Μύθοι και αλήθειες για τη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας

Η ανησυχία και ο φόβος είναι τα δύο πρώτα

συναισθήματα του ανθρώπου που μαθαίνει ότι ο ίδιος ή κάποιο αγαπημένο πρόσωπο πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας.

Οσοι δεν έχουν γνωρίσει από κοντά την ασθένεια φαντάζονται ότι πρόκειται για μια αρρώστια η οποία θα προκαλέσει οπωσδήποτε τον θάνατο ύστερα από μια βασανιστική πορεία, κατά τη διάρκεια της οποίας ο ασθενής θα χάνει σταδιακά τις δυνάμεις του καταλήγοντας κατάκοιτος και ανήμπορος.

Ο Σύλλογος Ατόμων με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας επισημαίνει, ωστόσο, ότι υπάρχουν πολλές λανθασμένες αντιλήψεις για την ασθένεια. Κάποιες από τις πιο συνηθισμένες παρανοήσεις για τη ΣκΠ παρουσιάζει το «Εθνος - Υγεία», μαζί με απαντήσεις για ερωτήματα που σχετίζονται με την ασθένεια.

ΕΙΝΑΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ;

Δεν είναι έτσι. Οι στατιστικές δείχνουν ότι οι περισσότεροι ασθενείς έχουν σχεδόν το ίδιο προσδόκιμο επιβίωσης με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Οι θάνατοι που σχετίζονται με τη ΣκΠ οφείλονται σε επιπλοκές της πιο επιθετικής μορφής της νόσου. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις η ασθένεια είναι τόσο κακοήθης ώστε να προκαλέσει τον θάνατο.

ΚΑΘΕ ΑΣΘΕΝΗΣ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΑΡΓΑ Ή ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΜΑΞΙΔΙΟ;

Δεν ισχύει. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι κινητικά ικανοί. Με το πέρασμα του χρόνου αυξάνει η πιθανότητα να χρειαστούν κάποιο βοήθημα, όπως ένα ειδικό σκούτερ ή έναν περιπατητή, για να είναι πιο ξεκούραστοι όταν φτάσουν στον προορισμό τους ή να αποφύγουν τις πτώσεις. Μόλις το 20% των ανθρώπων που πάσχουν από ΣκΠ χρησιμοποιούν αμαξίδιο ή μένουν στο κρεβάτι τους επειδή δεν μπορούν να περπατήσουν. Το ποσοστό μειώνεται σταθερά με το πέρασμα του χρόνου από τότε που ξεκίνησε η χορήγηση ιντερφερονών.

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΠΑΣΧΟΥΝ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ;

Την περίοδο της εγκυμοσύνης οι γυναίκες που έχουν ΣκΠ δεν παρουσιάζουν σχεδόν κανένα σύμπτωμα. Υπάρχει, ωστόσο, το ενδεχόμενο αύξησης διαφόρων νευρολογικών συμπτωμάτων (ώσεις) στους πρώτους έξι μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού. Γενικά, πάντως, η γενική εξέλιξη της νόσου δεν αλλάζει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της λοχείας. Για ό,τι αφορά την κληρονομικότητα το ρίσκο είναι σχετικά μικρό, με το ποσοστό να κυμαίνεται μεταξύ του 1% και του 3%. Η νέα μητέρα θα πρέπει να προνοήσει, ωστόσο, να έχει βοήθεια για τη φροντίδα του παιδιού στην περίπτωση που εμφανίσει νευρολογικά συμπτώματα.

Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΙΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕΙ ΤΗ ΝΟΣΟ;

Δεν έχει αποδειχτεί ότι αυτό ισχύει. Για λόγους γενικής υγείας, οι ασθενείς θα πρέπει να ακολουθούν μια δίαιτα με χαμηλά λιπαρά, φρούτα και λαχανικά.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΑΣΚΗΣΗ;

Πρέπει να επισημανθεί ότι η αποκατάσταση και η άσκηση δεν μπορούν να αλλάξουν την πορεία της νόσου αλλά βοηθούν τον ασθενή να έχει καλύτερη ποιότητα ζωής. Στην αποκατάσταση περιλαμβάνεται η φυσικοθεραπεία για ενδυνάμωση, μυϊκό συντονισμό και ισορροπία, η εργοθεραπεία για ανεξάρτητη διαβίωση, η λογοθεραπεία για όσους έχουν προβλήματα άρθρωσης και κατάποσης και η γνωσιακή αποκατάσταση για τη βελτίωση της μνήμης και της συγκέντρωσης. Η σωματική άσκηση προσφέρει ευεξία και εμποδίζει την εμφάνιση επιπλοκών που προέρχονται από την αδράνεια. Επειδή σε αρκετές περιπτώσεις η ΣκΠ προκαλεί έντονη κόπωση, η άσκηση πρέπει να εξατομικεύεται.

ΠΟΣΟ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ;

Είναι προφανές ότι τα συμπτώματα της ασθένειας και οι ψυχολογικές επιπτώσεις τους μπορούν να επιδράσουν αρνητικά στη σεξουαλική ζωή του ασθενούς. Ωστόσο, τα σεξουαλικά προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με επιτυχία. Σε αυτό μπορεί να βοηθήσει ένας ψυχοθεραπευτής, ενώ ένας σεξολόγος μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση προβλημάτων φυσιολογίας.

Πηγή ethnos.gr