Παρέμβαση στη συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου Ν. Αιγαίου για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην άσκηση των καθηκόντων τους

“Kραυγή” των επάρχων από τα νησιά.

 στήριξή τους στα αιτήματα των επάρχων αναφορικά με τον “όγκο” των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν κατά την προσπάθεια άσκησης των καθημερινών καθηκόντων τους στον ιδιαίτερο – γεωγραφικά - χώρο του Νοτίου Αιγαίου, παρέχουν συνολικά τα μέλη του περιφερειακού συμβουλίου, αναγνωρίζοντας πως το έργο τους, έρχεται να υπηρετήσει τις νησιωτικές ανάγκες.

Αφορμή της συζήτησης των προβλημάτων που επισημαίνονται ακολούθως, αποτέλεσε η παρέμβαση του επάρχου Καλύμνου, Γιάννη Θεμέλαρου στο περιφερειακό συμβούλιο, χθες, τις θέσεις του οποίου ενστερνίζεται το σύνολο των επάρχων τόσο στις Κυκλάδες, όσο και στα Δωδεκάνησα, όπως διαπιστώθηκε κατά τη διάρκεια των σχετικών τοποθετήσεων.

Δεν υπάρχει επαρχείο στη Μύκονο

Ενδεικτικό παράδειγμα του ενδιαφέροντος... του κεντρικού κράτους σχετικά με τη λειτουργία των επαρχείων στο Νότιο Αιγαίο και ειδικότερα στις Κυκλάδες, αποτελεί το γεγονός πως, στο νησί της Μυκόνου, δεν λειτουργεί ούτε γραφείο, με τον αρμόδιο έπαρχο – αντιπεριφερειάρχη Πολιτισμού να θίγει το θέμα. Συγκεκριμένα, ο Στέλιος Μπρίγγος σημείωσε πως στα αιτήματα που ανέφερε στη συνεδρίαση ο κ. Θεμέλαρος σχετικά με τις μετακινήσεις, τις αποζημιώσεις, τα αυξημένα καθήκοντα και τα έξοδα, θα πρέπει να προστεθεί κι ένα ακόμη, αυτό που αφορά στη μέριμνα για λειτουργία επαρχείου στη Μύκονο. “Θα ήθελα να παρακαλέσω το σώμα στο κείμενο που έχει ήδη κατατεθεί από τον κ. Θεμέλαρο κι από τους επάρχους να προστεθεί μία παράγραφος στην οποία να καταγράφεται το αίτημα της Περιφερειακής Αρχής για δημιουργία επαρχείου στη Μύκονο. Όπως γνωρίζετε, η Μύκονος είναι ένα νησί το οποίο εδώ και πολλά χρόνια δεν είχε επαρχείο. Δεν έχει ούτε γραφείο ως Περιφέρεια στη Μύκονο. Αναγκάζομαι ως εκπρόσωπος της Περιφερειακής Αρχής να κάνω συναντήσεις σε καφετέριες διότι βάσει νομοθεσίας, δεν μας δίνετε η δυνατότητα επαρχείου στη Μύκονο” σχολίασε χαρακτηριστικά σε πρώτο επίπεδο, τονίζοντας ιδιαίτερα πως, “σε ένα νησί με πολύ υψηλές απαιτήσεις, προσδοκίες από το ίδιο το ελληνικό κράτος, στο οποίο βέβαια η δημόσια διοίκηση, δυστυχώς νοσεί” κρίνεται επιβεβλημένη η λειτουργία επαρχείου. Μάλιστα ο κ. Μπρίγγος έκανε λόγο για “αδικία” απέναντι σε “ένα νησί που δίνει πολλά στο ΑΕΠ της χώρας”.

Κλείνοντας την τοποθέτησή του, θέλησε να τονίσει πως, “ίσως θα έπρεπε να εξετάζουμε σοβαρά τη δημιουργία ενός επαρχείου Μυκόνου, κάτι που δεν έχει να κάνει με προσωπική φιλοδοξία, αλλά με μία δίκαιη φιλοδοξία απέναντι σε ό,τι προσφέρει το νησί της Μυκόνου”.

Σχεδόν απαγορευτικές.... οι μετακινήσεις στα νησιά

Πιο αναλυτικά, o κ. Θεμέλαρος προχώρησε στη διευκρίνιση πως το σύνολο των δυσκολιών είχε γνωστοποιηθεί προς τον Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου, Γιώργο Χατζημάρκο από την έναρξη της τρέχουσας θητείας, οπότε κι αυτά είχαν διαπιστωθεί σε μεγάλο βαθμό. “Σήμερα επανερχόμαστε για το ίδιο θέμα καθώς έχουμε - οι περισσότεροι από εμάς - φθάσει σε οριακό σημείο” σχολίασε, εστιάζοντας ευθύς αμέσως στο βασικό θέμα με αφορμή την προσωπική εμπειρία του, καθώς στην αρμοδιότητά του έχει 13 νησιά. “Οι Έπαρχοι είναι υποχρεωμένοι να μετακινούνται συχνά, να ενημερώνονται για τα προβλήματα που υπάρχουν σε κάθε νησί, να παρακολουθούν την υλοποίηση προγραμμάτων και δράσεων της Περιφέρειας, να εκπροσωπούν την Περιφέρεια σε συνέδρια, εκδηλώσεις, επισκέψεις πολιτικών προσώπων κλπ. Επίσης, έχουν στην ευθύνη τους ως πολιτικοί προϊστάμενοι τις υπηρεσίες που λειτουργούν σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα, πρώην Επαρχείο, με αρμοδιότητες που έχουν εκχωρηθεί από τον Περιφερειάρχη” ενώ όπως πρόσθεσε, “Στα περισσότερα Επαρχεία, δεν λειτουργούν σωστά κάποιες από τις απολύτως απαραίτητες υπηρεσίες, είναι υποστελεχωμένες, ενώ κάποιες άλλες λειτουργούν περιοδικά αφού λείπουν βασικές ειδικότητες”. Σύμφωνα με όσα επεσήμανε δε, “Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό απαιτείται πολύς χρόνος, θα έλεγα αποκλειστική απασχόληση, για την άσκηση των καθηκόντων μας και όσοι μάλιστα από εμάς είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες, έχουμε μεγάλη δυσκολία να ασκήσουμε το επάγγελμα μας, από το οποίο βιοποριζόμαστε”.

Περιγράφοντας το βασικό πρόβλημα, πέρα από την υποστελέχωση των επαρχείων, ο κ. Θεμέλαρος σχολίασε τα εξής: “Όταν αποφασίσουμε να μετακινηθούμε για να λύσουμε θέματα των νησιών που τρέχουν και δεν μπορούν να περιμένουν, πρέπει πρώτα να υποβάλλουμε αίτημα στην οικονομική επιτροπή(καινούργια οδηγία αυτή). Η οικονομική επιτροπή, σημειωτέον ότι συνεδριάζει κάθε δέκα με δεκαπέντε μέρες περίπου. Αφού εγκρίνει τη μετακίνηση, πρέπει να αναρτηθεί η απόφαση της στη διαύγεια και ακολούθως να έχουμε το δικαίωμα να μετακινηθούμε. Για τη μετακίνηση μας, πρέπει και να επιλέξουμε το προσφορότερο και οικονομικότερο μέσο, γιατί αν υπάρχει πλοίο και εμείς έχουμε την ιδέα να πάρουμε το αεροπλάνο, ώστε να κερδίσουμε πολύτιμο χρόνο, πρέπει να δικαιολογήσουμε αυτή την απόφαση μας και φυσικά το όφελος από τον χρόνο που κερδίσαμε δεν προσμετράται. Σε διαφορετική περίπτωση θα επιβαρυνθούμε τη διαφορά”. Επιπλέον, έκανε λόγο για απαίτηση “πειστικής αιτιολόγησης των μετακινήσεων”, σε διαφορετική περίπτωση, “η μετακίνηση μας θα απορριφθεί και δεν θα αποζημιωθούμε”.

Πενιχρές αποζημιώσεις, αυξημένα έξοδα

Πέρα των ανωτέρω, όπως συμπλήρωσε ο εισηγητής έπαρχος Καλύμνου, “Ένα επίσης σημαντικό θέμα είναι αυτό της πενιχρής αποζημίωσης μας με την οποία πρέπει να καλύψουμε τα έξοδα παράστασης, όπως είναι τη φιλοξενία επισήμων προσώπων” επισημαίνοντας παράλληλα πως, “οι μετακινήσεις που δεν εγκρίνονται, τα τηλεφωνικά τέλη που δεν καλύπτονται και τα χαμένα μεροκάματα, όσοι είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες και δεν έχουμε τη δυνατότητα να ασκήσουμε το επάγγελμα μας” επιβαρύνουν τον προσωπικό προϋπολογισμό τους. “Όσοι από μας δεν έχουν κάποια ασφάλιση δεν έχουν ούτε ιατροφαρμακευτική κάλυψη και ο χρόνος της θητείας δεν είναι καν συντάξιμος. Κάτι πρέπει να γίνει γι αυτό και θέλουμε την παρέμβαση του Περιφερειακού Συμβουλίου προς τα αρμόδια Υπουργεία. Αναγνωρίζουμε ότι είναι περίοδος ισχνών αγελάδων, όμως ο αριθμός των Επάρχων είναι μικρός και το κόστος δεν είναι αξιόλογο” σημείωσε κατηγορηματικά, συνοψίζοντας παρακάτω τα σχετικά αιτήματα.

Τα αιτήματα

Συγκεκριμένα, εκ μέρους των επάρχων ζητούνται τα ακόλουθα, τα οποία τυγχάνουν της στήριξης των περιφερειακών συμβούλων, με την επισήμανση πως, αυτά θα διατυπωθούν ορθά και με σαφήνεια προς τους αρμόδιους του κεντρικού κράτους: α. Παρέμβαση στα αρμόδια όργανα του Κράτους, για ενίσχυση του θεσμού του Επάρχου με τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων θεσμικά αλλά και σε συνεννόηση και συνεργασία με την περιφερειακή αρχή και τις υπηρεσίες της έδρας. β. Ενίσχυση κατά προτεραιότητα με προσωπικό των Περιφερειακών μας Ενοτήτων , ώστε να στελεχωθούν οι υπηρεσίες τους και να ανταποκρίνονται με επάρκεια στην άσκηση των αρμοδιοτήτων τους ως αυτοδιοικητικός θεσμός. γ. Άμβλυνση των δυσχερειών που αντιμετωπίζουν οι Έπαρχοι κατά την άσκηση των καθηκόντων τους με την: 1. Αύξηση της προβλεπόμενης αποζημίωσης τους , ώστε να μπορούν να ασκούν απρόσκοπτα τα καθήκοντα τους, ιδίως στις περιπτώσεις που είναι ελεύθεροι επαγγελματίες και δυσκολεύονται να ασκήσουν το επάγγελμα τους και κάλυψη όλων των δαπανών που πραγματοποιούνται στα πλαίσια των καθηκόντων τους, μετακινήσεις, διανυκτερεύσεις, τηλεφωνικά τέλη. 2. Αναγνώριση του χρόνου της θητείας τους, ως συντάξιμου εφόσον το επιθυμούν και 3. Ιατροφαρμακευτική κάλυψη, εφόσον δεν καλύπτονται από κάποιο ταμείο. Τέλος, ζητείται δ. Η αύξηση των επιτρεπόμενων ημερών μετακίνησης από 60 σε 120.

Πηγή koinignomi.gr