φόρος εδώ, φόρος εκεί φόροι παντού!
Σε μια Ελλάδα που προσπαθεί να ξεφύγει από τη δίνη της οικονομικής κρίσης επιβάλλοντας ολοένα και περισσότερους φόρους σε αυτούς που άλλο δεν αντέχουν… ας γνωρίσουμε μια άλλη, άγνωστη σε εμάς πλευρά των φόρων, όπως παρουσιάστηκαν στην ιστοσελίδα efile.com.
Ελπίζουμε ότι δε θα βάλουμε ιδέες για καινούριους φόρους στους ιθύνοντες (αν και ικανούς τους έχουμε)!
Ασυνήθιστοι φόροι στην ιστορία:
Στην αρχαία Αίγυπτο, φορολογούνταν ακόμη και το… μαγειρικό λάδι, το οποίο φυσικά αποτελούσε μονοπώλιο του φαραώ!
Κατά τη διάρκεια του 1ου αιώνα μ.Χ. ο ρωμαίος αυτοκράτορας Βεσπασιανός έβαλε φόρο στα… ούρα! Το φόρο πλήρωναν οι αγοραστές/συλλέκτες ούρων. Τα ούρα χρησιμοποιούνταν για διάφορους σκοπούς εκείνη την εποχή, από πλύσιμο ρούχων μέχρι μαύρισμα (άγνωστο το πώς).
Στην αρχαία Ρώμη οι ιδιοκτήτες σκλάβων μπορούσαν να απελευθερώσουν τους σκλάβους τους μετά από μερικά χρόνια ή/και μετά την πληρωμή κάποιου ποσού από την πλευρά των τελευταίων. Η ρωμαϊκή κυβέρνηση επέβαλλε επιπλέον φόρο ελευθερίας στους απελευθερωμένους σκλάβους.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είχαν επιβάλλει φόρο στο σαπούνι!
Η χαρτοπαιξία φορολογούνταν μέχρι το 16ο αιώνα. Το 1710 η αγγλική κυβέρνηση αύξησε πάρα πολύ τους φόρους στα χαρτιά και τα ζάρια. Ο συγκεκριμένος φόρος αφαιρέθηκε το 1960.
Το 1660 η Αγγλία επέβαλλε φόρο στα… τζάκια! Ο φόρος αυτός παρέμεινε σε ισχύ μέχρι το 1689.
Το 1696 η Αγγλία επέβαλλε ένα φόρο στα τζάμια, φορολογώντας τους ιδιοκτήτες κατοικιών, ανάλογα με τον αριθμό των τζαμιών που είχαν αυτά.
Το 1705, ο ρώσος αυτοκράτορας Πέτρος ο Μέγας εισήγαγε ένα νέο φόρο στα… μούσια, ελπίζοντας να καταφέρει με αυτόν τον τρόπο να πείσει περισσότερους άντρες να ξυρίζουν τις γενειάδες τους, λουκ που είχε υιοθετηθεί στη Δυτική Ευρώπη.
Στη Γαλλία ο φόρος στο αλάτι (gabelle) ήταν μία από τις πολλές ακόμη αιτίες που οδήγησαν στη Γαλλική Επανάσταση.
Στην Αγγλία του 1784 οι πολίτες πλήρωναν φόρο μέχρι και για τα καπέλα! Για να αποφύγουν τη φορολόγηση, οι κατασκευαστές καπέλων σταμάτησαν να αποκαλούν έτσι τις δημιουργίες τους, με αποτέλεσμα να επιβληθεί φορολογία σε οτιδήποτε μπορούσε να φορεθεί στο κεφάλι. Ο φόρος καταργήθηκε το 1811.
Το 1789 οι Άγγλοι εισήγαγαν φόρο και στα κεριά. Οι πολίτες απαγορευόταν να φτιάχνουν τα δικά τους κεριά, εκτός κι αν αποκτούσαν ειδική άδεια και πλήρωναν φόρο για τα κεριά που παρήγαγαν. Ο συγκεκριμένος φόρος καταργήθηκε το 1831.
Λίγα χρόνια μετά, το 1795, επιβλήθηκε φόρος στις αρωματικές πούδρες που οι άντρες και οι γυναίκες έβαζαν στις περούκες τους. Αυτό οδήγησε σε δραματική πτώση στη δημοτικότητα των περουκών.
Το 1885 στον Καναδά επιβλήθηκε φόρος «Κινέζων», σύμφωνα με τον οποίο οι κινέζοι μετανάστες πλήρωναν φόρο για να μπουν στη χώρα. Ο φόρος αυτός παρέμεινε σε ισχύ μέχρι το 1923, οπότε απαγορεύθηκε η είσοδος των Κινέζων στη χώρα συνολικά, με μερικές εξαιρέσεις.
Η πόλη Johnstown της Πενσιλβάνια καταστράφηκε από μια φονική πλημμύρα που στοίχισε τη ζωή σε σχεδόν 2.000 ανθρώπους στα τέλη του 19ου αιώνα. Το 1936 μία άλλη πλημμύρα χτύπησε την πόλη. Αυτό οδήγησε στην επιβολή φόρου στο αλκοόλ, με τα έσοδα από τον οποίο θα χρηματοδοτούνταν η ανοικοδόμηση της πόλη. Μέχρι το 1942 είχαν συγκεντρωθεί αρκετοί πόροι, ωστόσο ο φόρος αυτός παραμένει μέχρι σήμερα, αποδίδοντας στην πολιτεία περίπου 200 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο.
Στη Νέα Υόρκη υπάρχει ειδικός φόρος για τα έτοιμα φαγητά.
Το Μέιν έχει ξεχωριστό φόρο για τα μύρτιλα (blueberries), που αποτελούν πολύτιμη πηγή πόρων για την αμερικανική αυτή πολιτεία.
Στην Αϊόβα, την Πενσιλβάνια και το Νιου Τζέρσεϊ δεν επιβάλλεται φόρος για τις κολοκύθες που προορίζονται για κατανάλωση, αλλά ο φόρος μπαίνει όταν χρησιμοποιούνται ως διακοσμητικά και για να σκαλιστούν.
Το 2005 η πολιτεία του Τεννεσί άρχισε να απαιτεί από τους εμπόρους ναρκωτικών να πληρώνουν ανώνυμα φόρους για τις παράνομες ουσίες που πουλούσαν.
Τα γλυκά που φτιάχνονται με αλεύρι στο Σικάγο φορολογούνται με 1%, ενώ αν δεν περιέχουν αλεύρι με 6,25%.
Τα φρέσκα φρούτα που πωλούνται από αυτόματα μηχανήματα στην Καλιφόρνια υπόκεινται σε φόρο 33%.
Στο Νέο Μεξικό οι υπεραιωνόβιοι δεν πληρώνουν φόρους, αλλά μόνο εφόσον δεν είναι εξαρτώμενοι.
Στη Μινεσότα υπάρχει ειδικός φόρος για τις γούνες.
Η Ιαπωνία επέβαλλε φόρο στο ουίσκι, βάσει του ποσοστού αλκοόλ. Οι παρασκευαστές ουίσκι άρχισαν να αραιώνουν το προϊόν τους με νερό, για να αποφύγουν τη φορολόγηση. Στην Ευρώπη αυτή η πρακτική απαγορεύεται, με αποτέλεσμα το ιαπωνικό ουίσκι να έχει… προβάδισμα στη χώρα του.
πηγή
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου