Η λέξη φασισμός ακούγεται πια καθημερινά, αφού σε όλα τα μέσα γίνεται λόγος για τη φασιστική Χρυσή Αυγή.
Είναι, όμως, μόνο η Χρυσή Αυγή φασιστική; Αυτές τις μέρες που γιορτάζουμε την επέτειο του “ΟΧΙ” στον ιταλικό φασισμό ας αναλογιστούμε πόσο “ελληνικό” φασισμό έχουμε ήδη αντέξει.
1. Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου – Προεδρικά διατάγματα
Η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ (με ή χωρίς την συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ) από την στιγμή που ανέλαβε, νομοθετεί συνεχώς παρακάμπτοντας την κοινοβουλευτική διαδικασία με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και προεδρικά διατάγματα. Το ελληνικό Σύνταγμα επιτρέπει αυτήν τη διαδικασία μόνο σε “έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης”.
Υπενθυμίσουμε ότι σχετικό άρθρο του γερμανικού Συντάγματος, που είχε προβλεφθεί για την άμεση αντίδραση σε ενδεχόμενες κρίσιμες και έκτακτες περιστάσεις απειλητικές για το έθνος, έγινε το μέσο για την αυταρχική άσκηση της εξουσίας. Η επίκλησή του αναδείχθηκε στην κύρια νομοθετική πρακτική από την άνοιξη του 1930 μέχρι την -υπενθυμίζουμε νόμιμη- άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία τον Ιανουάριο 1933, οπότε και καταργήθηκε κάθε πρόσχημα δημοκρατικού πολιτεύματος.
2. Βίαιη κρατική καταστολή
Σε όλα τα φασιστικά και δικτατορικά καθεστώτα ανά τον κόσμο, κύριο μέσο άσκησης της εξουσίας είναι η βίαιη καταστολή οποιασδήποτε διαδήλωσης από την αστυνομία ή τον στρατό. Από την Ισπανία του Φράνκο, την Ιταλία του Μουσολίνι, την Γερμανία του Χίτλερ, την Χιλή του Πινοσέτ μέχρι και την χούντα των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, η κρατική καταστολή καταπνίγει κάθε προσπάθεια αντίστασης.
Σήμερα, είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος δράσης της ελληνικής αστυνομίας από την κατάπνιξη του κινήματος των αγανακτισμένων μέχρι την καταστολή της προσπάθειας αντίστασης στη Χαλκιδική απέναντι στα ορυχεία χρυσού. Έφοδοι γίνονται σε κοινωνικά ιατρεία αλληλεγγύης, απεργοί συλλαμβάνονται για αφισοκόλληση, χημικά πέφτουν μέσα σε σχολεία, ανήλικα παιδιά προσάγονται σε αστυνομικά τμήματα επειδή διαδηλώνουν, ενώ χιλιάδες τραυματισμοί από αστυνομική βία καταγράφονται σε όλη την επικράτεια.
Επίσης, πριν από μερικές μέρες τα ΜΑΤ εισέβαλαν χωρίς την έγκριση των πρυτάνεων στην ΑΣΟΕΕ, καταπατώντας το πανεπιστημιακό άσυλο, για να συλλάβουν μετανάστες. Η παράταξη των δυνάμεων καταστολής μέσα στο προαύλιο του πανεπιστημίου ξύπνησε σε πολλούς άσχημες μνήμες από την εποχή της χούντας των συνταγματαρχών.
3. Απαγόρευση κυκλοφορίας
Όποιος έζησε την περίοδο της χούντας, σίγουρα, θα θυμάται την απαγόρευση κυκλοφορίας και συνάθροισης. Αντίστοιχα, η κυκλοφορία απαγορευόταν κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής στην Ελλάδα. Πρόσφατα με νόμο που είχε ψηφιστεί επί χούντας, επανήλθε προσωρινά το μέτρο αυτό κατά τις επισκέψεις της Α. Μέρκελ και του Β. Σόιμπλε στην Ελλάδα.
4. Μιλιταρισμός
Τρία χρόνια μετά την απόσυρση των μηχανοκίνητων τμημάτων των ενόπλων δυνάμεων από τις παρελάσεις, φέτος με απόφαση του Υπουργού Άμυνας αυτά επανέρχονται “για την ανάδειξη του φρονήματος”. Ο μιλιταρισμός είναι φυσικά στη φύση κάθε φασιστικού καθεστώτος. Το γεγονός ότι τα καύσιμα που θα χρειαστούν για να κινηθούν τα άρματα και τα ιπτάμενα μέσα θα μπορούσαν να καλύψουν πραγματικές ανάγκες θέρμανσης (πχ. σε σχολεία) μαρτυρά τις προτεραιότητες αυτής της κυβέρνησης.
5. Στρατόπεδα συγκέντρωσης
Στην Ελλάδα σήμερα λειτουργούν δεκάδες στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, όπου στοιβάζονται κατά εκατοντάδες άνθρωποι που θεωρούνται “λαθραίοι”. Τα στρατόπεδα της Αμυγδαλέζας και της Κομοτηνής είναι δύο εξ αυτών. Οι άνθρωποι εκεί κρατούνται σε απάνθρωπες συνθήκες και αντιμετωπίζονται σαν εγκληματίες, αν όχι σαν ζώα. Πολλές φορές οδηγούνται στον έσχατο αγώνα για την ελευθερία τους κάνοντας απεργία πείνας μέχρι θανάτου ή ακόμη και στην αυτοκτονία. Ο παραλληλισμός με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Άουσβιτς ή του Νταχάου είναι παραπάνω από εμφανής.
6. Δημόσια διαπόμπευση
Λίγο πριν τις εκλογές του Μαΐου του 2012, 32 γυναίκες κατηγορήθηκαν για βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη, ως εκδιδόμενες οροθετικές. Ελληνίδες στην πλειονότητά τους, αργότερα, αθωώθηκαν, καθώς δεν ήταν ιερόδουλες αλλά άστεγες και μακροχρόνια τοξικοεξαρτημένες. Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε την κυβέρνηση και την αστυνομία να τις διαπομπεύσει δημοσίως σε ένα πολιτικό παιχνίδι εντυπώσεων. Οι φωτογραφίες τους και πολλά προσωπικά τους στοιχεία δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα της αστυνομίας, ακόμη και σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων με τίτλους όπως “αυτή που σκορπούσε τον θάνατο”. Αποτέλεσμα να καταστραφούν οι ζωές τους, καθώς και οι ζωές των παιδιών και συγγενών τους.
7. Επιστρατεύσεις
Μέθοδος που θυμίζει δικτατορία, η επιστράτευση έχει χρησιμοποιηθεί τρεις φορές σε μικρό χρονικό διάστημα από τις κυβερνήσεις των μνημονίων, σε τρεις διαφορετικούς κλάδους (ναυτεργάτες, εργαζόμενοι στα ΜΜΜ, εκπαιδευτικοί). Η τελευταία επιστράτευση των εκπαιδευτικών έσπασε ακόμη ένα ρεκόρ “ολοκληρωτισμού”, καθώς ήταν η πρώτη φορά που ένας ολόκληρος κλάδος επιστρατεύτηκε, πριν ακόμη κηρύξει την απεργία του.
8. Κατάργηση τομέων επαγγελματικής εκπαίδευσης
Με το τελευταίο πολυνομοσχέδιο για την παιδεία, η κυβέρνηση ΝΔ -ΠΑΣΟΚ κατάργησε μεμιάς ολόκληρους τομείς από την επαγγελματική εκπαίδευση, οδηγώντας χιλιάδες καθηγητές στην “διαθεσιμότητα” και δεκάδες χιλιάδες μαθητές χωρίς σχολείο. Την λογική “αποφασίζομεν και διατάσσομεν” του Υπουργείου Παιδείας θα την ζήλευε κι ο ίδιος ο Παπαδόπουλος.
9. Μαύρο στην ελεύθερη δημόσια τηλεόραση
Με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, έπεσε μαύρο στην ΕΡΤ “εν μία νυκτί”. Το σήμα της δημόσιας τηλεόρασης πέφτει για πρώτη φορά σε δημοκρατική χώρα. Κάτι τέτοιο συμβαίνει μόνο σε συνθήκες κατοχής ή δικτατορίας. Στην Ελλάδα κάτι ανάλογο είχε συμβεί από τους ναζί της Γερμανίας κατά την διάρκεια της ναζιστικής κατοχής.
Η σημερινή κυβέρνηση, παίρνοντας την σκυτάλη από την προηγούμενη, ακολουθεί μία στρατηγική γνωστή σε όλα τα ολοκληρωτικά-φασιστικά καθεστώτα. Συνεχή κτυπήματα εναντίον του λαού, ολοένα και ισχυρότερα, που δεν αφήνουν περιθώρια αντίδρασης. Δεν πρόκειται για έναν αφανή και υπόγειο φασισμό αλλά για καλπάζοντα και απροκάλυπτο ολοκληρωτισμό που στηρίζεται και τρέφεται από το φόβο. Aν δεν τον πολεμήσουμε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλοι μας θα πάρουμε σειρά, για τις πιο απίθανες και απρόσμενες αφορμές.
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου