ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Η Τήνος δεν διαθέτει κατάλληλα εδάφη για καλλιέργεια. Αποτελείται από αβαθή φτωχά σε θρεπτικά στοιχεία ξηρά εδάφη που στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι ορεινά.
Ένας αρκετά γνωστός εχθρός του Τήνιου γεωργού είναι η διάβρωση. Για το σκοπό αυτό έχουν επινοηθεί οι “ξερολιθιές” που συγκρατούν το λιγοστό χώμα, αλλά και το νερό.
Στην Τήνο καλλιεργούνται: η ελιά, η συκιά, το αμπέλι, τα αμπελοφάσουλα, τα φασόλια, τα ρεβίθια, καθώς και διάφορα αυτοφυή όπως η ρίγανη, η κάπαρη και το φασκόμηλο. Στα πεδινά ακόμα καλλιεργούνται λαχανικά, αγκινάρες και εσπεριδοειδή. Τέλος, η Τήνος παράγει εκλεκτή ποιότητα κρασιού και ρακί.
Εσπεριδοειδή
Η Τήνος έχει κατάλληλο μεσογειακό κλίμα για την ανάπτυξή τους. Καλλιεργούνται συστηματικά, αλλά μόνο στις λιγοστές πεδινές περιοχές του νησιού.
Η πορτοκαλιά και η μανταρινιά δεν καλύπτουν παρά μόνο την τοπική αγορά. Η λεμονιά ωστόσο εξάγεται σε Αθήνα, Σύρο και Μύκονο. Την περίοδο 96-97 η παραγωγή της ανήλθε στα 200.000 κιλά.
Κηπευτικά
Αν και τελείως ακατάλληλα για το κλίμα της Τήνου, οι Τήνιοι γεωργοί έχουν εφεύρει τρόπους καλλιέργειας προσαρμοσμένους στα χαρακτηριστικά του νησιού.
Κατά μήκος μικρών ρευμάτων, εφαρμόζουν μία τεχνική συγκέντρωσης του νερού σε πετρόκτιστες στέρνες. Σε μικρά υπήνεμα χωράφια, παραπλεύρως των στερνών, συγκεντρώνεται το λιγοστό χώμα σε σαμάρια και αυλάκια από τα οποία διοχετεύεται το νερό της στέρνας.
Μετά την συγκεκριμένη τεχνική, οι συνθήκες γίνονται κατάλληλες για να καλλιεργηθούν φασόλια, κολοκυθάκια, μελιτζάνες, πιπεριές, λάχανα, κουνουπίδια, αγγούρια, ντομάτες, μαρούλια, κρεμμύδια, σκόρδα, μαϊντανός, σέλινο κ.ά. Η παραγωγή ωστόσο αρκεί μόνο και μόνο για οικιακή χρήση.
Μεγαλύτερη παραγωγή αποδίδουν τα λιγοστά πεδινά εδάφη της Τήνου, αφού καλλιεργούνται σε μεγαλύτερη έκταση, αλλά αρκούν μόνο για την ντόπια αγορά.
Η Ελιά
Η Ελιά κάλλιστα ευδοκιμεί χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα στο ξηροθερμικό κλίμα της Τήνου και αξιοποιεί τα φτωχά και άγονα εδάφη του νησιού. Βάση των δηλώσεων των παραγωγών ελαιολάδου καλλιεργούνται περισσότερες από 40.000 ρίζες.
Αν και καλλιεργείται σε ολόκληρο το νησί, ευνοείται κυρίως στις νότιες περιοχές, που κατά κανόνα παρέχουν καλύτερη προστασία από τον ψυχρό βοριά και έχουν καλύτερη έκθεση στον ήλιο.
Τις συναντάμε φυτεμένες περισσότερο σε ρεύματα που αφενός είναι πιο βαθιά και αφετέρου η επίδραση του νερού είναι σωτήρια.
Η Τήνος καλλιεργεί δύο ποικιλίες: Την ξανθολιά με μέσου μεγέθους καρπό και 20-25% περιεκτικότητα σε λάδι και την μαυρολιά με μεγάλου μεγέθους καρπό και περιεκτικότητα 15-20% σε λάδι. Η τελευταία είναι και κατάλληλη για παραγωγή βρώσιμων ελιών.
Αυτοφυή
Ένα μικρό επιπλέον εισόδημα στους Τήνιους γεωργούς αποφέρουν και τρία αυτοφυή προϊόντα που ευνοούνται από τα ορεινά, φτωχά, άγονα εδάφη της Τήνου:
Η ρίγανη που είναι ένα πολυετές πόο, το φασκόμηλο που είναι ένα πολυετές φρύγανο και η κάπαρη που είναι ένας πολυετής θάμνος. Από τα δύο πρώτα συλλέγονται τα ξερά κλαδιά και τα άνθη τους, ενώ από το τελευταίο συλλέγονται τα μπουμπούκια και οι καρποί στις κορυφές των βλαστών.
ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ
Η κτηνοτροφική παραγωγή αποτελεί περίπου το 50% του εισοδήματος των αγροτών της Τήνου.
Σύμφωνα με στοιχεία του Κτηνιατρείου Τήνου εκτρέφονται 28.500 πρόβατα και κατσίκια, 2.500 χοίροι, 900 μοσχάρια και 800 αγελάδες για παραγωγή γάλακτος. Αρκετά ανεπτυγμένη θεωρείται και η περιστεροτροφία.
Τα ζώα βόσκουν ελεύθερα σε χωράφια περιφραγμένα από πέτρινους τοίχους, ενώ σχεδόν σε κάθε χωράφι υπάρχει τουλάχιστον ένας στάβλος. Αυτός είναι ίσως και ο λόγος που το Τηνιακό κρέας θεωρείται από τα νοστιμότερα.
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου