Οι επόμενες πληροφορίες μας έρχονται κάποια χρόνια αργότερα, προς το τέλος του 18ου αιώνα. Δεν περιέχουν κάτι το σημαντικό, αλλά όλο και φανερώνουν πως πρόκειται για μια ενορία σε συνεχή αύξηση και εξέλιξη, κάτι που δεν έχει σταματήσει μέχρι και σήμερα. Οι ενορίτες, καθώς και οι ποι-
μένες, αντιλαμβάνονται πως η ενορία του Αγ. Νικολάου θα βρίσκεται σε εξέλιξη συνεχώς και θα καταστεί μεγάλης σημασίας για την τοπική Εκκλησία, παρά το γεγονός ότι η πηγή του ανθρώπινου δυναμικού της θα βρίσκεται στα γεωργικά χωριά της ενδοχώρας. Πράγματι, από εκεί, αλλά και έξω από την Τήνο (σε μικρότερο βαθμό), προέρχεται ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός των ενοριτών της Χώρας του Αγίου Νικολάου. Στα 1756 οι ενορίτες ήταν 120. Στα 1783 είχαν φτάσει στον αριθμό των 196…
Οι ενορίτες οργανώνονται και πνευματικά. Στις άλλες ενορίες του νησιού υπάρχουν μικρές και μεγάλες Αδελφότητες, που συγκεντρώνουν κάθε τόσο τα μέλη τους και προσεύχονται για την αύξηση της ευλάβειας, αλλά για τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Ορισμένες μάλιστα απ’ αυτές διαθέτουν και ακίνητα και ένα σχετικά ισχυρό ταμείο με τα οποία εκπληρώνουν τα λεγάτα που αφήνουν οι δωρητές, αλλά και βοηθούν τα μέλη τους που βρίσκονται σε ανάγκη. Φρόντισαν,
λοιπόν, οι ενορίτες και ίδρυσαν την Αδελφότητα της Ιεράς Καρδίας, ευλάβεια ιδιαίτερα διαδεδομένη τότε. Η Αδελφότητα της Χώρας, την οποία αποτελούν άνδρες και γυναίκες της ενορίας, αναγνωρίστηκε από τον πάπα Πίο Στ’ στις 19 Ιουλίου 1776. Είχε ως «έδρα» της το Βήμα της Ευαγγελίστριας, όπου και απεικονίστηκε και η Ιερά Καρδία του Ιησού, όπως φαίνεται έως και σήμερα.
Όσο ο αριθμός των ενοριτών αυξάνει, τόσο και ο εξοπλισμός του ενοριακού ναού γίνεται πλουσιότερος. Πράγματι, είτε από δωρεές ναυτικών και άλλων, είτε από αγορές των εκάστοτε εφημερίων, τόσο ο αριθμός των αμφίων και των ιερών σκευών αυξάνει, ώστε να πλεονάζουν. Οι δωρεές αυξάνουν κιόλας και τις πνευματικές υποχρεώσεις των ενοριτών και της ίδιας της ενορίας σε λεγάτα που θεσπίζουν οι δωρητές.
Προς το τέλος του 18ου αιώνα η ενορία οφείλει να τελεί 5
Λειτουργίες κατ’ έτος, ενώ οι ενορίτες 26.
(Συνεχίζεται)
Πηγή sannicolo.gr
μένες, αντιλαμβάνονται πως η ενορία του Αγ. Νικολάου θα βρίσκεται σε εξέλιξη συνεχώς και θα καταστεί μεγάλης σημασίας για την τοπική Εκκλησία, παρά το γεγονός ότι η πηγή του ανθρώπινου δυναμικού της θα βρίσκεται στα γεωργικά χωριά της ενδοχώρας. Πράγματι, από εκεί, αλλά και έξω από την Τήνο (σε μικρότερο βαθμό), προέρχεται ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός των ενοριτών της Χώρας του Αγίου Νικολάου. Στα 1756 οι ενορίτες ήταν 120. Στα 1783 είχαν φτάσει στον αριθμό των 196…
Οι ενορίτες οργανώνονται και πνευματικά. Στις άλλες ενορίες του νησιού υπάρχουν μικρές και μεγάλες Αδελφότητες, που συγκεντρώνουν κάθε τόσο τα μέλη τους και προσεύχονται για την αύξηση της ευλάβειας, αλλά για τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Ορισμένες μάλιστα απ’ αυτές διαθέτουν και ακίνητα και ένα σχετικά ισχυρό ταμείο με τα οποία εκπληρώνουν τα λεγάτα που αφήνουν οι δωρητές, αλλά και βοηθούν τα μέλη τους που βρίσκονται σε ανάγκη. Φρόντισαν,
λοιπόν, οι ενορίτες και ίδρυσαν την Αδελφότητα της Ιεράς Καρδίας, ευλάβεια ιδιαίτερα διαδεδομένη τότε. Η Αδελφότητα της Χώρας, την οποία αποτελούν άνδρες και γυναίκες της ενορίας, αναγνωρίστηκε από τον πάπα Πίο Στ’ στις 19 Ιουλίου 1776. Είχε ως «έδρα» της το Βήμα της Ευαγγελίστριας, όπου και απεικονίστηκε και η Ιερά Καρδία του Ιησού, όπως φαίνεται έως και σήμερα.
Όσο ο αριθμός των ενοριτών αυξάνει, τόσο και ο εξοπλισμός του ενοριακού ναού γίνεται πλουσιότερος. Πράγματι, είτε από δωρεές ναυτικών και άλλων, είτε από αγορές των εκάστοτε εφημερίων, τόσο ο αριθμός των αμφίων και των ιερών σκευών αυξάνει, ώστε να πλεονάζουν. Οι δωρεές αυξάνουν κιόλας και τις πνευματικές υποχρεώσεις των ενοριτών και της ίδιας της ενορίας σε λεγάτα που θεσπίζουν οι δωρητές.
Προς το τέλος του 18ου αιώνα η ενορία οφείλει να τελεί 5
Λειτουργίες κατ’ έτος, ενώ οι ενορίτες 26.
(Συνεχίζεται)
Πηγή sannicolo.gr
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου