Εφορία: Ποιοι φορολογούμενοι πρέπει να δικαιολογήσουν καταθέσεις και ακίνητα

Εφορία: Ποιοι φορολογούμενοι πρέπει να δικαιολογήσουν καταθέσεις και ακίνητα

Αναλυτικές οδηγίες για τον τρόπο διεξαγωγής φορολογικών ελέγχων με τη χρήση μεθόδων εμμέσου προσδιορισμού φορολογητέας ύλης

Αναλυτικές οδηγίες για τον τρόπο διεξαγωγής φορολογικών ελέγχων με τη χρήση μεθόδων εμμέσου  προσδιορισμού φορολογητέας ύλης έδωσε προς τις Εφορίες ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων κ. Χ. Θεοχάρης .

Στην εγκύκλιο αναφέρεται πως αντικείμενο των έμμεσων τεχνικών ελέγχου είναι ο προσδιορισμός της φορολογητέας ύλης προκειμένου να εκδοθεί πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου σε φορολογούμενο φυσικό πρόσωπο, μέσω μιας μεθοδολογίας που αξιοποιεί τα  στοιχεία, τις  πληροφορίες και  τα  δεδομένα για  έσοδα  κάθε  πηγής  και πραγματοποιηθείσες δαπάνες  πάσης  φύσεως,  που η Φορολογική  Διοίκηση  διαθέτει ή συγκεντρώνει,  για τον ίδιο  τον ή την σύζυγο του και τα  προστατευόμενα μέλη τους.

Σε έλεγχο μπορούν να υπαχθούν οι ανέλεγκτες υποθέσεις  φορολογίας εισοδήματος φορολογουμένων φυσικών προσώπων, για  τα  φορολογικά έτη που αρχίζουν  από 1/1/2014 και μετά, αλλά και οι ανέλεγκτες υποθέσεις φορολογίας εισοδήματος φορολογουμένων φυσικών προσώπων για τις  οποίες  δεν είχε γίνει  έναρξη  ελέγχου μέχρι 31/12/2013, και συντρέχει μία ή περισσότερες από τις  πιο κάτω περιπτώσεις:

α) υφίσταται αδικαιολόγητος πλουτισμός  (περιουσιακά στοιχεία και καταθέσεις),

β) παρουσιάζονται μεγάλες δαπάνες που δεν δικαιολογούνται από τα δηλωθέντα εισοδήματα του φορολογούμενου φυσικού προσώπου(ατομικά και οικογενειακά),

γ) είναι  μέλη  εταιρειών (οποιασδήποτε μορφής)  με ζημιογόνα  αποτελέσματα,

δ) δεν τηρούνται ή δεν επιδεικνύονται τα  βιβλία  και  τα  στοιχεία ΚΒΣ/ΚΦΑΣ,

ε) υφίστανται πληροφορίες για παράνομα ή και αδήλωτα εισοδήματα/αγορές/ δαπάνες  (επαγγελματικές, ατομικές, οικογενειακές).

Όπως τονίζεται για τον προσδιορισμό της φορολογητέας ύλης μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι εξής τρεις τεχνικές:

1) Η τεχνική της ανάλυσης ρευστότητας του φορολογουμένου  προσδιορίζει τη φορολογητέα ύλη αναλύοντας τα έσοδα (φορολογητέα και μη), τις αγορές και δαπάνες (επαγγελματικές, ατομικές και οικογενειακές) και τις αυξήσεις και μειώσεις των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων (επαγγελματικών, ατομικών και οικογενειακών) του φορολογούμενου φυσικού προσώπου.

Η τεχνική της καθαρής θέσης του φορολογουμένου αναδημιουργεί το οικονομικό  ιστορικό του φορολογούμενου φυσικού προσώπου και προσδιορίζει φορολογητέα ύλη, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα  περιουσιακά στοιχεία και  τα  διαθέσιμα κεφάλαια προσωπικά, οικογενειακά, επαγγελματικά, τις διάφορες απαιτήσεις  προσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές (ενεργητικό),  τις υποχρεώσεις προσωπικές, οικογενειακές ή επαγγελματικές (παθητικό), τις ατομικές,  οικογενειακές  και επαγγελματικές δαπάνες  ως και τα  εισοδήματα  από λοιπές πηγές.

3) Η τεχνική  του  ύψους των τραπεζικών  καταθέσεων και των δαπανών σε μετρητά προσδιορίζει φορολογητέα ύλη παρακολουθώντας την κίνηση των (διαθεσίμων) κεφαλαίων του  φορολογούμενου, του/της συζύγου και των προστατευομένων μελών αυτών, είτε  με την κατάθεση αυτών σε χρηματοπιστωτικούς λογαριασμούς είτε  με την ανάλωση τους σε διάφορες συναλλαγές με χρήση μετρητών. Ακόμη, αναλύει τις συνολικές καταθέσεις σε χρηματοπιστωτικούς λογαριασμούς, τα διαθέσιμα, τις αγορές και δαπάνες  σε μετρητά τόσο  σε επαγγελματικό όσο και σε οικογενειακό επίπεδο κατά τη διάρκεια της ελεγχομένης  φορολογικής περιόδου και τα συγκρίνει  με τα συνολικά δηλωθέντα έσοδα.

Η εγκύκλιος ξεκαθαρίζει πως οι διαφορές  μεταξύ προσδιορισθείσας  βάσει τεχνικών ελέγχου και δηλωθείσας φορολογητέας ύλης αιτιολογούνται με τεκμηριωμένα στοιχεία που προσκομίζονται  από τον φορολογούμενο και δικαιολογούν έσοδα αποκτηθέντα και μη δηλωθέντα σε κάθε  ελεγχόμενη/ νο φορολογική  περίοδο/διαχειριστικό έτος, όπως πωλητήρια συμβόλαια, δηλώσεις φόρου δωρεάς κληρονομιάς χρημάτων, κέρδη από τυχερά παίγνια γενικά, συμβάσεις δανείων  και κάθε σχετικό  έγγραφο το οποίο θα φέρει βεβαία ημερομηνία  και στοιχεία νομιμότητας. Για όλες τις πιο πάνω περιπτώσεις  θα πρέπει να αποδεικνύεται το  πραγματικό στοιχείο της  συναλλαγής, όπως η πίστωση των ποσών σε λογαριασμό/ούς  του ελεγχόμενου, του/της συζύγου ή των προστατευόμενων  μελών αυτών. Σε κάθε περίπτωση το βάρος της απόδειξης φέρει ο φορολογούμενος.

http://www.news.gr