Η Άννα Χατζημανώλη, συγγραφέας, υπεύθυνη των εκδόσεων Κίρκη αναφέρει δέκα λόγους για τους οποίους επιλέγει την Τήνο για τις διακοπές της.
1. – Στην Τήνο; Είσαι καλά; ήταν η πρώτη μου αντίδραση στην πρόταση της Αθηνάς για τις καλοκαιρινές μας διακοπές.
2. Δυστυχώς ή ευτυχώς ο γραπτός λόγος θέλει σελίδες για να περιγράψει τον τόνο και το χρώμα της φωνής, την κίνηση του σώματος και την έκφραση του προσώπου για κάτι που διαρκεί δευτερόλεπτα. Όμως, κι ας έχουν περάσει πάνω από δέκα χρόνια από τότε, θυμάμαι την αντίδρασή μου λες και ήταν χθες, όπως και την επιμονή της Αθηνάς να με πείσει. Ξεκινήσαμε. Και την ευχαριστώ γι’ αυτό. Έκτοτε ήμουν και είμαι πολύ τυχερή να ζω τη χαρά να επισκέπτομαι το νησί της Τήνου σχεδόν κάθε καλοκαίρι, φιλοξενούμενη σε φιλικό σπίτι.
3. Ξώμπουργο, Βώλαξ ή Βωλάξ, Κτικάδος, Μανταμάδος, Χατζηράδος, Μαμάδος, Φαλατάδος..., πόσα πια χωριά σε -άδος; Διαλισκάρ, Βενετοί, ουρσουλίνες, ιησουίτες... Τι είναι όλα αυτά; Κι αργά αργά, και μία μία, οι εξωτικές για μένα λέξεις άρχισαν να ανοίγουν τα πέταλά τους και να μου λένε τα μυστικά τους.
4. Τα μελτέμια μόνιμο χάδι στο δέρμα, η απουσία των ήχων της πόλης αποκαθαίρει το μέσα σου, σου επιτρέπει να έρθεις ξανά σε επαφή και να ανοίξεις διάλογο με τον εαυτό σου και με το περιβάλλον.
5. Ησυχία. Ηρεμία. Πολύτιμα. Οι βόλτες στα σοκάκια κάποιων μισοεγκατελελλειμένων χωριών, οι μνήμες που αναδύει ο χώρος, η φαντασία σου που συμπληρώνει κατά βούληση όσα δεν υπάρχουν πλέον ή αφέθηκαν στην ομορφιά της φθοράς.
6. Καράβια, ψάρια, πουλιά και γοργόνες στα υπέρθυρα των σπιτιών, στις κρήνες, τις καμάρες, τις εκκλησίες και τα ξωκκλήσια, τα «κεντήματα» που διακοσμούν τους περιστεριώνες, οι ανεμόμυλοι, οι σκάλες στις απότομες πλαγιές για να καρπίσει η γη, οι γλύπτες και οι ζωγράφοι που γέννησε η Υδρούσσα και Οφιούσσα – η ανθρώπινη αρχιτεκτονική – συμπληρώνει τη γλυπτική της φύσης στο σεληνιακό Βώλαξ ή Βωλάξ με τους καλαθοπλέκτες του.
7. Η συμβίωση του ορθόδοξου και του καθολικού πληθυσμού, παράξενη για τον κύριο κορμό της ελληνικής ιστορίας.
8. Στα «Πάνω» χωριά οι πιστοί και των δύο δογμάτων, στα «Κάτω» οι καθολικοί, στα «Έξω» οι ορθόδοξοι.
9. Εκτός από τα γνωστά πια αλλά και πολύ αγαπημένα μέρη που λαχταρώ να ξαναδώ, ανακαλύπτω κάθε φορά καινούργια, όπως το θαυμάσιο μουσείο μαρμαροτεχνίας στον Πύργο που επισκεφθήκαμε πέρσι, τα λατομεία πρόπερσι.
10. Και το Ξώμπουργο με περιμένει ν’ ανέβω. Πολλά μυστικά ακόμη.
Ανθρώπινη ζεστασιά, οικεία ταβερνάκια, λούζα, φρουτάλια και λυχναράκια, πρωτόγνωρες γεύσεις, αγαπημένες πια, κάπαρη παντού.
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου