Κάθε χρόνο τέτοια εποχή είναι η περίοδος του τρύγου, έτσι προς τα τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου ξεκινάει η ιεροτελεστία του τρύγου και ολοκληρώνετε με το ρακεζιό.
Όλα μαζί τα σταφύλια μπαίνουν στο πατήρι.
Και το πάτημα ξεκινάει
Όσο πατιούνται τα σταφύλια, ο μούστος οδηγείται στο "αποδοχάρι"
ενώ στη τρύπα τοποθετείται η «ρόχη» η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από κλαδιά από σπάρτο, έτσι ώστε να μην περνάνε οι ρόγες αλλά μόνο ο μούστος.
εδώ βλέπουμε το «αποδοχάρι» που συλλέγεται ο μούστος για να μεταφερθεί και να αποθηκευτεί στα βαρέλια.
Εδώ βλέπουμε το βαρέλι με τα σύνεργα που χρειάζονται για το πάτημα, μια αξίνα δηλαδή και ένα φτυάρι. Η μεν αξίνα χρησιμοποιείται για να σπάει όλες τις ρόγες και το φτυάρι για να μαζεύει σε ένα σημείο ρόγες και τσάμπουρα. Ο μούστος αποθηκεύεται στα βαρέλια αφού προηγουμένως τα έχουν πλύνει με το «μπούρμπλο» που δεν είναι τίποτα άλλο από λεμονόφυλλα βρασμένα.
Και αφού έχει μεταφερθεί ο μούστος στα βαρέλια και τα τσάμπουρα στα αποδοχάρια. Τα τελευταία φυλάσσονται για 12 μέρες ώστε να γίνουν οι απαραίτητες ζυμώσεις και να γίνει η ρακή.
εδώ βλέπουμε τα «αποδοχάρια» που φυλάσσονται τα τσάμπουρα για την απόσταξη του ρακιού μετά το πάτημα.
Λέγοντας ρακεζιό εννοούμε τη διαδικασία για την παραγωγή της ρακής.
Όλα ξεκινάνε όπως είπαμε και παραπάνω, τον Σεπτέμβριο με τον τρύγο, συνεχίζονται με το πάτημα των σταφυλιών και την παραγωγή του κρασιού. Και την φύλαξη των τσάμπουρων, και μετά από όλο αυτό, η ιεροτελεστία θα μπορούσαμε να πούμε, τελειώνει με το ρακεζιό.
Τα σταφύλια φυλάσσονται μέσα στους χώρους όπως είδατε και παραπάνω, όμως πλέον αρκετοί παραγωγοί τα έχουν αντικαταστήσει με βαρέλια, έτσι λοιπόν φυλάσσονται όλο αυτό το διάστημα και μόλις περάσει το διάστημα αυτό, τα πατημένα πλέον σταφύλια είναι έτοιμα να γίνουν ρακί.
Ανάβεται η φωτιά και το καζάνι ετοιμάζεται να μπει επάνω.
Στο πάτο του καζανιού τοποθετείται η μαραθιά,
και μετά μπαίνουν τα τσάμπουρα,
Ή φωτιά ανάβει και το καζάνι μπαίνει πάνω στην φωτιά, αφού πρώτα έχει τοποθετηθεί στον πάτο του μαραθιά, τα σταφύλια μαζί με νερό και το καζάνι κλείνει με το καπάκι του και σφραγίζεται με βρεγμένα πανιά.
Εδώ βλέπουμε το τελειωμά της σωλήνας όπου τοποθετείται ο «λάηνας» η αλλιώς το «λαήνι» και που σταγόνα, σταγονα τρέχει το ρακί μέσα.
Εδώ βλέπουμε την γάνα όπου φένεται και η σωλήνα που σας αναφέραμε παραπάνω.
Γάνα είναι μια μικρή Δεξαμενή από πέτρες που την διαπερνά μια σωλήνα και που θηλυκώνει με το καπάκι του καζανιού, γεμάτη κρύο νερό.
Εδώ βλέπουμε το σημείο που «θηλυκώνει» το καπάκι με την γάνα.
Η σωλήνα αυτή καταλήγει στο λαήνι. Το λαήνι είναι το πήλινο δοχείο που τρέχει η ρακί μέσα,
Καθώς βράζουν τα σταφύλια ο ατμός μιας και δεν έχει άλλη έξοδο παρά μόνο τη σωλήνα αυτή, περνάει μέσα από το παγωμένο νερό, ψύχεται και υγροποιείται για να καταλήξει στο "λάηνα" πλέον ως ρακή..
Η ρακή μαζεύεται σταγόνα σταγόνα και μεταφέρεται στην παρέα, ζεστή και δυνατή.
Προσοχή!! Ζεστή η ρακή μεθάει πολύ πιο εύκολα από ότι κρύα….
Η πρώτη ποσότητα ρακής που βγαίνει λέγεται «πρωτόρακο» και είναι αρκετά δυνατή και προκαλεί ζαλάδα από την μυρωδιά της και μόνο.. ενώ παλιά την χρησιμοποιούσαν για εντριβές.
Έπειτα από αρκετή ώρα, αφού έχουν βράσει τα σταφύλια τόσο, όσο χρειάζεται για να δώσουν όλο το απόσταγμα τους, το καζάνι «κατεβαίνει», πετιούνται τα παλιά σταφύλια, ξεβγάζεται και ξανά από την αρχή!!
Η διαδικασία αυτή επαναλαμβάνεται έως ότου τελειώσουν τα σταφύλια και κρατάει ανάλογα με την ποσότητα που έχουμε.
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου