Αυθεντικές Απόκριες στα χωριά της Τήνου!

Οι Απόκριες στα φιλόξενα χωριά της Τήνου γιορτάζονται με τον πιο αυθεντικό τρόπο, δίνοντας μια μοναδική ευκαιρία για ξεφάντωμα σε ντόπιους και επισκέπτες! Ο πολιτισμός και η παράδοση συνενώνονται και δημιουργούν αξέχαστες βραδιές με διασκεδαστικές στολές, μουσική, χορούς και πολύ κρασί. Πίσω από όλο αυτό το κέφι βρίσκεται η εκστατική λατρεία προς τον θεό Διόνυσο σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία. Καρναβάλια, παρελάσεις και μασκαράδες, όλα είναι εμπνευσμένα από τις αρχαίες τελετές που τιμούσαν τον θεό της οινοποσίας. Το ελληνικό καρναβάλι, άμεσα συνδεδεμένο με το Ορθόδοξο Πάσχα, ξεκινά 3 εβδομάδες πριν την αρχή της Σαρακοστής και λήγει την Κυριακή πριν την Καθαρά Δευτέρα, η οποία σηματοδοτεί την έναρξη της νηστείας. 

Την Τσικνοπέμπτη στην Τήνο, στο καφενείο του χωριού Τριαντάρος, αναβιώνει το έθιμο του «Αποκριάτικου Χορού» και του «Αλφαβηταριού της Αγάπης» όπου οι χορευτές, σε κυκλική διάταξη, τραγουδούν εκ περιτροπής στίχους περιπαιχτικούς ακολουθώντας, σύμφωνα με το πρώτο γράμμα κάθε στίχου, τη σειρά της αλφαβήτου. Η εκδήλωση συνοδεύεται από κεράσματα με τοπικά εδέσματα και γλυκίσματα.

Κατά τη διάρκεια του Τριωδίου οι μασκαράδες, "κουδουνάτοι" ή "κούκ'γερ" (στη ντοπιολαλιά) γυρνούσαν τα σπίτια του χωριού και διασκέδαζαν με τους ιδιοκτήτες.

Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς στο χωριό Φαλατάδος γίνεται Καρναβάλι με διαφορετικό θέμα κάθε χρονιά, όπου προσφέρονται μεζέδες και οι παρευρισκόμενοι χορεύουν με τη συνοδεία τσαμπούνας, βιολιού και κιθάρας.

Την ίδια μέρα, στο χωριό Αγάπη, γιορτάζουν το έθιμο του "Μακαρονά". Οι κάτοικοι περιφέρουν, μοιρολογώντας, στους δρόμους του χωριού ένα ομοίωμα ανθρώπου από άχυρο για να το κάψουν τελικά στην κεντρική πλατεία. Κατόπιν οι κάτοικοι και οι επισκέπτες συγκεντρώνονται στην ενοριακή αίθουσα για να φάνε την παραδοσιακή μακαρονάδα.

Σε ορισμένα χωριά των Κάτω Μερών, συνήθιζαν την Καθαρή Δευτέρα να ανεβάζουν σε σκάλα ένα μασκαρά που κάλυπταν με χόρτα και κορδέλες, ώστε να μη φαίνεται καθόλου. Στη συνέχεια, τέσσερις χωριανοί σήκωναν τον "Καρναβά" και τον περιέφεραν στο χωριό. Την πομπή ακολουθούσε πλήθος κόσμου που κρατούσε καλάμια με φύλλα αγκινάρας, κορδέλες και σαμάρια και τραγουδούσαν περιπαικτικά τραγούδια. Σταματούσαν στα σπίτια του χωριού και έπιναν με τον Καρναβά, ο οποίος δεν αποκαλυπτόταν ποτέ.