Ένας δικός μας άγγελος
Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου στον Ενοριακό Ναό Ευαγγελιστρίας στη Μυρσίνη, από τον Εφημέριο π. Ιωάννη Σκλάβο. Μαζί του συλλειτούργησαν σχεδόν όλοι οι ιερείς της Τήνου. Ο ναός γέμισε, το ίδιο και οι δρόμοι του χωριού. Ήταν ίσως περισσότερα από χίλια άτομα, κυρίως νέοι, που ήρθαν για να προσευχηθούν και να τον συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία.
Στην τελετή ήταν παρούσες πολλές πολιτικές αρχές του τόπου. Επίσης, παρευρέθηκε ο Μητροπολίτης Σύρου-Τήνου Δωρόθεος, συνοδευόμενος από αρκετούς ιερείς της αδελφής Εκκλησίας οι οποίοι τίμησαν με την παρουσία τους οικείους του Γιάννη. Γράφω τίμησαν, διότι η ορθόδοξη παράδοση απαγορεύει κάθε είδους συμπροσευχή με μη ορθόδοξους χριστιανούς... Αυτό φάνηκε άλλωστε και από το ότι κατά το μεγαλύτερο διάστημα της νεκρώσιμης Θείας Λειτουργίας τόσο ο Μητροπολίτης όσο και οι περισσότεροι εκ των ιερέων παρέμειναν καθιστοί, εν αντιθέση με όλο το υπόλοιπο εκκλησίασμα!
Εντούτοις ο Σεβασμιότατος Δωρώθεος έκανε την υπεροχή, προσευχόμενος για το νεκρό Γιάννη στο κοιμητήριο με το «Πάτερ Ημών».
Και αυτό δεν είναι λίγο πράγμα.
Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί ο Θεός επέτρεψε να χαθεί ένα παλικάρι 22 χρονών. Ο Θεός δεν έπαψε να στέλνει προφήτες και αγγέλους στη γη. Συνεχίζει να στέλνει, για να κηρύττουν διακριτικά και να διδάσκουν με τον τρόπο τους εμάς τους υπόλοιπους. Ο Θεός δεν ήθελε να τιμωρήσει κανένα, αλλά είχε ένα σχέδιο για το Γιαννάκη και του είχε αναθέσει μια αποστολή. Και το σημάδι για αυτό είναι ότι ο Γιάννης δεν πόνεσε καθόλου. Ο Θεός μέσα από το Γιάννη μας λέει πως ευτυχία δεν είναι τα πολλά χρόνια και ότι η πατρίδα μας είναι κάπου αλλού.
Εντούτοις, σφίξιμο στην καρδιά, πόνος στο στομάχι και ο τόπος δε σε χωράει. Αυτά είναι τα συναισθήματα που κατακλίζουν όλους εκείνους που γνωρίσαμε και συναναστραφήκαμε το Γιαννάκη.
Αγαπητέ Γιαννάκη, οι γραμμές αυτές δεν θέλουν να πλέξουν μάταια εγκώμια, όπως γίνεται συνήθως. Έτσι και αλλιώς δεν σου προσφέρουν τίποτα και ούτε τα χρειάζεσαι. Αυτά τα λόγια, ομως, προσπαθούν να περιορίσουν τον ανθρώπινο πόνο, όλων εκείνων που σε γνωρίσαμε και σε θυμόμαστε να παίζεις τις χορδές και να τραγουδάς χαμογελαστός και ευτυχισμένος. Τώρα γνωρίζουμε πως παίζεις μουσική στον ουρανό και τραγουδούν οι Άγγελοι στον Παράδεισο τη Δόξα του Θεού και εσύ βλέπεις και γελάς περιμένωντας όλους εμάς τους υπόλοιπους να΄ρθούμε.
Και παρόλο που τα ανθρώπινα μας μάτια δεν θα σε ξαναδούν, όμως όλοι σε αισθανόμαστε κοντά μας, γιατί τώρα είσαι ένας δικός μας άγγελος. Καλό Παράδεισο Γιαννάκη και καλή αντάμωση.
π.Γ.Π.
Πηγή kantam.gr
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου