόγο του Κυρίου: “όταν θα έχετε εκτελέσει όλα όσα σας έχουν διαταχθεί, να λέτε: είμαστε άχρηστοι δούλοι, κάναμε αυτό που οφείλαμε να κάνουμε». (Λουκάς 17,10). Είναι ένα κάλεσμα στην  ταπεινότητα που είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την πειστικότητα, τη γονιμότητα,  αλλά και τη  γνησιότητα της ιερατικής αποστολής. Δεν είμαστε εμείς οι σωτήρες του κόσμου. Εμείς αναγγέλλουμε τον ένα και μοναδικό Σωτήρα. Είμαστε απλοί υπηρέτες, ανάξιοι δούλοι, χωρίς απαιτήσεις, χωρίς διεκδικήσεις. Μας φθάνει η χάρη του Θεού, η αγάπη του Χριστού, η χαρά που νιώθουμε επειδή απαντήσαμε και καθημερινά απαντούμε στο κάλεσμά του με την ολοκληρωτική  σ’ εκείνον  αφιέρωσή μας.

        Ευχαριστώ ευχαριστώ τους έφηβους, τις νέες και τους νέους που αγάπησες και σε αγάπησαν. Ανάμεσα τους βρίσκονται εκείνοι που θα ακολουθήσουν το παράδειγμα σου και θα αποφασίσουν να πουν το δικό τους «ναι» στο Κύριο που θα τους επισκεφθεί στ’ ακρογιάλι της ζωής τους. Μακάρι, σήμερα, αυτή την ευλογημένη ώρα, να σηκωθεί κάποιος νέος και να πει: σήμερα άκουσα τη φωνή του Κυρίου και δεν θέλω να  σκληρύνω την καρδιά μου, γι’ αυτό ζητώ να τον ακολουθήσω.

Η Παναγία Προστάτισσα της  Εκκλησίας της Τήνου  να ικετεύει συνεχώς για σένα, αγαπητέ Ιωάννη, ώστε με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος να είσαι ένας καλός, απλός και ταπεινός ιερέας της Εκκλησίας του Χριστού για τη δόξα του Θεού Πατέρα.

Εσύ ξέρεις πως όταν ο Κύριος έφθασε στ’  ακρογιάλι της ζωής σου, δεν έψαξε για κάποιον σοφό και πλούσιο, αλλά σε σένα είπε "ακολούθησέ με». Κι’ εσύ  κι εσύ σε λίγο θα αφήσεις τη βάρκα τη δική σου για να αναλάβεις ενεργό υπηρεσία στο πλοιάριο της Εκκλησίας που ο ίδιος ο Χριστός κυβερνά, κι όλοι εμείς ως επιβάτες, πλήρωμα και αξιωματικοί με αγάπη προσπαθούμε να υπηρετούμε.  Αμήν.

Μετά τη χειροτονία ο π. Ιωάννης πήρε τη θέση στα δεξιά του Αρχιεπισκόπου και συνεχίστηκε η Θεία Λειτουργία.

Πριν την τελική ευλογία του Αρχιεπισκόπου πήρε το λόγο ο νέος μας ιερέας και απευθυνόμ,ενός στη συναγμένη Εκκλησία είπε:

Υπάρχει μέσα μας, στον κάθε άνθρωπο, μια έμφυτη τάση να ονειρεύεται. Με την πάροδο του χρόνου τα όνειρα αλλάζουν, όμως ποτέ μα ποτέ δε σταματούμε να ονειρευόμαστε. Στη συνέχεια, ωστόσο, ανακαλύπτουμε ότι η ουσία τους παραμένει η ίδια. Η ιστορία των αποστόλων του Ιησού είναι παρόμοια με τη δική μας ιστορία. Οι απόστολοι ζούσαν την καθημερινότητα τους προσπαθώντας να επιτύχουν τα όνειρά τους. Ο Πέτρος και ο Ανδρέας ήταν ψαράδες. Και όταν ο Ιησούς τούς ζήτησε να αφήσουν τα δίχτυα τους, ήξεραν πως επρόκειτο να φύγουν από το περιβάλλον τους, από τους φίλους, συγγενείς, από εκείνο που ήθελαν και από εκείνο που έχτισαν με κόπο.

Συχνά σκέφτομαι έναν ύμνο που έμαθα από μικρός σε μια κατασκήνωση. Η μνήμη μου είναι τόσο έντονη ώστε μπορώ και θυμάμαι άτομα, καταστάσεις που κρύβονται στα λόγια αυτά του ύμνου. Αυτός ο ύμνος, ο τόσο οικείος σε εμάς τους νέους, είναι ο Ψαράς Ανθρώπων: «Συ , στ΄ακρογιάλι σαν φτάνεις, για σοφούς και για πλούσιους δεν ψάχνεις, μόνο σε εμένα ακολούθα μου λες...». Μόλις πριν από λίγες ημέρες, κατά τη διάρκεια μιας βόλτας στις όχθες μιας από τις ακρογιαλιές, παρατήρησα δύο άνδρες να ασχολούνται με την αλιεία. Δύο πράγματα μου έκαναν εντύπωση: ένας από αυτούς είχε ένα παλιό αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες, καλά εξοπλισμένο για την αλιεία (καλάμια, βαρίδια, αγκίστρια, δολώματα, τα κουβάρια, τα δίχτυα και ούτω καθ΄ εξής), ο άλλος είχε τοποθετήσει σε βολική τοποθεσία κοντά στο νερό μια παλιά πολυθρόνα για να ξεκουραστεί από την κούραση της μακράς και γεμάτης υπομονής ημέρας. Για να γίνει κάποιος ψαράς χρειάζεται επαρκής χρόνος, επιμονή και υπομονή!

 "Ακολουθήστε με και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων": αυτή ήταν η πρόσκληση και η υπόσχεση που απευθύνει ο Ιησούς στους μαθητές του, όμως αυτή η πρόσκληση απευθύνεται και προς εμένα, προς εσάς, τους μαθητές Του της εποχή μας! Το να δεχτούμε αυτή την πρόσκληση είναι η προϋπόθεση για να ζήσουμε αυτή την υπόσχεση. Και εξηγώ· δεν μπορείς να είσαι «ψαράς ανθρώπων», αν δεν έχεις αποδεχθεί την πρόσκληση να οδηγηθείς «πίσω» από τον Ιησού. Πηγαίνοντας πίσω από Ιησού, μπορείς να "ακολουθήσεις τα βήματά του", τα οποία έκανε κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του, και ότι Εκείνος πέθανε για εμάς αφήνοντας μας το παράδειγμα, ώστε και εμείς να βαδίσουμε στα χνάρια τα δικά του (Α Πε 2,21).

Θα μου επιτρέψετε να απευθύνω ευχαριστώ:

Πριν απ όλους στον Θεό Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα, διότι πριν ακόμα έρθω στον κόσμο είχε χαράξει το όνομα μου στην παλάμη του χεριού του, είχε ορίσει τη ζωή μου μαζί με Εκείνον. Γνωρίζω καλά πως δεν με κάλεσε για τα προτερήματα μου ή για τις ικανότητες μου, αλλά μόνο γιατί έδειξε σε εμένα ένα βλέμμα αγάπης. Πολλές φορές αναρωτήθηκα: “Γιατί ο Κύριος έριξε το βλέμμα του σε εμένα, μεταξύ άλλων παιδιών, σίγουρα πολύ καλύτερων από εμένα;”. Ποτέ δεν βρήκα μιαν απάντηση. Αφήνω την απάντηση στον Θεό. Από σήμερα άρχισε μια καινούργια περιπέτεια, και πιστέψτε με, είμαι πεπεισμένος ότι θα είναι μια ωραία περιπέτεια.

Ευχαριστώ τους δυο γονείς και στα δυο αδέλφια μου, που μου έδωσαν τη ζωή, που με μεγάλωσαν αλλά και μεγαλώσαμε μαζί, που με ενέταξαν στη χριστιανική πίστη. Ευχαριστώ για την κατανόηση σας, για την στήριξή σας. Ήταν μια πορεία με τις δυσκολίες της, κλάψαμε μαζί, όμως τώρα ήρθε η στιγμή της χαράς.

Ευχαριστώ τον Αρχιεπίσκοπο μας π. Νικόλαο, διότι ως καλός και έμπειρος ψαράς ήξερε να με καθοδηγήσει σε θάλασσες γεμάτες από καλά ψάρια και να με κάνει σιγά σιγά να ωριμάσω, γιατί για να γίνεις καλός ψαράς χρειάζεται χρόνος και καθοδήγηση.

Ευχαριστώ το πρεσβυτέριο μας, στα νέα μου αδέλφια, τη νέα οικογένεια μου: σας ευχαριστώ που είστε δίπλα μου αυτά τα χρόνια της προετοιμασίας μου, που με στηρίξατε ο καθένας με διαφορετικό τρόπο, άλλος με συμβουλές και άλλος μέσα στη σιωπή της προσευχής του.

Ευχαριστώ τους αναδόχους μου του Βαπτίσματος και του Χρίσματος και τους συγγενείς, οι οποίοι με στήριξαν και με στηρίζουν με την προσευχή τους και με τη διαρκή παρουσία τους.

Ευχαριστώ τη μεγάλη οικογένεια του Ιεροσπουδαστηρίου της Παδούης, όπου μορφώθηκα, αναρωτήθηκα, σκέφτηκα, προβληματίστηκα. Ευχαριστώ τους διευθυντές μου, τον π. Σάντρο και τον π. Τζαμπάολο, τον πνευματικό πατέρα του Ιεροσπουδαστηρίου π. Νικόλαο και όλους  τους συμμαθητές μου, αλλά και  τις 4 ενοριακές κοινότητες που υπηρέτησα εκεί, τους εφημέριους και τους ιερείς, τις μοναχές, τους εμψυχωτές, τα παιδιά, τους εφήβους και τους νέους.

Ευχαριστώ την ενορία του Αγίου Λουκά Αττικής, όπου και μεγάλωσα, εκεί γνώρισα τον Ιησού, εκεί ανακάλυψα την κλήση μου, εκεί κατηχήθηκα και χαίρομαι ιδιαίτερα που είναι εδώ ο εφημέριός της π. Γεώργιος Βαρθαλίτης

Ευχαριστώ στην ενορία του Αγίου Ζαχαρία Καλλονής: τόπος για εμένα πολύ αγαπητός, στο χωριό όπου περνούσα τις πασχαλινές και καλοκαιρινές διακοπές μου, αλλά και μια κοινότητα μέσα στην οποία η κλήση μου διατηρήθηκε και στηρίχθηκε!

Ευχαριστώ ιδιαίτερο την νέα οικογένεια μου που από 2 χρόνια υπηρετώ, την ποιμαντική ενότητα Στενής, 4 ενορίες γιατί η κάθε μια από εσάς με το δικό σας ξεχωριστό τρόπο ήσασταν και είστε δίπλα μου.

Ανάμεσα σας βλέπω πολλά πρόσωπα φίλων, συγγενών, γνωστών που με συνοδέψατε εδώ σε αυτή την τόσο σημαντική στιγμή της ψαριάς μου και προσευχηθήκατε για εμένα: θέλω να σας πω ευχαριστώ.      

Ευχαριστώ τα μέλη της ορχήστρας που με τόση  τέχνη με τα μουσικά όργανα μας ταξίδεψαν σε γαλήνια νερά και ήρεμα.

Άφησα να πω το τελευταίο ευχαριστώ στους εφήβους και τους νέους, τους οποίους υπηρέτησα τους αγάπησα και με αγάπησαν και είμαι πρόθυμος να είμαι δίπλα τους και μακάρι να τους φανώ χρήσιμος.

Απευθύνομαι σε όλες και σε όλους τους παρόντες και σας ζητώ να προσεύχεστε για εμένα, ώστε ο καθημερινά μαζί με τον Κύριο σε άλλες λίμνες μαζί του να ψαρεύω και να σώσω τη δική μου ψυχή και των άλλων. Αμήν.

Μόλις τελείωσε τον χαιρετισμό του ο νέος ιερέας μας, ο αγαπητός σε όλους μουσικός και λαοφιλής τραγουδιστής Χρήστος Φιοράντης έκανε και πάλι την έκπληξη: Με την κιθάρα και την μελωδική του φωνή έψαλε προς τιμή του ένα ύμνο που λίγες ώρες πριν είχε συνθέσει ειδικά για τη στιγμή αυτή.

1.   Με αγάπη και με πίστη πολλή

τον Ιησού με χαρά ακολουθεί

για να δώσει στον κόσμο ζωή

και το πνεύμα του σε όλη τη γη.

Μπροστά στο σταυρό

ο Χριστός σου μιλά

και σου δίνει Μητέρα

τη γλυκιά Παναγιά.

2.   Ο Πατέρας σου δίνει ευχή

το Άγιο Πνεύμα να σε οδηγεί

Με αγγέλους συνοδούς στην πορεία

να ποιμαίνεις τη δική του Εκκλησία.

Μπροστά στο σταυρό

ο Χριστός σου μιλά

και σου δίνει Μητέρα

τη γλυκιά Παναγιά.

Μετά την επίσημη τελική ευλογία του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου και πριν την απόλυση, ο Αρχιεπίσκοπος απευθύνθηκε στην Εκκλησία και είπε:

Αγαπητοί μου, αύριο  Δευτέρα ο π. Ιωάννης θα τελέσει για πρώτη του Θεία Λειτουργία στις 8 το βράδυ στον Ενοριακό Ναό του Αγίου Ζαχαρία της Καλλονής και θα ευλογήσει για πρώτη φορά την Εκκλησία μας.

Αυτή τη στιγμή του ζητώ να ευλογήσει τον επίσκοπο αυτής της Εκκλησίας, εμένα τον ανάξιο δούλο του Θεού.

Πατέρα  ευλόγησέ με!

Τότε ο Αρχιεπίσκοπος γονάτισε  ενώπιον του νέου ιερέα και εκείνος  έδωσε την πρώτη ευλογία του στον επίσκοπό του.

Μετά την όλη Ιεροτελεστία ο νέος Ιερέας π. Ιωάννης Σκλάβος δέχτηκε τις ευχές των πιστών λαβαίνοντας ένα ενθύμιο της χειροτονίας και δεχόμενοι στο προαύλιο του ναού ένα πλούσιο κέρασμα που είχαν ετοιμάσει ενορίες στις οποίες είχε υπηρετήσει ως ιεροδιάκονος αλλά και φίλοι του νέου μας ιερέα.

ΜΕΙΝΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΕ

Πηγή www.Kantam.gr
Φωτογραφιες Γιώργος Βιδάλης