Ο λόφος του Εξώμβουργου, ύψους 640 μέτρων, δεσπόζει στο νησί, καθώς φαίνεται από μακριά σε σχεδόν όλες τις διαδρομές που το διασχίζουν.
Μια άσπρη πεταλούδα από αυτές με τα μεγάλα φτερά, τις μαύρες γραμμές και το πέταγμα που αφήνεται απαλά στη φορά του αέρα μας οδηγούσε. Φάνηκε στα πρώτα βήματα της ανάβασής μας στο Εξώμβουργο έξω από τον καθολικό ναό της Ιεράς Καρδίας όπου επικρατούσε απόλυτη ησυχία. Φτάσαμε αργά το μεσημέρι στον εντυπωσιακό αυτό λόφο της Τήνου, ύψους 640 μέτρων που δεσπόζει στο νησί, καθώς φαίνεται από μακριά σε σχεδόν όλες τις διαδρομές που θα πάρεις διασχίζοντάς το, μέχρι και από το πλοίο καθώς πλησιάζεις.
«Οταν φυσάει δεν μπορείς να σταθείς από τον αέρα» μας ενημέρωσαν φίλοι μας, όμως εμείς σταθήκαμε τυχεροί, σπάνιο γεγονός η άπνοια στην Τήνο το καλοκαίρι.
Από τον ναό της Ιεράς Καρδίας ξεκινάει ένα ανώμαλο πλακόστρωτο μονοπάτι που γίνεται αρκετά απόκρημνο καθώς θα φτάνετε στην κορυφή του Εξωμβούργου. Σε κάποια σημεία τα ερείπια σου πυροδοτούν τη φαντασία για το πώς μπορεί να ήταν το οχυρό που χτίστηκε κατά την εποχή της Ενετοκρατίας. Από τους Ενετούς εξάλλου πήρε το όνομά του, καθώς «Μπουργκ» ονομαζόταν η περίκλειστη σε τείχη ευρωπαϊκή μεσαιωνική πόλη.
Ψηλά στην κορυφή η θέα είναι πραγματικά εντυπωσιακή, ιλιγγιώδης θα την περιέγραφα αφού το βλέμμα απλώνεται μέχρι και τη Σαντορίνη την ίδια ώρα που εσύ στέκεσαι σε ένα πολύ στενό κομμάτι γης... Στη θέση του σταυρού που υπάρχει σήμερα λέγεται πως στεκόταν εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Ελένη.
Κάπου την ώρα που ατενίζαμε επιφυλακτικά τη θέα (λόγω μικρής υψοφοβίας) εμφανίστηκε ξανά η άσπρη πεταλούδα αυτή τη φορά με σύντροφο μια δίδυμη αδελφή της. Εκαναν μαζί έναν κύκλο γύρω μας και ύστερα σαν να μας έδειχναν τον δρόμο της επιστροφής άρχισαν να κατηφορίζουν πετώντας.
Περιέργως μας οδήγησαν όχι κάπου κοντά αλλά στην άλλη άκρη του νησιού εκεί που πια το Εξώμβουργο ήταν μια ανάμνηση, ένα τοπίο μυθικό, βγαλμένο από τα όνειρα ή τα παραμύθια.
Στον Πύργο λοιπόν με στάσεις στην Καρδιανή και στα Υστέρνια, μια διαδρομή που σου δίνει τη δυνατότητα να απολαύσεις την ομορφιά της Τήνου. Η άσπρη πεταλούδα φάνηκε εκεί που νομίζαμε πως θα είχε ακολουθήσει πια τον δικό της δρόμο. Κι όμως προτίμησε να μας καλωσορίσει στην γνωστή πλατεία στον Πύργο γύρω από τον πλάτανο με λεμονόπιτα, γαλακτομπούρεκο και παγωτό.
Ο Πύργος όπως το Εξώμβουργο έχει πάρει το όνομά του από τον παλιό βενετσιάνικο πύργο ο οποίος υπήρχε στην περιοχή και αναφέρεται σε έγγραφα του 16ου αιώνα. Να ήταν αυτή λοιπόν η σύνδεση μεταξύ τους, ο λόγος που βρεθήκαμε μέχρι εδώ αναζητώντας κάτι; Δεν ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόμασταν τον Πύργο, έτσι μια βόλτα στα σοκάκια στις νέες εκθέσεις των γκαλερί ήταν αρκετή παρόλο που κοντοστάθηκα στο σπιτάκι του Γιαννούλη Χαλεπά, πάντα με συγκινούσε η ιστορία αυτού του αξιόλογου γλύπτη. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για την καλλιτεχνική παράδοση του χωριού που όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε υπήρξε γενέτειρα μεγάλων καλλιτεχνών της Ελλάδας. Ενα σοκάκι που οδηγεί στο εκκλησάκι του Σταυρού μας τραβάει την προσοχή. Ενα παλιό σπίτι που έχει αναπαλαιωθεί και πρόκειται να στεγάσει το Μουσείο Ιωάννη Βούλγαρη ενός επίσης γνωστού Τήνιου γλύπτη. «Αναζητούμε έργα του Βούλγαρη, ελπίζουμε ότι μέσα στον χειμώνα θα μπορέσει να λειτουργήσει το μουσείο», μου λέει ο Εμμανουήλ Σώχος, αντιπρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου Πανόρμου. «Εδώ περνούσε τις διακοπές του όταν ήταν μικρός ο παππούς;» ακούω τη φωνή της μικρής, όμως έχω ήδη απομακρυνθεί. Η άσπρη πεταλούδα κάνει βόλτες γύρω μας...
Πηγή www.kathimerini.gr
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου