Όχι στον «κόφτη» των δαπανών ειδικής θεραπείας

Όχι στον  «κόφτη»  των δαπανών ειδικής θεραπείας

Νότης Μαριάς, Ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής, Επικεφαλής του Πολιτικού Κινήματος Αντιμνημονιακοί Πολίτες, Καθηγητής Θεσμών της ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

Στην Ελλάδα της τρόικας και των μνημονίων, ακόμα και η υγεία των πολιτών έχει μετατραπεί σε είδος πολυτελείας. Στην φτωχοποιημένη μας Πατρίδα, που μαστίζεται από την αδιάκοπη φοροεπιδρομή στις τσέπες του λαού και την αύξηση της ανεργίας, η σταδιακή αποσάθρωση του δημόσιου συστήματος υγείας δημιουργεί άλλη μία πληγή στην οικονομία των νοικοκυριών, ίσως την πιο δαπανηρή μια και κοστίζει ακόμη και ανθρώπινες ζωές. Χιλιάδες συνάνθρωποί μας, δυσκολεύονται πλέον να προμηθευτούν τα φάρμακά τους, ενώ και στα νοσοκομεία παρατηρούνται τεράστιες ελλείψεις σε βασικά φάρμακα, σε νοσοκομειακό εξοπλισμό  ακόμα και σε νοσηλευτικό προσωπικό.

Και ενώ τρόικα και μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν διαλύσει πλήρως τη δημόσια υγεία, το Υπουργείο Υγείας έρχεται να επιβάλει «κόφτη» ύψους 48 εκατομμυρίων στις δαπάνες ειδικής θεραπείας. Ως γνωστόν οι υπηρεσίες ειδικής αγωγής-ειδικής θεραπείας βοηθούν παιδιά και εφήβους με αυτισμό, προβλήματα λόγου και αναπτυξιακές δυσκολίες.

Έτσι με τον  «κόφτη»  στις δαπάνες ειδικής θεραπείας πλήττεται μια ιδιαίτερα μεγάλη ομάδα του πληθυσμού-παιδιά με αναπτυξιακές, ψυχιατρικές, νευρολογικές διαταραχές, συχνά με αναπηρία.  

Αποτέλεσμα του «κόφτη» είναι να μείνουν στον αέρα χιλιάδες οικογένειες, καθώς δεν γνωρίζουν αν θα έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν την θεραπεία  των παιδιών τους.

Με την απόφαση της κυβέρνησης οδηγούνται σε εργασιακή επισφάλεια πάνω από 5.000 εργαζόμενοι του χώρου και κινδυνεύουν με αφανισμό τα οικεία επαγγέλματα  {λογοθεραπευτές κλπ} με άμεσο αντίκτυπο στους ίδιους τους ασφαλισμένους και τα χιλιάδες παιδιά τους καθώς εκτιμάται ότι η ειδική αγωγή αφορά το 10% του προσχολικού και το 7% του σχολικού πληθυσμού, δηλαδή περισσότερα από 100.000 παιδιά. Πρόκειται λοιπόν  για ένα πολύ ευαίσθητο θέμα που χρίζει άμεσης αντιμετώπισης καθώς θίγει κυρίως το μέλλον αυτών  των παιδιών.

Για τον λόγο αυτόν γονείς και πάροχοι υπηρεσιών ειδικής αγωγής-ειδικών θεραπειών εξέφρασαν έντονες διαμαρτυρίες, ενώ εμβρόντητη η Ελληνική κοινωνία δεν μπορούσε να πιστέψει μέχρι που μπορεί να φτάσει το κυνικό και απάνθρωπο πρόσωπο της τρόικας και των μνημονιακών υποστηρικτών της.

Στις 27/1/2017, κατέθεσα στην Ευρωβουλή Γραπτή Ερώτηση επί του θέματος, ζητώντας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναλάβει πρωτοβουλία προκειμένου μέσω ευρωπαϊκών κονδυλίων «να διασφαλιστεί η επαρκής χρηματοδότηση του ΕΟΠΠΥ και έτσι να συνεχιστεί απρόσκοπτα το υπάρχον καθεστώς καταβολής της δαπάνης των ασφαλισμένων καθώς και η αμοιβή των παραπάνω παρόχων με βάση τις τιμές που ισχύουν κατά τις τρέχουσες συναλλαγές».

Η Απάντηση του Επίτροπου κ. Andriukaitis, ήρθε στις 14/3/2017, ο οποίος προσπαθώντας να αποσείσει τις ευθύνες της Κομισιόν τόσο ως θεσμού όσο και ως μέλος της τρόικας, παρατήρησε ότι «η Επιτροπή στηρίζει τις προσπάθειες των κρατών μελών για να βελτιώσουν την εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς με την προώθηση της συνεργασίας στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ και μέσω ανταλλαγών πολιτικών σε συνεργασία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την ανάπτυξη της Ειδικής Αγωγής και την Εκπαίδευση χωρίς Αποκλεισμούς (EASNIE)». Και συνέχισε με νόημα, ανάβοντας το  πράσινο φως σε κυβέρνηση και ΕΟΠΠΥ, για χρηματοδότηση μέσω Erasmus+ και ΕΣΠΑ δαπανών λογοθεραπείας και άλλων ειδικών θεραπειών  επισημαίνοντας παράλληλα ότι «η Ελλάδα συμμετέχει στις δραστηριότητες αυτές και μπορεί επίσης να αξιοποιήσει τις συνεισφορές από τα διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία της ΕΕ για να βελτιωθεί η ένταξη των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες».

Έτσι η κυβέρνηση με τις ευλογίες πλέον της Κομισιόν μπορεί να διαθέσει τουλάχιστον 50 εκατομμύρια ευρώ μέσω των παραπάνω Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων διασφαλίζοντας επαρκή χρηματοδότηση του ΕΟΠΠΥ και συνεχίζοντας πλέον απρόσκοπτα το υπάρχον καθεστώς καταβολής της δαπάνης των ασφαλισμένων καθώς και την αμοιβή των οικείων παρόχων με βάση τις τιμές που ισχύουν κατά τις τρέχουσες συναλλαγές.

Οψόμεθα λοιπόν.