Δελτίο Τύπου
Τοποθέτηση Αντώνη Συρίγου στην Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης,
Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης κατά την επεξεργασία του σχεδίου νόμου του
Υπουργείου Εσωτερικών «Συμπληρωματικά μέτρα εφαρμογής του Κανονισμού (EE,
EΥPATOM) 1141/2014 περί ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων και ιδρυμάτων, μέτρα
επιτάχυνσης του κυβερνητικού έργου αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών και άλλες
διατάξεις»
«Δεν θα προβώ επί της επικαιρότητας ούτε εις μακράς ούτε εις βραχείας
τινάς παρατηρήσεις μένοντας εντός κειμένου, δηλαδή επί του σχεδίου νόμου και
εκτιμώντας ότι οι επικρίσεις που εκστομίστηκαν εντελώς πρόωρα δεν ανέγνωσαν
ενδελεχώς τα πράγματα, τις εξελίξεις και τα κείμενα, ώστε να ισχύει εν
προκειμένου το «ανέγνως, αλλ’ ουκ έγνως, ει γαρ έγνως, ουκ αν κατέγνως». Είναι
η απάντηση στον Ιουλιανό τον Παραβάτη, «Ανέγνων, έγνων, κατέγνων». Λοιπόν, ο
βασικός κορμός και οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου ειπώθηκε ότι είναι οι ρυθμίσεις
του Υπουργείου Εσωτερικών. Από εκεί και πέρα, και ορθώς συνεδριάζουν αυτές οι
δύο Επιτροπές, η Διαρκής Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και
Δικαιοσύνης και η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου, για να μπορούν να
τεθούν σε επεξεργασία και οι υπόλοιπες διατάξεις. Δηλαδή, αυτή η κίνηση, η
οποία έγινε ήταν πάρα πολύ ορθή. Οι διατάξεις είναι 48. Δεν θεωρώ ότι είναι
τεράστιο το νομοσχέδιο. Επίσης, είναι διαρθρωμένο με τέτοιο τρόπο σε ενότητες
και σε κεφάλαια, ώστε να είναι εύκολη η επεξεργασία του. Η κοινοβουλευτική
πρακτική καθορίζεται πολλές φορές από τις καταστάσεις και τις περιστάσεις.
Είναι το τρίτο στοιχείο, το οποίο ορίζει τον τρόπο λειτουργίας του νομοθετικού
και του κοινοβουλευτικού εν γένει έργου. Σε αυτό το σημείο θέλω να πω, επειδή
ακούστηκαν επικρίσεις, ότι δεν πρέπει να έχουμε μια υποκειμενική ματιά όσον
αφορά την κρίση μας επί της κοινοβουλευτικής πρακτικής. Δηλαδή, δεν θα πρέπει
αυτό που έκανα εγώ να είναι σωστό επειδή το έκανα εγώ και αυτό που κάνεις εσύ,
αν και το ίδιο, να είναι κακό επειδή το κάνεις εσύ. Είναι μια υποκειμενική
ματιά και πιστεύω ότι πρέπει να αποφεύγεται εφόσον σκεπτόμεθα με τον ορθό
τρόπο.
Περαιτέρω, είχε ενδιαφέρον η πρώτη ημέρα της ενάρξεως της συζητήσεως.
Ετέθη ένα ερώτημα αν είναι επιτρεπτό να γίνεται νομοθέτηση με βάση
εκπεφρασμένες βουλήσεις των ενδιαφερομένων. Το ερώτημα δεν τίθεται σωστά. Δεν
είναι οι βουλήσεις των ενδιαφερομένων, αλλά οι ανάγκες πάνω στις οποίες
εδράζονται αυτές, οι οποίες πρέπει να τακτοποιηθούν, δηλαδή να ρυθμιστούν
νομοθετικά. Αυτή είναι η σωστή σκέψη. Αλλιώς δεν έχει νόημα να κληθούν οι
φορείς για να γίνει η ακρόαση. Δεν έχει κανένα νόημα πια.
Περαιτέρω, όπως είδατε και εσείς, ένα σημαντικό προσόν του νομοσχεδίου
είναι ότι η πλειοψηφία των φορέων εστάθηκε στις διατάξεις του θετικά και αυτό
είναι πολύ σημαντικό. Ακόμη είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι τα επιμέρους άρθρα
έγιναν δεκτά, αρκετά από αυτά, από τα κόμματα. Αυτές είναι οι αρετές του νομοσχεδίου και τα προσόντα του.
Κλείνοντας, να πω ότι υπάρχουν κάποια άρθρα που δείχνουν πως μπορεί να
ρυθμιστεί με τρόπο σωστό το οποιοδήποτε θέμα, το οποίο υπάρχει αυτή τη στιγμή.
Ενδεικτικά, τα άρθρα 18, 21, 25, το 32 με τα υποθηκοφυλακεία που αφορά έκτακτες
ρυθμίσεις και το άρθρο με την εξουσιοδότηση για το θέμα της ελληνικής γλώσσας,
το οποίο αδικήθηκε ως άρθρο, αφού δεν κάναμε συζήτηση. Εδώ ολοκληρώνω την
ενδεικτική αρίθμηση καθόσον το “λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν”».
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου