Σύντομο ιστορικό της Καθολικής Ενορίας του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ – 8

Μια αρκετά καλή περιγραφή του ενοριακού ναού, αλλά και της πνευματικής και υλικής κατάστασης της ενορίας, έχουμε στα 1756, όταν ήταν εφημέριος ο Δον Ιωάννης Ζαλώνης και ο οποίος κατέθεσε στον επίσκοπο Βικέντιο Δε Βία όσα στοιχεία διέθετε, κάποια από τα οποία αναφέραμε και την προηγούμενη φορά (Βήματα κλπ). 

Ο ναός, σημειώνει ο εφημέριος, είναι μονόκλιτος με βόλτο και όχι επιπεδόστεγος, με μήκος 48 πόδια και πλάτος 20 (περίπου 20 μ Χ 8 μ). Ήταν πολύ καλά εξοπλισμένος σε άμφια και ιερά σκεύη, κάποια απ’ αυτά ασημένια, όλα προσφορές των ναυτιλλομένων και των ενοριτών. Διέθετε και γυναικωνίτη. Η ενορία δεν είχε ακίνητα και άλλα εξωτερικά εισοδήματα, εκτός από εκείνα που προσέφεραν οι ενορίτες και οι εκκλησιαζόμενοι περιστασιακοί ναυτικοί που έφταναν στο λιμάνι. Τα έσοδα αυτά τα συγκέντρωναν οι επίτροποι, οι οποίοι και διαχειρίζονταν όλη την ενοριακή οικονομία. Ακόμα και
τα λεγάτα, που ήταν μόνο 5 Λειτουργίες το χρόνο, ήταν  οι επίτροποι εκείνοι που κατέβαλαν την ελεημοσύνη της Λειτουργίας στον εφημέριο.

Οι ιδιαίτερες λατρευτικές πράξεις που γίνονταν στην ενορία, με ευθύνη του εκάστοτε εφημέριου ήταν οι εξής: κήρυγμα κάθε Κυριακή της Παρουσίας και της Σαρακοστής, τη Μεγάλη Παρασκευή και ο πανηγυρικός του Αγ Νικολάου. Κάθε Κυριακή μετά τη Λειτουργία γίνεται η κατήχηση των παιδιών, η Έκθεση του Αγιοτάτου Μυστηρίου σε όλη την ογδοάδα της Αγ. Δωρεάς, την Πρωτοχρονιά και τις Παρασκευές του Μαρτίου, η απαγγελία του Ροδαρίου κάθε Κυριακή και οι Εσπερινοί όλες τις κύριες γιορτές του έτους και όλες τις μέρες της Σαρακοστής η Ακολουθία του Απόδειπνου.

Βλέπουμε ότι η λατρευτική ζωή της ενορίας (αν λάβουμε υπόψη μας και την καθημερινή Θ. Λειτουργία) ήταν αρκετά εντατική, προφανώς παρόμοια με τη λατρευτική ζωή και των υπόλοιπων καθολικών ενοριών της Τήνου. 

(Συνεχίζεται)
Πηγή sannicolo.gr