Τελέστηκε με κατάνοιξη η Αγρυπνία στο Θεομητορικό Προσκύνημα στο Βρυσί

Την Τρίτη 30 Ιουλίου 2013 τελέστηκε ο Δρόμος του Σταυρού στο Εξώμβουργο, όπου  νέοι της ΠΗΝ ανέβηκαν από την αυλή της Ιεράς Καρδίας του Ιησού μέχρι τον Σταυρό που βρίσκεται στην κορυφή του βράχου, προσευχόμενοι,

αναπαριστάνοντας τον σταυρό του μαρτυρίου του Κυρίου μας προς τον Γολγοθά, ενώ εχθές, Τετάρτη 31 Ιουλίου τελέστηκε η αγρυπνία των Νέων που συμμετείχαν στην Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας  στην Τήνο. 

Από νωρίς το απόγευμα ξεκίνησαν από την Κολυμπήθρα με τα πόδια και κατευθύνθηκαν προς το Θεομητορικό Προσκύνημα του Βρυσιού όπου και τελέστηκε η αγρυπνία με την συμμετοχή και άλλων νέων που ήρθαν από την Σύρο  το πρωί της Τετάρτης με συνοδό τους  τον π. Νικόλαο Ρούσσο συμμετέχοντας και αυτοί στις εκδηλώσεις.

Στην αγρυπνία σχεδόν όλοι οι νέοι έλαβαν ενεργό ρόλο, κάποιοι διάβασαν κείμενα, άλλοι έψαλλαν ύμνους με την συνοδεία της  κιθάρας του Λάκη Βαρθαλίτη που με την μελωδική του φωνή σαγήνεψε τους παρισταμένους, οι πατέρες  Νίκος Ψάλτης και Μάρκος Φώσκολος έψαλλαν ύμνους όπου και ο τελευταίος εξήγησε τα βιβλικά κείμενα που διαβάστηκαν, το παρόν έδωσαν και ιερείς της Τήνου ενώ ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Νάξου Τήνου π. Νικόλαος μετέφερε στους παρόντες νέους,  λόγια του Αγίου Πατέρα που ακούστηκαν αυτές τις μέρες στο Ριο ντε Τζανέιρο, παρακάτω μπορούμε να διαβάσουμε τον λόγο του Σεβασμιότατου.

Τέλος σήμερα πραγματοποιήθηκε στις 10.00 Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο Βρυσή όπου και ολοκληρώθηκε η Π.Η.Ν. στην Τήνο.

Θερμά συγχαρητήρια στους διοργανωτές, στους εθελοντές που βοήθησαν στην πραγματοποίηση των εκδηλώσεων αλλά και σε όλα τα παιδιά που ήρθαν από Πάτρα, Νάξο, Αθήνα και Σύρο και έδωσαν το παρόν αναζητώντας νέες εμπειρίες με οδηγό το Χριστό τον Κύριο μας.

Επιμέλεια Μάριος Φώσκολος

 Παρακάτω θα διαβάσετε τα λόγια του Αρχιεπισκόπου Νάξου Τήνου, Σεβασμιοτάτου π. Νικολάου προς τους νέους κατά την τέλεση των τελετών αυτών των ημερών.

 ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΣΤΟ ΒΡΥΣΙ

"Αγαπητοί μου αυτή τη βραδιά δεν θα μιλήσω εγώ, αλλά θα χρησιμοποιήσω μόνο τα χείλη μου και τη φωνή μου για να σας μεταφέρω μερικές σκέψεις του Αγίου Πατέρα του Πάπα Φραγκίσκου ο οποίος και κατά την αγρυπνία με τους νέους στο Ρίο ντε Τζανέιρο με το λόγο του άγγιξε την καρδιά, άγγιξε και τη δική μου και ελπίζω να αγγίξει και τη δική σας.

Κοιτάζοντάς σας αυτή τη βραδιά ενώπιον του ευχαριστιακού  Ιησού, μου έρχεται στο νου η ιστορία του Αγίου Φραγκίσκου. Που από το σταυρό ακούει  τον Ιησού να του λέει: “Φραγκίσκο πήγαινε να επισκευάσεις τον οίκο μου”. Και ο νεαρός Φραγκίσκος  απαντά  αυθόρμητα  και γενναιόδωρα  σ’ αυτό το κάλεσμα : να επισκευάσω τον οίκο του, μα ποιον οίκο του; Σιγά-σιγά   όμως κατάλαβε πως δεν πρόκειται  να κάνει τον οικοδόμο  και να επισκευάσει κάποιον Ναό φτιαγμένο με πέτρες, αλλά να συμβάλλει  στη ζωή της Εκκλησίας του, του ζητά να υπηρετήσει την Εκκλησία, αγαπώντας την  και εργαζόμενος  ώστε σ’ αυτή να αντανακλά το πρόσωπο του Χριστού.

Και σήμερα η Εκκλησία του Χριστού χρειάζεται τους νέους. Αγαπητοί νέοι  ο Κύριος σας χρειάζεται για την Εκκλησία του. Και σήμερα καλεί τον κάθε ένα από σας  να τον ακολουθήσετε  μέσα στην Εκκλησία του και να γίνετε ιεραπόστολοι. Αγαπητοί νέοι  ο Κύριος σήμερα σας καλεί όχι  γενικά, αλλά εσένα , εσένα, εσένα την κάθε μια και τον κάθε  ένα προσωπικά. Βάλτε μέσα στην καρδιά σας τα λόγια του. Νομίζω πως μπορούμε κάτι  να μάθουμε από όσα συνέβησαν εδώ τις ημέρες αυτές.

Το να είναι κανείς ιεραπόστολος σημαίνει να είναι ο αγρός της πίστης του Θεού. Γι’ αυτό ξεκινώντας με την εικόνα του αγρού της Πίστεως σκέφτηκα  τρεις εικόνες που μπορούν να μας βοηθήσουν  να καταλάβουμε καλύτερα  τι σημαίνει να είναι κανείς  μαθητής - ιεραπόστολος: Η πρώτη εικόνα  είναι ο αγρός  στον οποίο ο αγρότης σπέρνει, η δεύτερη  ο αγρός ως τόπος προπόνησης και η τρίτη ως τόπος συνάντησης.  

1. Πρώτη. Ο αγρός ως τόπος σποράς. Γνωρίζουμε την παραβολή του σπορέα. Μερικοί σπόροι πέφτουν στο δρόμο, ανάμεσα στις πέτρες, ανάμεσα στα αγκάθια  και δεν καταφέρνουν να φυτρώσουν. Αλλά άλλοι πέφτουν στην  καλή γη  και καρποφορούν. (Ματθ. 13,1-9). Ο ίδιος ο Ιησούς εξηγεί την παραβολή : ο σπόρος είναι ο Λόγος του Θεού που ρίχνεται στις καρδιές μας  (Ματθ.13,18-23). Και σήμερα ο Ιησούς σπέρνει. Όταν δεχόμαστε το Λόγο του Θεού, τότε είμαστε ο αγρός της πίστεως. Σας παρακαλώ  αφήστε  το Χριστό  και ο Λόγο του να μπουν στη ζωή σας, αφήστε το σπόρο του Λόγου του Θεού  να φυτρώσει  να αυξηθεί. Ο Θεός τα κάνει όλα, αλλά αφήστε τον να εργαστεί και να εξασφαλίσει την ανάπτυξη!

Ο Ιησούς  είπε πως οι σπόροι που έπεσαν στην άκρη του δρόμου, ή στις πέτρες  και τα αγκάθια δεν καρποφόρησαν. . Πιστεύω πως με ειλικρίνεια μπορούμε  να διερωτηθούμε:  Τι είδος  γη  είμαστε; Ίσως κάποιες φορές να είμαστε όπως ο δρόμος, ακούμε τον Κύριο, αλλά δεν αλλάζει τίποτε στη ζωή μας , διότι  αφήνουμε  τον εαυτό μας να παρασυρθεί από τόσες επιπόλαια καλέσματα.

Σας ζητώ να μην απαντήσετε τώρα, ο κάθε ένας σας  ας απαντήσει μέσα στην καρδιά του : Είμαι  ένας νέος, μία νέα, παραζαλισμένος; Ή είμαι  όπως ο πετρώδες έδαφος; Δέχομαι με ενθουσιασμό τον Ιησού , αλλά  τον ξεχνώ μπροστά στις δυσκολίες  γιατί δεν έχω το θάρρος αν πάω κόντρα  στο ρεύμα. Ο κάθε ένας μας ας απαντήσει μέσα στην καρδιά του.  Έχω θάρρος ή είμαι δειλός;  Μήπως είμαι η γη με τα αγκάθια: τα γήινα πράγματα, τα πάθη  πνίγουν  μέσα  μας   τους λόγους  του Κυρίου (Ματθ.13,18-22). Μήπως  παίζω δύο διαφορετικούς ρόλους  κάνω καλή εντύπωση στο Θεό αλλά και στον Διάβολο; Σήμερα πιστεύω πως ο λόγος έπεσε σε καλή γη  

2.- Ο χώρος της προπόνησης. Ο  Ιησούς μας ζητά να τον ακολουθήσουμε  σε όλη μας τη ζωή, να γίνουμε μαθητές του, να παίζουμε στην ομάδα του. Οι περισσότεροι από σας αγαπούν τα σπορ  και το ποδόσφαιρο σε όλο τον κόσμο είναι  ένα εθνικό πάθος. Ναι ή όχι ; Ε λοιπόν  τι κάνει  ένας  παίκτης όταν  καλείται σε μια ομάδας Οφείλει να προπονείται!  Έτσι είναι και η ζωή των μαθητών του Ιησού. Ο Άγιος Παύλος  περιγράφοντας  τους χριστιανούς  μας λέει: « Ο κάθε αθλητής  πρέπει να πειθαρχεί σε όλα και αυτό το κάνει  για ένα βραβείο  που φθείρεται , εμείς όμως  για ένα βραβείο άφθαρτο. ( Α Κορινθ. 9,25). Ο Ιησούς μας προσφέρει  κάτι παραπάνω από το κύπελλο του κόσμου!  Ο Ιησούς μας προσφέρει  τη δυνατότητα  μιας γόνιμης ζωής  ζωής, μιας ευτυχισμένης ζωής  και μας προσφέρει  ένα μέλλον  μαζί του  που δεν θα έχει τέλος, στην αιώνια ζωή. Αυτά προσφέρει ο Ιησούς. Όμως μας ζητά να πληρώσουμε είσοδο  και η είσοδος  η ανάγκη να προπονούμαστε για να είμαστε πάντα σε φόρμα. Για να αντιμετωπίζουμε  χωρίς φόβο  όλες τις καταστάσεις της ζωής., δίνοντας μαρτυρία  της πίστης μας.

3.- Η τρίτη εικόνα είναι ο χώρος κοινωνίας. Όταν η καρδιά μας  είναι μια εύφορη γη  που δέχεται το λόγο του Θεού, όταν ιδρώνει η φανέλα μας, προσπαθώντας να ζούμε  ως χριστιανοί , τότε δοκιμάζουμε  κάτι το εξαιρετικό και το μεγάλο. Δεν είμαστε ποτέ μόνοι, είμαστε μέλη μιας οικογένειας  αδελφών  που κάνουν την ίδια διαδρομή; Είμεθα μέλη της Εκκλησίας .

Αποτελούμε την Εκκλησίας, και μάλιστα γινόμαστε οικοδόμοι της Εκκλησίας και πρωταγωνιστές  της ιστορίας. Αγόρια και κορίτσια σας παρακαλώ μην είστε ουραγοί της ιστορίας. Να είστε πρωταγωνιστές. Να είστε επιθετικοί παίκτες!  Οικοδομείστε ένα καλύτερο κόσμο, ένα κόσμο αδελφών , ένα κόσμο δικαιοσύνης, αδελφοσύνης  και αλληλεγγύης. Ο Άγιος Πέτρος μας λέει ότι είμαστε πέτρες ζωντανές  που οικοδομούμε ένα  πνευματικό οικοδόμημα  (Α Πέτρ. 2,5).  Στην Εκκλησία του Χριστού είμαστε εμείς οι ζωντανές πέτρες  και ο Ιησούς μας ζητά  να οικοδομήσουμε την Εκκλησία του. Ο κάθε ένας από μας είμαστε μια ζωντανή πέτρα και ένα μέρος του οικοδομήματος  και όταν πέφτει η βροχή, αν λείπει από το  κομματάκι που είμαστε εμείς , τότε εισχωρεί το νερό  στο σπίτι. Και δεν πρέπει να οικοδομήσουμε ένα μικρό παρεκκλήσιο που έχει χωρητικότητα  μιας μικρής ομάδας ανθρώπων. Ο Ιησούς  μας ζητά  η ζωντανή Εκκλησία του να είναι τόσο μεγάλη  που αν μπορεί να δεχθεί  ολόκληρη την ανθρωπότητα  και να είναι το σπίτι όλων.

Και λέει σε όλους μας: «Πηγαίνετε και κάνετε μαθητές μου  όλους τους λαούς».  Αυτή τη βραδιά  ας απαντήσουμε «ναι»  Κύριε  και εγώ  θέλω να είμαι  μια ζωντανή πέτρα, μαζί θέλουμε να οικοδομήσουμε  την Εκκλησία του Ιησού: Θέλω να πάω και να γίνω ένας οικοδόμος  της Εκκλησίας του Χριστού! 

Η νεανική σου καρδιά,  το ξέρω θέλει να δημιουργήσει ένα καλύτερο κόσμο. Παρακολουθώ τις ειδήσεις  του κόσμου  και βλέπω ότι τόσοι νέοι  σε τόσα μέρη του κόσμου  βγήκαν στους δρόμους  για να εκφράσουν  την επιθυμία τους  ενός πολιτισμού  πιο δίκαιου και αδελφικού. Οι νέοι στους δρόμους. Είναι νέοι  που επιθυμούν να είναι πρωταγωνιστές  της αλλαγής. Σας παρακαλώ  μην αφήσετε τους άλλους  να είναι πρωταγωνιστές της αλλαγής. Εσείς είστε αυτοί που κρατούν στα χέρια τους το μέλλον του κόσμου.  Συνεχίστε  ν ξεπερνάτε την απάθεια, προσφέροντας μία χριστιανική απάντηση στις κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες που παρουσιάζονται σε τόσα μέρη του κόσμου. Σας ζητώ να είστε οικοδόμοι του κόσμου  να αρχίσετε τη δουλειά  για ένα καλύτερο κόσμο.

Αγαπητοί νέοι, σας παρακαλώ, μην κοιτάζετε από το μπαλκόνι  τη ζωή, μπείτε  μέσα στη ζωή, ο Ιησούς  δεν έμεινε στο μπαλκόνι, εισχώρησε μέσα σ’ αυτήν. Κάνετε κι εσείς το ίδιο. Αν διερωτάστε από πού να αρχίσω τότε η απάντηση είναι από σένα και από μένα.

Αγαπητοί μου φίλοι μην ξεχάστε ότι:  είστε ο αγρός της πίστης, είστε οι αθλητές του Ιησού. Είστε οι οικοδόμοι μιας ακόμη πιο ωραίας Εκκλησίας και ενός καλύτερου κόσμου! Ας υψώσουμε τα μάτια  προς την Παναγία. Εκείνη ας μας βοηθήσει  να ακολουθούμε τον Ιησού, η ίδια μας δίνει το παράδειγμα με το δικό της «ναι»  στο Θεό. «Είμαι η δούλη του Κυρίου, ας γίνει σε μένα σύμφωνα με το λόγο ρου» (Λουκ.1,38). Ας πούμε κι εμείς στο Θεό μαζί με την Παναγία: «ας γίνει σε μένα σύμφωνα με το λόγο σου. Αμήν."

ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ

ΕΞΩΜΒΟΥΡΓΟ – 30 ΙΟΥΛΙΟΥ 2013

Αγαπητοί νέοι και νέες!

Σας καλωσορίζω στο νησί της Τήνου, στην τοπική μας Εκκλησία.

Χθες βράδυ επέστρεψα από τη Νάξο κι όπως έχω ήδη πληροφορηθεί ο στόχος της πανελλήνιας αυτής συνάντησης νεολαίας εκπληρώνεται καθημερινά όλο και περισσότερο.  Προσεύχομαι όσο προστίθενται οι ημέρες σ’ αυτή την εκδήλωση της νεολαίας μας να αποκορυφώνεται και η βεβαιότητα πως η νεολαία της Καθολικής Εκκλησίας της Ελλάδος επάξια κατέχει μία καλή θέση  στην παγκόσμια Καθολική Νεολαία.

Η συνάντηση αυτή ως μία μίνι συνάντηση της ΠΗΝ στο Ρίο ντε Τζανέιρο εύχομαι να αποδειχθεί ωφέλιμη για σας προσωπικά, για την τοπική μας εκκλησία και για την Καθολική εκκλησία στην Ελλάδα γενικότερα, ώστε επωφελούμενοι όλοι από όσα θαυμαστά συνέβησαν εκεί να νιώσουμε όλοι μας, πως με τη δική σας ενεργό παρουσία και συμμετοχή στη ζωή της Εκκλησίας μπορούμε να αισιοδοξούμε για μια νέα, σύγχρονη και ζωντανή Εκκλησία, που θα είναι αληθινά σημείο σωτηρίας.

Γνωρίζετε πιστεύω πως ανάμεσα στις πιο δυνατές στιγμές της παγκόσμιας ημέρας Νεολαίας είναι η ακολουθία του Δρόμου του Σταυρού, μέσω αυτής συνοδεύουμε τον Ιησού στον δρόμο του πόνου και της αγάπης. Στο τέλος του Αγίου Έτους της Λύτρωσης, ο Μακάριος Ιωάννης Παύλος ΙΙ θέλησε να εμπιστευτεί το σταυρό σ’ εσάς, τους νέους, λέγοντας: "Φέρτε τον στον κόσμο ως σημείο της αγάπης του Ιησού για την ανθρωπότητα, και αναγγείλετε σε όλους πως μόνο στον Ιησού Χριστό σταυρωμένο και αναστημένο βρίσκεται η σωτήρια η λύτρωση"(Λόγια στους νέους [22η, Απριλίου του 1984]: Διδασκαλία VII, 1 [1984], 1105). Από τότε, ο Σταυρός διέσχισε όλες τις ηπείρους και πέρασε τους διαφορετικούς κόσμους της ανθρώπινης ύπαρξης, παραμένοντας σχεδόν εμποτισμένος από τις καταστάσεις της ζωής πολλών νέων που τον είδαν και τον σήκωσαν. Αγαπητοί μου νέοι και νέες, κανείς δε μπορεί να αγγίξει το σταυρό του Χριστού χωρίς να λάβει μια ενεργό δύναμη και να την μεταφέρει στη δική του ζωή.

Και σήμερα  ο Ιησούς με το Σταυρό στους ώμους του διατρέχει τους δρόμους μας και παίρνει επάνω του τους φόβους μας, τα προβλήματά μας, τα βάσανά μας, ακόμη και τα πιο μεγάλα.

Με το Σταυρό ο Χριστός μας ενώνει στη σιωπή των θυμάτων της βίας, που πλέον δε μπορούν να φωνάξουν, ιδίως των αθώων και των ανυπεράσπιστων.

Με το σταυρό, ο Χριστός ενώνει τις οικογένειες που βρίσκονται σε δυσκολία θρηνώντας την τραγική απώλεια των παιδιών τους.

Με το Σταυρό ο Χριστός ενώνεται με όλους τους ανθρώπους που υποφέρουν από την πείνα σε έναν κόσμο που, από την άλλη πλευρά, επιτρέπει την πολυτέλεια να πετάει τόνους τροφίμων καθημερινά.

Με το Σταυρό, ο Χριστός ενώνεται με πολλές μητέρες και πολλούς πατέρες που υποφέρουν βλέποντας τα παιδιά τους να είναι θύματα ενός φτιαχτού παράδεισου όπως είναι τα ναρκωτικά.

Με το Σταυρό, ο Χριστός ενώνεται με όποιον διώκεται για τη θρησκεία, για τις ιδέες, ή απλά για το χρώμα του δέρματος.

Στο Σταυρό, ο Χριστός ενώνεται με πολλούς νέους που έχασαν την εμπιστοσύνη τους στους πολιτικούς θεσμούς επειδή αντιλαμβάνονται τον εγωισμό και τη διαφθορά που κυριαρχούν,

 ή έχασαν την πίστη τους στην Εκκλησία, ακόμη και στο Θεό, εξαιτίας της ασυνέπειας των χριστιανών και των λειτουργών του Ευαγγελίου.

Πόσο οι αντιφάσεις μας, κάνουν το Χριστό να υποφέρει!

Στο Σταυρό του Χριστού υπάρχει ο πόνος, η αμαρτία του ανθρώπου, ακόμη κι η δική μας, κι Εκείνος δέχεται τα πάντα με τα χέρια ανοιχτά, φορτώνεται στους ώμους Του τους δικούς μας σταυρούς και μας λέει: Κουράγιο! Δεν είσαι μόνος καθώς σηκώνεις το σταυρό σου! Εγώ τον σηκώνω μαζί σου, και νίκησα το θάνατο και ήρθα να σου δώσω ελπίδα, να σου δώσω ζωή (πρβλ. Ιω. 3:16).

2. Στο Σταυρό του Χριστού βρίσκεται όλη η αγάπη του Θεού, υπάρχει η άπειρη ευσπλαχνία του. Κι αυτή είναι μια αγάπη την οποία μπορούμε να εμπιστευτούμε, στην οποία μπορούμε να πιστέψουμε.

Αγαπητοί νέοι, ας εμπιστευόμαστε τον Ιησού, ας εμπιστευτούμε σ’ Εκείνον (βλ. Εγκύκλιο. Lumen fidei, 16), γιατί Εκείνος δεν απογοητεύει ποτέ κανέναν! Μόνο στο Χριστό, σταυρωμένο κι αναστημένο βρίσκουμε τη σωτηρία και τη λύτρωση. Με Εκείνον, το κακό, ο πόνος και ο θάνατος δεν έχουν την τελευταία λέξη, γιατί Εκείνος μας δίνει την ελπίδα και τη ζωή: μετέτρεψε το Σταυρό από ένα εργαλείο μίσους, ήττας και θανάτου σε ένα σημείο αγάπης, νίκης, θριάμβου και ζωής.

Ο Σταυρός του Χριστού μας καλεί να βλέπουμε τον άλλο με καλοσύνη και αγάπη, ιδιαίτερα όποιον υποφέρει, όποιον έχει ανάγκη από βοήθεια, όποιον περιμένει ένα λόγο, ένα χαμόγελο μια καλή χειρονομία.

Ο Σταυρός μας προσκαλεί να βγούμε από τον εαυτό μας και να πάμε προς συνάντησή τους και να τους τείνουμε το χέρι. Πολλά πρόσωπα συνόδεψαν τον Ιησού στην πορεία του προς το Γολγοθά: ο Πιλάτος, ο Σίμων ο Κυρηναίος, η Παναγία, οι γυναίκες ... Εγώ σήμερα σε ερωτώ, Γιώργο, Μαρία, Γιάννη, Άννα, Ιωσήφ και μπορώ να προσθέσω όλα τα ονόματά σας φίλοι μου και φίλες μου που είσαστε σήμερα εδώ στο λόφο που ο Κύριος σας υποδέχτηκε με ανοιχτή την αγκαλιά του, όπως υποδέχτηκε τους νέους και τις νέες στο Ρίο ντε Τζανέιρο με την ίδια ανοικτή αγκαλιά.

Εσύ ποιος από αυτούς θέλεις να είσαι;

Θέλεις να είσαι όπως ο Πιλάτος που δεν είχε το θάρρος να πάει ενάντια στο ρεύμα για να σώσει τη ζωή του Ιησού και πλένει τα χέρια του.

Πες μου: Είσαι ένας από εκείνους που πλένουν τα χέρια τους, που κάνει τον αδιάφορο και κοιτάζει από την άλλη πλευρά;

Ή είσαι όπως ο Κυρηναίος, ο οποίος βοηθάει τον Ιησού να μεταφέρει το βαρύ σταυρό, όπως η Παναγία και οι άλλες γυναίκες, που δε φοβούνται να συνοδέψουν τον Ιησού ως το τέλος, με αγάπη, με τρυφερότητα.

Αγαπητοί νέοι, ας φέρουμε στο Σταυρό του Χριστού τις χαρές μας, τα βάσανα μας, τις αποτυχίες μας, θα βρούμε μια καρδιά ανοιχτή που μας καταλαβαίνει, μας συγχωρεί, μας αγαπά και ζητά να φέρουμε αυτή την ίδια αγάπη στη ζωή μας, να αγαπάμε κάθε αδελφό μας και  αδελφή μας με την ίδια αυτή αγάπη.

ΛΗΞΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ

ΒΡΥΣΙ 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2013

Αγαπητοί νέοι και νέες,

Τα τελευταία λόγια του Αρχιεπισκόπου του Ρίο ντε Τζανέιρο προς την νεολαία της 28^ης παγκόσμιας συνάντησης ήταν: «Επιθυμούμε οι καρποί αυτών των ημερών να βοηθήσουν  στη δημιουργία μιας  Εκκλησίας  που να είναι πιο κοντά στους φτωχούς, στους αρρώστους, στους αναγκεμένους και οι νέοι να γίνουν πρωταγωνιστές ενός νέου κόσμου και μαζί με όλη την κοινωνία να γίνουν οι οικοδόμοι του πολιτισμού της Αγάπης που ονειρεύτηκε ο Ιησούς».

Αυτά τα λόγια εναρμονίζονται πλήρως με εκείνα του Αγίου Πατέρα του Πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος ολοκληρώνοντας τις μεστές κατηχήσεις του πάνω στο κεντρικό θέμα της παγκόσμιας αυτής συνάντησης: «Πηγαίνετε και κάνετε μαθητές μου όλους τους λαούς»,  συμβούλεψε τους νέους λέγοντας:  “Πηγαίνετε, χωρίς φόβο, να υπηρετήσετε».

Η όμορφη εμπειρία  της παγκόσμιας ημέρας νεολαίας  δεν μπορεί να μείνει κλειστή στη ζωή σας  ή στο κλειστό περιβάλλον της ενορίας σας ή του κινήματός σας». Αν της αφαιρέσουμε τη σημασία περιορίζοντάς την με τον τρόπο αυτό, θα  είναι σαν να  αφαιρούμε το οξυγόνο σε μια φλόγα που καίει και η πίστη είναι που γίνεται όλο και πιο ζωντανή όταν αυτοί μοιράζεται σε όλους.

Η έκφραση του Κυρίου προς τους μαθητές του: «πηγαίνετε και κάνετε μαθητές μου όλους τους λαούς»: όμως δεν είναι ένα σλόγκαν αλλά μία αναμφισβήτητη εντολή του Κυρίου. Που δεν γεννιέται  από τη θέληση της κυριαρχίας, της εξουσίας ή της κατάκτησης, αλλά από τη δύναμη της αγάπης  του ίδιου του Ιησού που πρόσφερε την ίδια  τη ζωή  του για να μας σώσει  και να μας δείξει την αγάπη  και την ευσπλαχνία  του Θεού Πατέρα. Ο Ιησούς δεν μας συμπεριφέρεται σαν  να είμαστε δούλοι, αλλά μας θέλει ελεύθερους ανθρώπους. Είναι πάντα δίπλα μας  σ’ αυτή την αποστολή που μας ανέθεσε.

Ο Ιησούς μας στέλνει  παντού, διότι το ευαγγέλιο του  δεν προορίζεται μόνο  για εκείνους  που είναι κοντά μας, τους φίλους μας, τους πρόθυμους, τους ανεκτικούς. Πρέπει να μεταφέρουμε τον Ιησού  σε κάθε τόπο, μέχρι τα άκρα, την περιφέρεια, ακόμη και σ’ εκείνον που μας φαίνεται απομακρυσμένος και αδιάφορος.

Νέοι και νέες ο κόσμος χρειάζεται το Χριστό! εσείς μπορείτε να του τον προσφέρετε. Ιδιαίτερα στους νέους. Να ξέρετε πως ο καλύτερος ευαγγελιστής των νέων είναι ένας νέος.

Πηγαίνετε ανάμεσα στον κόσμο: «χωρίς φόβο» αναφέρεται προπάντων στο φόβο της έλλειψης κοινωνικής προετοιμασίας για την αναγγελία του ευαγγελίου. Η δειλία που κάποιος νέος απόστολος μπορεί να δοκιμάσει στον 21^ο αιώνα είναι αυτή που δοκίμασε ο ίδιος ο Προφήτης Ιερεμίας, όταν απευθυνόμενος στο Θεό του λέει: “Μα εγώ δεν ξέρω να μιλώ, διότι είμαι νέος” (Ιερεμίας 1,7.8). Ο Ιησούς όμως μας είπε: “Εγώ θα είμαι μαζί σας μέχρι το τέλος αυτού του κόσμου” (Ματθ.28,20), και μας συμβούλεψε  να μη φοβόμαστε. Εξ άλλου ο Χριστός δεν είπε: “πήγαινε’” αλλά  “πηγαίνετε”. Όταν  αντιμετωπίζουμε μαζί τις προκλήσεις, τότε είμαστε δυνατοί, ανακαλύπτουμε πηγές  που δεν γνωρίζαμε  πως διαθέτουμε. Ο Ιησούς  δεν κάλεσε τους Αποστόλους να ζουν απομονωμένοι, τους κάλεσε  να σχηματίσουν μία κοινότητα”.

Πηγαίνουμε σε αποστολή για να υπηρετήσουμε. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να είμαστε έτοιμοι και να έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο χριστιανός οφείλει να ζει μια ζωή υπηρεσίας.

Ευαγγελίζομαι σημαίνει ότι μαρτυρώ προς τους άλλους την αγάπη μου για το Θεό, σημαίνει ότι ξεπερνώ τον εγωισμό μου και είμαι πρόθυμος και έτοιμος να πάω προς τον άλλο και να τον υπηρετήσω, να σκύψω και να του πλύνω τα πόδια, όπως έκανε ο Ιησούς στους μαθητές του.

Ας ακολουθήσουμε λοιπόν την εντολή του και ας πάμε χωρίς φόβο  για να υπηρετήσουμε, αλλά ας μην ξεχνούμε πως εκείνος που ευαγγελίζεται στον άλλο  πρέπει και ό ίδιος να έχει ευαγγελιστεί. Όποιος μεταδίδει τη χαρά της πίστης, δέχεται και ο ίδιος τη  χαρά. Είναι πάντα χαρούμενος. Η χαρά και η αισιοδοξία είναι το χαρακτηριστικό του αληθινού χριστιανού.

Το να φέρουμε  το ευαγγέλιο  στα έθνη σημαίνει, να έχουμε το θάρρος και τη δύναμη να ξεριζώσουμε και να εξαφανίσουμε το κακό και τη βία, όπως έκανε ο Προφήτης Ιερεμίας. Οφείλουμε να καταστρέψουμε  και να κτυπήσουμε τον εγωισμό, το μίσος, την κακία, κάθε τι που βλάπτει την ανθρώπινη κοινωνία.

Ο Ιησούς Χριστός βασίζεται σε σας! Η Εκκλησία επίσης. Ο Πάπας βασίζεται σε σας, η Μητέρα του Ιησού και Μητέρα μας, να σας συνοδεύει και να σας προστατεύει. "Πηγαίνετε λοιπόν και κάνετε μαθητές μου όλους τους λαούς".

Αγαπητοί μου νέοι και νέες, σας ευχαριστώ που είσαστε μαζί μας τις μέρες αυτές και νιώσαμε τον παλμό της ψυχής σας και τη δύναμη της αγάπης σας προς τον Χριστό.

Ευχαριστώ τη Συνοδική Επιτροπή για τη νεολαία που είχε αυτή την έμπνευση να ζήσουμε εδώ, όμορφα, απλά και ταπεινά και να πάρουμε μια γλυκιά γεύση  της 28^ης συνάντησης νέων τον παλμό του Ρίο ντε Τζανέιρο.

Ευχαριστώ τους Αδελφούς Μαριανούς και τις Αδελφές Ουρσουλίνες για την φιλοξενία τους. Ευχαριστώ το Λάκη και την κιθάρα του, ευχαριστώ την κάθε μια και τον καθένα σας. Ευχαριστώ όσες και ιερείς και λαϊκούς, άτομα και θεσμούς συνέβαλαν στην προετοιμασία και διοργάνωση αυτής της τετραήμερης συνάντησης.

Ευχαριστώ όμως ιδιαίτερα δύο πρόσωπα:

Πρώτα  τη Μαρία τη Δελασούδα που έδειξε ακόμη μια φορά πόσο χρειάζεται στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Τήνο. Επωμίστηκε το μεγαλύτερο μέρος αυτής της συνάντησης και όπως πάντα τα κατάφερε.

Και τέλος ευχαριστώ τον ιεροδιάκονό μας Ιωάννη που απέδειξε πως ξέρει ως διάκονος να υπηρετεί και ετοιμάζεται να υπηρετήσει ακόμη περισσότερο με την ιεροσύνη του.

Ευχαριστώ όλες και όλους. Καλή επάνοδο στα σπίτια σας και στις ενορίες σας για να  αρχίσετε να ονειρεύεστε την 29^η παγκόσμια συνάντηση της νεολαίας στην  Κρακοβία το πολύ κοντινό 2016.

Ο Κύριος να είναι μαζί σας και εσείς μαζί Του.