Με ένα βαζάκι αγκινάρες του Αγροτικού Συνεταιρισμού Τήνου, καρότα, πιπεριές, βασιλικό,
άνηθο, μαϊντανό και ρύζι καρολίνα από τις Σέρρες φτιάχνουμε ένα πιλάφι μοναδικό.
του Νίκου Μορόπουλου
Photo: Μορόπουλος Νίκος
Μία από τις πιο σοβαρές αιτίες προβλημάτων στη ζωή των ανθρώπων είναι η αδυναμία να καθορισθούν προτεραιότητες. Όταν δεν έχει κανείς προτεραιότητες, αρμενίζει σαν ακυβέρνητο καράβι. Η προτεραιότητα δεν σημαίνει και μοναδικότητα. Σημαίνει ότι κάποιο στοιχείο, παράγοντας, που μετέχει σε ένα σύνολο κατέχει (και τον έχει κατακτήσει, δεν έχει απονεμηθεί από ανώτερη Δύναμη) τον τίτλο της πρωτοκαθεδρίας. Έτσι σε μια συμφωνική ορχήστρα το πρώτο βιολί είναι μόνο ένα. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει μόνο ένα βιολί στην ορχήστρα.
Η μακρά αυτή εισαγωγή έχει στόχο να καταστήσει σαφές ότι η αδιαμφισβήτητη πρωταγωνίστρια του σημερινού πιάτου είναι μία, και μόνον μία: η αγκινάρα Τήνου. Και αυτό δεν αποτελεί ανωμαλία αλλά αναγνώριση της ποιότητας αυτού του εξαιρετικού προϊόντος. Μία καλή φίλη είχε ένα συνέδριο στην Τήνο και, καθώς της ευχόμουν το καλό ταξίδι και την επιτυχία, την παρακάλεσα να μου φέρει ένα βαζάκι με αγκινάρες Τήνου, το οποίο και έπραξε.Καθώς την ευχαριστούσα για τη θεάρεστη πράξη της, στο μυαλό μου στριφογύριζε το πιάτο. Μια πριμαντόνα ολκής και εξαιρετικής λεπτότητας δεν μπορεί και δεν πρέπει να εγκλωβιστεί σε γεύσεις δυνατές. Θυμηθείτε πόσο λεπτά και ευαίσθητα είναι τα φτερά μιας πεταλούδας και θα καταλάβετε. Κι έτσι κατέληξα στο πιλάφι.
Σημειώνω ότι ένα από τα ωραιότερα πιάτα που έχω γευτεί ποτέ, είναι αγκινάρες με υπογάστριο αλατισμένου μπακαλιάρου. Αν είχα μια τέτοια πρώτη ύλη στα χέρια μου, θα το έφτιαχνα αυτό το πιάτο.
Δείτε το πλήρες κείμενο εδώ.
Πηγή protagon.gr
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου