Ο δικηγόρος και δημοτικός σύμβουλος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, Γιώργος Καραμανής, αναφέρεται στο θέμα της αδειοδότησης υπεραγορών, με αφορμή την πρόσφατη συζήτηση που έγινε στο δημοτικό συμβούλιο. Όπως αναλυτικά παρουσιάζει, το θέμα αυτό έχει κριθεί δικαστικά από το Συμβούλιο της Επικρατείας, σύμφωνα με το οποίο η χορήγηση ή μη αδειών ιδρύσεως πολυκαταστημάτων από δημοτικά συμβούλια αντίκειται στο Σύνταγμα. Μάλιστα, τονίζει, ότι ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου με απαράδεκτη αμετροέπεια προσπάθησε να υποσκελίσει το κριθέν νομικό ζήτημα από τις αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας παρά την επίκληση τους από τον ίδιο τον κ. Καραμανή, ο οποίος παράλληλα παρουσιάζει πώς πραγματικά είχε εξελιχθεί το θέμα της προέγκρισης που είχε δοθεί τον περαμένο Φεβρουάριο στην ΕΑΣ Νάξου..
Αναλυτικά, ο κ. Γιώργος Καραμανής, αναφέρει:
ΑΔΕΙΑ ΥΠΕΡΑΓΟΡΩΝ
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
Ο Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων και ειδικότερα το Δημοτικό του Συμβούλιο, στις 10.7.2014 ασχολήθηκε μ’ ένα πολύ σοβαρό θέμα: της αδειοδότησης υπεραγορών (super – market) στην Νάξο.
Το θέμα αυτό αντικειμενικά, αναμφισβήτητα είναι πολύ μεγάλης σημασίας για το νησί μας.
Η ταπεινή μου άποψη είναι, ότι αν και το θέμα έχει ουσιώδη σημασία για την οικονομική ανάπτυξη, τον εμπορικό ανταγωνισμό, τον εφοδιασμό των καταναλωτών σε προϊόντα ποιότητας, επάρκειας και τιμών, σε δημιουργία ή κατάργηση θέσεων εργασίας, στην διευκόλυνση ή παρεμπόδιση της διάθεσης των παραγομένων προϊόντων του νησιού, το θέμα αυτό έχει ΚΡΙΘΕΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ από το ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας μας, το Συμβούλιο της Επικρατείας και μάλιστα με αποφάσεις της Ολομέλειας του που εκδόθηκαν το 2008 και το 2013, επόμενα δε μπορούμε να παραβλέπουμε αυτές τις αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας.
Ευτυχώς ή δυστυχώς το θέμα έχει κριθεί Δικαστικά και σε ανώτατο βαθμό. Συγκεκριμένα το άρθρο 10 του νόμου 2323/1995 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με τον νόμο 3377/2005 βάσει του οποίου άρθρου 10 των παραπάνω νόμων δίνεται η δυνατότητα στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης Νομαρχιακών Συμβουλίων παλαιότερα και Δημοτικών Συμβουλίων σήμερα να χορηγούν ή να μη χορηγούν άδειες ιδρύσεως υπεραγορών καταστημάτων, κρίθηκε ότι ΑΝΤΙΚΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ. Ειδικότερα η τελευταία απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας η υπ ‘αριθμ. 694/2013 έκρινε: «Οι διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 2323/1995, όπως αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 10 του ν. 3377/2005, με τις οποίες εισάγεται ειδικό σύστημα αδειοδότησης των υπεραγορών, κατ’ ενάσκηση ευρύτατης διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης και με εκτίμηση σειράς κριτηρίων, καθένα των οποίων ανάγεται σε διαφορετικές, εξίσου θαλπόμενες από το Σύνταγμα, πτυχές του δημοσίου συμφέροντος, ΑΝΤΙΚΕΙΝΤΑΙ στα άρθρα 5 παρ. 1 και 24 παρ. 2 Συντ.»
Το ίδιο έχει αποφανθεί προηγούμενα και η υπ’ αριθμ. 3037/2008 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας. «Αντισυνταγματικότητα διατάξεων άρθρου 10 Ν. 2323/1995 -. Το άρθρο 10 του Ν. 2323/1995, το οποίο απαιτεί για την ίδρυση υπεραγοράς……. προηγούμενη άδεια της οικείας Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟ προς το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος ».
Πολύ συνοπτικά πώς θεμελιώνονται οι παραπάνω αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας. Και οι δύο παραπάνω αποφάσεις έκριναν ότι το άρθρο 10 του ν. 2323/1995 που δίνει την δυνατότητα στον Δήμο να χορηγεί την άδεια ίδρυσης και λειτουργίας υπεραγορών είναι αντισυνταγματικός γιατί έρχεται σε αντίθεση με τα άρθρα 5 και 24 του Συντάγματος. Περιεκτικά τι ορίζουν τα άρθρα αυτά: «Το άρθρο 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος ορίζει ότι "καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητα του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη" και στο άρθρο 24, ορίζονται τα εξής: "1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξη του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας (...). 2. Η χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας, η διαμόρφωση, η ανάπτυξη, η πολεοδόμηση και η επέκταση των πόλεων και των οικιστικών γενικά περιοχών υπάγεται στη ρυθμιστική αρμοδιότητα και τον έλεγχο του Κράτους, με σκοπό να εξυπηρετείται η λειτουργικότητα και η ανάπτυξη των οικισμών και να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι διαβίωσης.»
Στην συνέχεια παρατίθενται αυτούσια τμήματα των παραπάνω αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας, αφού η παράθεση ολόκληρου του κειμένου τους δεν μπορεί να είναι αντικείμενο της παρούσης.
«Επειδή, το άρθρο 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει την ελευθερία ασκήσεως οικονομικής δραστηριότητος, κατοχυρώνει, μεταξύ άλλων, και την ελευθερία ιδρύσεως και εκμεταλλεύσεως εμπορικών καταστημάτων. Εν όψει τούτου, η δια νόμου υπαγωγή της τελευταίας αυτής μορφής οικονομικής δραστηριότητος σε καθεστώς προηγουμένης διοικητικής αδείας συνιστά περιορισμό συνταγματικώς κατοχυρωμένης ελευθερίας…….. Εξ άλλου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 24, παράγραφοι 1 και 2, του Συντάγματος, ο νομοθέτης, κοινός ή κανονιστικός, οφείλει να ρυθμίζει, τη χωροταξική ανάπτυξη και την πολεοδομική διαμόρφωση της Χώρας κατά τρόπο, διασφαλίζοντα την τήρηση της αρχής της αειφορίας (βιώσιμης αναπτύξεως), βάσει ορθολογικού σχεδιασμού και κατ’ εκτίμηση, μεταξύ άλλων, της ιδιομορφίας, της φυσιογνωμίας και των αναγκών κάθε περιοχής…Με το περιεχόμενο αυτό οι ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 10 του Ν. 2323/1995, όπως αντικαταστάθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 3377/2005, προσκρούουν στις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1 και 24 παρ. 2 του Συντάγματος.»
«Επειδή, εν όψει των ανωτέρω, επί του ερωτήματος που τέθηκε με την προαναφερομένη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 2323/1995, όπως αντικαταστάθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 3377/2005, αντίκεινται στο Σύνταγμα, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην προηγούμενη σκέψη.»
Οι παραπάνω αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας εκδόθηκαν για τις εξής υποθέσεις: Η απόφαση 3037/2008, επειδή η ανώνυμη εταιρεία ……… Α.Ε υπέβαλε στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου Κρήτης αίτηση για άδεια ιδρύσεως υπεραγοράς στην περιοχή Δήμου Αλικαρνασσού Ηρακλείου Κρήτης. Το Νομαρχιακό Συμβούλιο του Ηρακλείου απέρριψε την αίτηση της εταιρείας. Η εταιρία προσέφυγε στην Περιφέρεια Κρήτης και η Περιφέρεια δικαίωσε την εταιρεία και ακύρωσε την απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου.
Η Νομαρχία Ηρακλείου άσκησε προσφυγή κατά της αποφάσεως της Περιφέρειας στο Εφετείο Κρήτης το οποίο δικαίωσε την Περιφέρεια.Στην συνέχεια επειδή τέθηκε θέμα συνταγματικότητας ή όχι του άρθρου 10 του νόμου 2323/1995 που όπως παραπάνω δίνει την δυνατότητα στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης να χορηγούν ή όχι άδειες υπεραγορών κατόπιν προσφυγής της Νομαρχίας Ηρακλείου, το θέμα οδηγήθηκε στην Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας. Τότε εκδόθηκε η αναφερόμενη υπ αριθμ. 3037/2008 απόφαση της Ολομέλειας που έκρινε το άρθρο 10 του νόμου 2323/1995 αντισυνταγματικό και έτσι σ’ εκείνη την υπόθεση ηττήθηκε η Νομαρχία Ηρακλείου η οποία καταδικάζεται στα έξοδα και δικαιώνεται η Περιφέρεια Κρήτης και η εταιρία.
Η απόφαση 694/2013 εκδόθηκε για την εξής υπόθεση: η ανώνυμη εταιρεία «Καρφούρ - Μαρινόπουλος Α.Ε» υπέβαλλε αίτηση για επέκταση καταστήματος της, στις Μουρνιές Δήμου Ελευθερίου Βενιζέλου Χανίων Κρήτης. Η Νομαρχία Χανίων με την σύμφωνη γνώμη του Δήμου Ελευθερίου Βενιζέλου (Δήμος περιοχής) απέρριψε την αίτηση της Καρφούρ – Μαρινόπουλος. Η εταιρία Καρφούρ – Μαρινόπουλος προσέφυγε στο Διοικητικό Εφετείο Κρήτης κατά της απόφασης της Νομαρχίας Χανίων και το Διοικητικό Εφετείο Κρήτης κρίνοντας ότι το ζήτημα άδειας ή όχι καταστημάτων υπεραγορών είναι γενικότερου ενδιαφέροντος και έχει συνέπειες σε ευρύτερο κύκλο προσώπων υπέβαλε σχετικό ερώτημα στο Συμβούλιο Επικρατείας βάσει του ισχύοντος νόμου. «Επειδή, με τις διατάξεις του ως άνω άρθρου 1 του ν. 3900/2010 εισάγεται ο θεσμός της «δίκης-πιλότου» ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας σε θέματα που, ως εκ της φύσεώς τους, έχουν γενικότερο ενδιαφέρον και, συνεπώς, αναμένεται να προκαλέσουν σημαντικό αριθμό διαφορών με τον κίνδυνο να εκδοθούν αντιφατικές αποφάσεις και να υπάρξει σημαντική καθυστέρηση για τους διαδίκους ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων. Στις περιπτώσεις αυτές δίνεται η δυνατότητα στους διαδίκους και στα διοικητικά δικαστήρια να απευθύνονται απ΄ ευθείας στο Συμβούλιο της Επικρατείας ώστε αυτό να επιλύει τα σχετικά ζητήματα, διασφαλίζοντας την ενότητα της νομολογίας και την ασφάλεια δικαίου…….»
Η απόφαση έκρινε αντισυνταγματικό το άρθρο 10 του νόμου 2323/1995 «Ακυρώνει, σύμφωνα με το αιτιολογικό, α) την υπ’ αριθμ. 18/28.1.2009 πράξη του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων, με την οποία απερρίφθη αίτημα της αιτούσης εταιρείας για τη χορήγηση άδειας ίδρυσης-επέκτασης υπεραγοράς λιανικού εμπορίου σε περιοχή εκτός σχεδίου επί της Λεωφόρου Χανίων-Μουρνιών στο Δήμο Ελευθερίου Βενιζέλου Ν. Χανίων και β) την υπ’ αριθμ. 4234/10.3.2009 πράξη του Γενικού Γραμματέα Περιφέρεια Κρήτης, με την οποία απερρίφθη προσφυγή της αιτούσης κατά της υπό στοιχείο α ως άνω πράξεως.»
Ακυρώθηκε λοιπόν και μ’ αυτή την απόφαση της ολομέλειας η απόφαση της Νομαρχίας Χανίων που δεν έδωσε άδεια ίδρυσης στην εταιρεία Καρφούρ και δικαιώθηκε η εταιρεία Καρφούρ.
Ύστερα από τις παραπάνω αποφάσεις και την ξεκάθαρη κρίση για την αντισυνταγματικότητα του νόμου φρονώ ότι καθένας για να εκτιμήσει τα πράγματα στην σωστή πραγματική τους βάση και να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα και να οδηγηθεί σε σωστές δράσεις, δε θα πρέπει να παραβλέπει τις παραπάνω αποφάσεις και την κρίση τους ως προς την αντισυνταγματικότητα του νόμου. Θα πρέπει δε να εκτιμά ότι για νομικό θέμα που έχει κριθεί από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δε μπορεί να κρίνει διαφορετικά κατώτερο δικαστήριο. Η κρίση της Ολομέλειας επί νομικού θέματος είναι δεσμευτική. Εάν το φτωχό αυτό κείμενο συντελέσει στο ελάχιστο για τα παραπάνω θα έχει επιτευχθεί ο στόχος του γραψίματος του.
Δυστυχώς στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου μας δεν κυριάρχησαν η κρισιμότητα και σοβαρότητα του θέματος. Εν θερμώ, οι εκπρόσωποι του Εμπορικού Συλλόγου δεν άφηναν περιθώρια ώριμων σκέψεων και προβληματισμών και κατακεραύνωναν κάθε σκέψη προβληματισμού. Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου με απαράδεκτη αμετροέπεια προσπάθησε να υποσκελίσει το κριθέν νομικό ζήτημα από τις αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας παρά την επίκληση τους από τον γράφοντα. Μα είναι δυνατόν σ’ ένα τέτοιο νομικό θέμα υψίστης σημασίας, που έχει κριθεί από Ολομέλειες, ένας νομικός να προσπαθεί προς τέρψη των παρευρισκομένων του Εμπορικού Συλλόγου να βγει πάνω από τις κρίσεις της Ολομέλειας του ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου. Όχι, αυτό είναι απαράδεκτο. Αυτά δεν είναι υπεύθυνη συμπεριφορά νομικού, δεν είναι υπεύθυνη ενημέρωση και συμβουλή, είναι ενέργειες άλλων.
Ο υπεύθυνος Αντιδήμαρχος καταστημάτων αγανάκτησε υποστηρίζοντας ότι δήθεν αυτός και άλλοι δημοτικοί σύμβουλοι εξαπατήθηκαν από την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Νάξου και έδωσαν στην Ένωση Νάξου (ΕΑΣ Νάξου) άδεια προεγκρίσεως υπεραγοράς το Φεβρουάριο του 2014.
Τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ο Δήμος Νάξου δεν μπορούσε να μη δώσει την άδεια στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Νάξου τον Φεβρουάριο του 2014. Ο νόμος είναι σαφής. Ορίζει ότι σε περίπτωση που υποβληθεί αίτηση άδειας για προέγκριση υπεραγοράς ο Δήμος είναι υποχρεωμένος σε ανατρεπτική προθεσμία (30) ημερών να απαντήσει σχετικά. Εάν δεν αποφασίσει και δεν απαντήσει τεκμαίρεται, λογίζεται ότι έχει εγκρίνει την άδεια. Αυτό είχε γίνει. Η Ένωση υπέβαλε αίτηση στον Δήμο για άδεια υπεραγοράς. Πέρασαν οι (30) μέρες από την κατάθεση της αίτησης και ο Δήμος δεν απάντησε. Μετά την παρέλευση των (30) ημερών από την υποβολή της αίτησης ο γράφων με τον εκπρόσωπο του συνεταιρισμού ζητήσαμε εκ περισσού από τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο καταστημάτων να μας χορηγήσει βεβαίωση ότι η αίτηση μας έχει εγκριθεί, σύμφωνα με τον νόμο που ορίζει τις (30) ημέρες, επειδή η Ένωση ήθελε να επιδείξει την έγκριση σε αντισυμβαλλόμενό της. Αρνήθηκε ο Αντιδήμαρχος, να χορηγήσει τη γραπτή έγκριση, επακολούθησαν γραπτή αίτηση και εξώδικο με επίδοση με κλητήρα από την Ένωση στον Δήμο, υπενθυμίζοντας τις ευθύνες του Δήμου και τότε άνθρωποι της πλειοψηφίας του Δήμου ρώτησαν «εάν δεν δοθεί η βεβαίωση από τον Αντιδήμαρχο αλλά πάει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο και έχετε απάντηση με απόφαση του Συμβουλίου έχετε πρόβλημα;». Κατάλαβα ότι διάβασαν το εξώδικο και κατάλαβαν ότι αναγκαστικά μετά την παρέλευση των (30) ημερών η άδεια έχει εγκριθεί, ότι η εισήγηση τους θα ήταν θετική όπως ήταν και έτσι εκδόθηκε η άδεια στην ΕΑΣ το Φλεβάρη του 2014 , με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου.
Αυτή είναι η αντικειμενική αλήθεια. Με την ευκαιρία καλό θα είναι στη κρίσιμη οικονομική περίοδο που περνάμε κάποιοι να μη πετροβολούν τους συνεταιρισμούς και την Ένωση της Νάξου που από τόσα χρόνια, δεκαετία 1920, τους ίδρυσαν αξιόλογοι άνθρωποι και τόσα πρόσφεραν και προσφέρουν στο κόσμο του νησιού. Εάν λείψουν οι συνεταιρισμοί και η ΕΑΣ θα έχουμε αναγκαστικά τους εμπόρους και τις αλυσίδες.
Νομίζω ότι δεν πέφτω πολύ έξω, όταν υποστηρίζω, ότι ο Νίκος Ρεφενές είναι από τους σπουδαιότερους οικονομικούς παράγοντες του νησιού μας. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν, πριν από λίγο καιρό μας είπε «αλίμονο εάν η Ένωση Νάξου ακολουθήσει μια μέρα την πορεία των Ενώσεων και των συνεταιρισμών όλης της Ελλάδας που ακούμε ότι κλείνουν, δεν μπορούν να πληρώσουν κ.λ.π. Τότε η οικονομία του νησιού θα γονατίσει, αφού η Ένωση κινεί ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της οικονομίας της Νάξου.»
Επειδή απ’ ότι έχω καταλάβει στις συζητήσεις μπλέχτηκε το θέμα της άδειας υπεραγοράς με τους συνεταιρισμούς και την Ένωση Νάξου, εάν είναι δυνατόν γι’ αυτό το θέμα θα ασχοληθούμε μία άλλη φορά.
Με εκτίμηση,
Γιώργος Καραμανής, δικηγόρος
ΑΔΕΙΑ ΥΠΕΡΑΓΟΡΩΝ
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
Ο Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων και ειδικότερα το Δημοτικό του Συμβούλιο, στις 10.7.2014 ασχολήθηκε μ’ ένα πολύ σοβαρό θέμα: της αδειοδότησης υπεραγορών (super – market) στην Νάξο.
Το θέμα αυτό αντικειμενικά, αναμφισβήτητα είναι πολύ μεγάλης σημασίας για το νησί μας.
Η ταπεινή μου άποψη είναι, ότι αν και το θέμα έχει ουσιώδη σημασία για την οικονομική ανάπτυξη, τον εμπορικό ανταγωνισμό, τον εφοδιασμό των καταναλωτών σε προϊόντα ποιότητας, επάρκειας και τιμών, σε δημιουργία ή κατάργηση θέσεων εργασίας, στην διευκόλυνση ή παρεμπόδιση της διάθεσης των παραγομένων προϊόντων του νησιού, το θέμα αυτό έχει ΚΡΙΘΕΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ από το ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας μας, το Συμβούλιο της Επικρατείας και μάλιστα με αποφάσεις της Ολομέλειας του που εκδόθηκαν το 2008 και το 2013, επόμενα δε μπορούμε να παραβλέπουμε αυτές τις αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας.
Ευτυχώς ή δυστυχώς το θέμα έχει κριθεί Δικαστικά και σε ανώτατο βαθμό. Συγκεκριμένα το άρθρο 10 του νόμου 2323/1995 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με τον νόμο 3377/2005 βάσει του οποίου άρθρου 10 των παραπάνω νόμων δίνεται η δυνατότητα στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης Νομαρχιακών Συμβουλίων παλαιότερα και Δημοτικών Συμβουλίων σήμερα να χορηγούν ή να μη χορηγούν άδειες ιδρύσεως υπεραγορών καταστημάτων, κρίθηκε ότι ΑΝΤΙΚΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ. Ειδικότερα η τελευταία απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας η υπ ‘αριθμ. 694/2013 έκρινε: «Οι διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 2323/1995, όπως αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 10 του ν. 3377/2005, με τις οποίες εισάγεται ειδικό σύστημα αδειοδότησης των υπεραγορών, κατ’ ενάσκηση ευρύτατης διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης και με εκτίμηση σειράς κριτηρίων, καθένα των οποίων ανάγεται σε διαφορετικές, εξίσου θαλπόμενες από το Σύνταγμα, πτυχές του δημοσίου συμφέροντος, ΑΝΤΙΚΕΙΝΤΑΙ στα άρθρα 5 παρ. 1 και 24 παρ. 2 Συντ.»
Το ίδιο έχει αποφανθεί προηγούμενα και η υπ’ αριθμ. 3037/2008 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας. «Αντισυνταγματικότητα διατάξεων άρθρου 10 Ν. 2323/1995 -. Το άρθρο 10 του Ν. 2323/1995, το οποίο απαιτεί για την ίδρυση υπεραγοράς……. προηγούμενη άδεια της οικείας Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟ προς το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος ».
Πολύ συνοπτικά πώς θεμελιώνονται οι παραπάνω αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας. Και οι δύο παραπάνω αποφάσεις έκριναν ότι το άρθρο 10 του ν. 2323/1995 που δίνει την δυνατότητα στον Δήμο να χορηγεί την άδεια ίδρυσης και λειτουργίας υπεραγορών είναι αντισυνταγματικός γιατί έρχεται σε αντίθεση με τα άρθρα 5 και 24 του Συντάγματος. Περιεκτικά τι ορίζουν τα άρθρα αυτά: «Το άρθρο 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος ορίζει ότι "καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητα του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη" και στο άρθρο 24, ορίζονται τα εξής: "1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξη του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας (...). 2. Η χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας, η διαμόρφωση, η ανάπτυξη, η πολεοδόμηση και η επέκταση των πόλεων και των οικιστικών γενικά περιοχών υπάγεται στη ρυθμιστική αρμοδιότητα και τον έλεγχο του Κράτους, με σκοπό να εξυπηρετείται η λειτουργικότητα και η ανάπτυξη των οικισμών και να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι διαβίωσης.»
Στην συνέχεια παρατίθενται αυτούσια τμήματα των παραπάνω αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας, αφού η παράθεση ολόκληρου του κειμένου τους δεν μπορεί να είναι αντικείμενο της παρούσης.
«Επειδή, το άρθρο 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει την ελευθερία ασκήσεως οικονομικής δραστηριότητος, κατοχυρώνει, μεταξύ άλλων, και την ελευθερία ιδρύσεως και εκμεταλλεύσεως εμπορικών καταστημάτων. Εν όψει τούτου, η δια νόμου υπαγωγή της τελευταίας αυτής μορφής οικονομικής δραστηριότητος σε καθεστώς προηγουμένης διοικητικής αδείας συνιστά περιορισμό συνταγματικώς κατοχυρωμένης ελευθερίας…….. Εξ άλλου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 24, παράγραφοι 1 και 2, του Συντάγματος, ο νομοθέτης, κοινός ή κανονιστικός, οφείλει να ρυθμίζει, τη χωροταξική ανάπτυξη και την πολεοδομική διαμόρφωση της Χώρας κατά τρόπο, διασφαλίζοντα την τήρηση της αρχής της αειφορίας (βιώσιμης αναπτύξεως), βάσει ορθολογικού σχεδιασμού και κατ’ εκτίμηση, μεταξύ άλλων, της ιδιομορφίας, της φυσιογνωμίας και των αναγκών κάθε περιοχής…Με το περιεχόμενο αυτό οι ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 10 του Ν. 2323/1995, όπως αντικαταστάθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 3377/2005, προσκρούουν στις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1 και 24 παρ. 2 του Συντάγματος.»
«Επειδή, εν όψει των ανωτέρω, επί του ερωτήματος που τέθηκε με την προαναφερομένη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 2323/1995, όπως αντικαταστάθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 3377/2005, αντίκεινται στο Σύνταγμα, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην προηγούμενη σκέψη.»
Οι παραπάνω αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας εκδόθηκαν για τις εξής υποθέσεις: Η απόφαση 3037/2008, επειδή η ανώνυμη εταιρεία ……… Α.Ε υπέβαλε στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου Κρήτης αίτηση για άδεια ιδρύσεως υπεραγοράς στην περιοχή Δήμου Αλικαρνασσού Ηρακλείου Κρήτης. Το Νομαρχιακό Συμβούλιο του Ηρακλείου απέρριψε την αίτηση της εταιρείας. Η εταιρία προσέφυγε στην Περιφέρεια Κρήτης και η Περιφέρεια δικαίωσε την εταιρεία και ακύρωσε την απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου.
Η Νομαρχία Ηρακλείου άσκησε προσφυγή κατά της αποφάσεως της Περιφέρειας στο Εφετείο Κρήτης το οποίο δικαίωσε την Περιφέρεια.Στην συνέχεια επειδή τέθηκε θέμα συνταγματικότητας ή όχι του άρθρου 10 του νόμου 2323/1995 που όπως παραπάνω δίνει την δυνατότητα στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης να χορηγούν ή όχι άδειες υπεραγορών κατόπιν προσφυγής της Νομαρχίας Ηρακλείου, το θέμα οδηγήθηκε στην Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας. Τότε εκδόθηκε η αναφερόμενη υπ αριθμ. 3037/2008 απόφαση της Ολομέλειας που έκρινε το άρθρο 10 του νόμου 2323/1995 αντισυνταγματικό και έτσι σ’ εκείνη την υπόθεση ηττήθηκε η Νομαρχία Ηρακλείου η οποία καταδικάζεται στα έξοδα και δικαιώνεται η Περιφέρεια Κρήτης και η εταιρία.
Η απόφαση 694/2013 εκδόθηκε για την εξής υπόθεση: η ανώνυμη εταιρεία «Καρφούρ - Μαρινόπουλος Α.Ε» υπέβαλλε αίτηση για επέκταση καταστήματος της, στις Μουρνιές Δήμου Ελευθερίου Βενιζέλου Χανίων Κρήτης. Η Νομαρχία Χανίων με την σύμφωνη γνώμη του Δήμου Ελευθερίου Βενιζέλου (Δήμος περιοχής) απέρριψε την αίτηση της Καρφούρ – Μαρινόπουλος. Η εταιρία Καρφούρ – Μαρινόπουλος προσέφυγε στο Διοικητικό Εφετείο Κρήτης κατά της απόφασης της Νομαρχίας Χανίων και το Διοικητικό Εφετείο Κρήτης κρίνοντας ότι το ζήτημα άδειας ή όχι καταστημάτων υπεραγορών είναι γενικότερου ενδιαφέροντος και έχει συνέπειες σε ευρύτερο κύκλο προσώπων υπέβαλε σχετικό ερώτημα στο Συμβούλιο Επικρατείας βάσει του ισχύοντος νόμου. «Επειδή, με τις διατάξεις του ως άνω άρθρου 1 του ν. 3900/2010 εισάγεται ο θεσμός της «δίκης-πιλότου» ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας σε θέματα που, ως εκ της φύσεώς τους, έχουν γενικότερο ενδιαφέρον και, συνεπώς, αναμένεται να προκαλέσουν σημαντικό αριθμό διαφορών με τον κίνδυνο να εκδοθούν αντιφατικές αποφάσεις και να υπάρξει σημαντική καθυστέρηση για τους διαδίκους ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων. Στις περιπτώσεις αυτές δίνεται η δυνατότητα στους διαδίκους και στα διοικητικά δικαστήρια να απευθύνονται απ΄ ευθείας στο Συμβούλιο της Επικρατείας ώστε αυτό να επιλύει τα σχετικά ζητήματα, διασφαλίζοντας την ενότητα της νομολογίας και την ασφάλεια δικαίου…….»
Η απόφαση έκρινε αντισυνταγματικό το άρθρο 10 του νόμου 2323/1995 «Ακυρώνει, σύμφωνα με το αιτιολογικό, α) την υπ’ αριθμ. 18/28.1.2009 πράξη του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων, με την οποία απερρίφθη αίτημα της αιτούσης εταιρείας για τη χορήγηση άδειας ίδρυσης-επέκτασης υπεραγοράς λιανικού εμπορίου σε περιοχή εκτός σχεδίου επί της Λεωφόρου Χανίων-Μουρνιών στο Δήμο Ελευθερίου Βενιζέλου Ν. Χανίων και β) την υπ’ αριθμ. 4234/10.3.2009 πράξη του Γενικού Γραμματέα Περιφέρεια Κρήτης, με την οποία απερρίφθη προσφυγή της αιτούσης κατά της υπό στοιχείο α ως άνω πράξεως.»
Ακυρώθηκε λοιπόν και μ’ αυτή την απόφαση της ολομέλειας η απόφαση της Νομαρχίας Χανίων που δεν έδωσε άδεια ίδρυσης στην εταιρεία Καρφούρ και δικαιώθηκε η εταιρεία Καρφούρ.
Ύστερα από τις παραπάνω αποφάσεις και την ξεκάθαρη κρίση για την αντισυνταγματικότητα του νόμου φρονώ ότι καθένας για να εκτιμήσει τα πράγματα στην σωστή πραγματική τους βάση και να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα και να οδηγηθεί σε σωστές δράσεις, δε θα πρέπει να παραβλέπει τις παραπάνω αποφάσεις και την κρίση τους ως προς την αντισυνταγματικότητα του νόμου. Θα πρέπει δε να εκτιμά ότι για νομικό θέμα που έχει κριθεί από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δε μπορεί να κρίνει διαφορετικά κατώτερο δικαστήριο. Η κρίση της Ολομέλειας επί νομικού θέματος είναι δεσμευτική. Εάν το φτωχό αυτό κείμενο συντελέσει στο ελάχιστο για τα παραπάνω θα έχει επιτευχθεί ο στόχος του γραψίματος του.
Δυστυχώς στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου μας δεν κυριάρχησαν η κρισιμότητα και σοβαρότητα του θέματος. Εν θερμώ, οι εκπρόσωποι του Εμπορικού Συλλόγου δεν άφηναν περιθώρια ώριμων σκέψεων και προβληματισμών και κατακεραύνωναν κάθε σκέψη προβληματισμού. Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου με απαράδεκτη αμετροέπεια προσπάθησε να υποσκελίσει το κριθέν νομικό ζήτημα από τις αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας παρά την επίκληση τους από τον γράφοντα. Μα είναι δυνατόν σ’ ένα τέτοιο νομικό θέμα υψίστης σημασίας, που έχει κριθεί από Ολομέλειες, ένας νομικός να προσπαθεί προς τέρψη των παρευρισκομένων του Εμπορικού Συλλόγου να βγει πάνω από τις κρίσεις της Ολομέλειας του ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου. Όχι, αυτό είναι απαράδεκτο. Αυτά δεν είναι υπεύθυνη συμπεριφορά νομικού, δεν είναι υπεύθυνη ενημέρωση και συμβουλή, είναι ενέργειες άλλων.
Ο υπεύθυνος Αντιδήμαρχος καταστημάτων αγανάκτησε υποστηρίζοντας ότι δήθεν αυτός και άλλοι δημοτικοί σύμβουλοι εξαπατήθηκαν από την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Νάξου και έδωσαν στην Ένωση Νάξου (ΕΑΣ Νάξου) άδεια προεγκρίσεως υπεραγοράς το Φεβρουάριο του 2014.
Τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ο Δήμος Νάξου δεν μπορούσε να μη δώσει την άδεια στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Νάξου τον Φεβρουάριο του 2014. Ο νόμος είναι σαφής. Ορίζει ότι σε περίπτωση που υποβληθεί αίτηση άδειας για προέγκριση υπεραγοράς ο Δήμος είναι υποχρεωμένος σε ανατρεπτική προθεσμία (30) ημερών να απαντήσει σχετικά. Εάν δεν αποφασίσει και δεν απαντήσει τεκμαίρεται, λογίζεται ότι έχει εγκρίνει την άδεια. Αυτό είχε γίνει. Η Ένωση υπέβαλε αίτηση στον Δήμο για άδεια υπεραγοράς. Πέρασαν οι (30) μέρες από την κατάθεση της αίτησης και ο Δήμος δεν απάντησε. Μετά την παρέλευση των (30) ημερών από την υποβολή της αίτησης ο γράφων με τον εκπρόσωπο του συνεταιρισμού ζητήσαμε εκ περισσού από τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο καταστημάτων να μας χορηγήσει βεβαίωση ότι η αίτηση μας έχει εγκριθεί, σύμφωνα με τον νόμο που ορίζει τις (30) ημέρες, επειδή η Ένωση ήθελε να επιδείξει την έγκριση σε αντισυμβαλλόμενό της. Αρνήθηκε ο Αντιδήμαρχος, να χορηγήσει τη γραπτή έγκριση, επακολούθησαν γραπτή αίτηση και εξώδικο με επίδοση με κλητήρα από την Ένωση στον Δήμο, υπενθυμίζοντας τις ευθύνες του Δήμου και τότε άνθρωποι της πλειοψηφίας του Δήμου ρώτησαν «εάν δεν δοθεί η βεβαίωση από τον Αντιδήμαρχο αλλά πάει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο και έχετε απάντηση με απόφαση του Συμβουλίου έχετε πρόβλημα;». Κατάλαβα ότι διάβασαν το εξώδικο και κατάλαβαν ότι αναγκαστικά μετά την παρέλευση των (30) ημερών η άδεια έχει εγκριθεί, ότι η εισήγηση τους θα ήταν θετική όπως ήταν και έτσι εκδόθηκε η άδεια στην ΕΑΣ το Φλεβάρη του 2014 , με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου.
Αυτή είναι η αντικειμενική αλήθεια. Με την ευκαιρία καλό θα είναι στη κρίσιμη οικονομική περίοδο που περνάμε κάποιοι να μη πετροβολούν τους συνεταιρισμούς και την Ένωση της Νάξου που από τόσα χρόνια, δεκαετία 1920, τους ίδρυσαν αξιόλογοι άνθρωποι και τόσα πρόσφεραν και προσφέρουν στο κόσμο του νησιού. Εάν λείψουν οι συνεταιρισμοί και η ΕΑΣ θα έχουμε αναγκαστικά τους εμπόρους και τις αλυσίδες.
Νομίζω ότι δεν πέφτω πολύ έξω, όταν υποστηρίζω, ότι ο Νίκος Ρεφενές είναι από τους σπουδαιότερους οικονομικούς παράγοντες του νησιού μας. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν, πριν από λίγο καιρό μας είπε «αλίμονο εάν η Ένωση Νάξου ακολουθήσει μια μέρα την πορεία των Ενώσεων και των συνεταιρισμών όλης της Ελλάδας που ακούμε ότι κλείνουν, δεν μπορούν να πληρώσουν κ.λ.π. Τότε η οικονομία του νησιού θα γονατίσει, αφού η Ένωση κινεί ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της οικονομίας της Νάξου.»
Επειδή απ’ ότι έχω καταλάβει στις συζητήσεις μπλέχτηκε το θέμα της άδειας υπεραγοράς με τους συνεταιρισμούς και την Ένωση Νάξου, εάν είναι δυνατόν γι’ αυτό το θέμα θα ασχοληθούμε μία άλλη φορά.
Με εκτίμηση,
Γιώργος Καραμανής, δικηγόρος
Πηγή naxos-news.gr
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου