Τήνος: Το νησί των κρυφών θαυμάτων

Δύο φωτογραφίες χαρακτηριστικές εκ διαμέτρου αντίθετες έρχονται στο νου μου όταν σκέφτομαι την Τήνο.

Η πρώτη είναι η φωτογραφία που απεικονίζει τους χιλιάδες επισκέπτες που κατακλύζουν το νησί το Δεκαπενταύγουστο, για να προσκυνήσουν την εικόνα

της Παναγίας και να πραγματοποιήσουν τα τάματα τους. Η εικόνα που είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά και ανακαλύφθηκε από την γερόντισσα μοναχή Αγία Πελαγία το 1822, θεωρείται θαυματουργή. Η εικόνα της Παναγίας βρίσκεται στον επιβλητικό ναό της Ευαγγελίστριας στη Χώρα της Τήνου.

Η δεύτερη φωτογραφία είναι ενός πανέμορφου τοπίου. Καταπράσινο χορτάρι, ένα λευκό ξωκλήσι, το βουνό και στο φόντο μεγαλειώδη σύννεφα να κυνηγιούνται στο γαλάζιο του ουρανού.

Τα σύννεφα που ποτέ δεν λείπουν από τον ουρανό της Τήνου, ν΄ αναμετριούνται με τους δυνατούς αέρηδες.

Στην αρχαιότητα η Τήνος θεωρείτο η πατρίδα του Αιόλου του θεού των ανέμων. Το προελληνικό όνομά της λένε ότι το πήρε από τον πρώτο κάτοικο της τον Τήνο.

Άλλοι λένε ότι προέρχεται από τη φοινική λέξη «Τάννοθ» που σημαίνει φίδι. Η Τήνος στους αρχαίους χρόνους λεγόταν και «Οφιούσα» δηλαδή γεμάτη φίδια. Ο μύθος λέει ότι ο Ποσειδώνας, προστάτης του νησιού, τα εξολόθρευσε.

Κατά τη Βυζαντινή περίοδο, το νησί υποφέρει από τις άγριες επιθέσεις των Σαρακινών.

Το 1204 περνάει στην κυριαρχία των Βενετών και μέχρι το 1715 που κατακτήθηκε από τους Τούρκους, δέχεται την επιρροή της Ενετοκρατίας.

Το στρατιωτικό και διοικητικό κέντρο των Ενετών ήταν η μεσαιωνική καστροπολιτεία του Ξώμπουργκου που χτίστηκε από τους Βενετούς το 1207 και ήταν το ισχυρότερο κάστρο των Κυκλάδων.

Στις 31 Μαρτίου του 1821 το χωριό Πυργί ύψωσε τη σημαία της επανάστασης πρώτο από όλες τις Κυκλάδες. Στη συνέχεια η μοίρα του νησιού συνδέθηκε με τη μοίρα της υπόλοιπης Ελλάδας.

Η Τήνος είναι το νησί που ο πιστός εναποθέτει τις ελπίδες του στο Θεό. Το νησί που η άτσαλη τουριστική ανάπτυξη της Χώρας, κυρίως, τσαλάκωσε την αυθεντική εικόνα της ομορφιάς της Κυκλαδίτικης αισθητικής.

Πίσω όμως από την τουριστική βιτρίνα του νησιού βρίσκεται η ενδοχώρα και το «αμόλυντο» βόρειο τμήμα του νησιού που για κάποιο μυστήριο λόγο, που μόνο η ελληνική γραφειοκρατία γνωρίζει, χαρακτηρίστηκε «βιομηχανική περιοχή» στην οποία δεν μπορείς να χτίσεις (?)

Εκεί στη μέση του πουθενά κάτω από τον άγριο αέρα που μοσχοβολάει φασκόμηλο ξεφυτρώνουν χαμηλοτάβανα πέτρινα «κελιά» και απροσδόκητα γλέντια μεθυσμένα με κρασί από τα άνυδρα αμπέλια, που καλλιεργούν οι ντόπιοι.

Η ενδοχώρα της Τήνου με πολλά πανέμορφα χωριά διατηρεί σε μεγάλο βαθμό την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της.

Το τοπίο έχει πολλές εναλλαγές ανάμεσα στα πράσινα λαγκάδια και τις χαρακτηριστικές Τηνιακές ξερολιθιές.

Αξίζει κανείς να επισκεφτεί τα Κιόνια, για να δει το Ναό του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης,

Τα Υστέρνια τους μισοερειπωμένους ανεμόμυλους και τον Κάμπο, για να επισκεφτεί το Μουσείο Κώστα Τσόκλη.

Η Καρυά με τα πολύ όμορφα σπίτια, ο Κτικάδος με τα πλυσταριά δίπλα στην Παλιά βρύση, η Καρδιανή, ο Τριπόταμος που διαθέτει σχολή χορού με δασκάλους από όλο τον κόσμο και πολλά ακόμη πανέμορφα χωριά περιμένουν να τα ανακαλύψετε.

Ένα από τα πιο αξιοπερίεργα τοπία στην Ελλάδα είναι το εκπληκτικό τοπίο του Βωλάξ. Ένα μικρό οροπέδιο διάσπαρτο με τεράστιους λείους γρανιτόλιθους. Οι κάτοικοι του χωριού είναι εξαιρετικοί καλαθοπλέκτες που διατηρούν ζωντανή την τέχνη τους.

Ο Πύργος παραδοσιακό κεφαλοχώρι, χωριό λατόμων και με μεγάλη παράδοση στη μαρμαρογλυπτική ανέδειξε μεγάλους καλλιτέχνες όπως ο Γιαννούλης Χαλεπάς, ο Δ. Φιλοππότης, ο Γ. Βιτάλης. Στον Πύργο γεννήθηκε ο ζωγράφος Ν. Λύτρας και ο συνθέτης Ν. Σκαλκώτας.

Μαρμαρόγλυπτα πλαίσια σε φεγγίτες πόρτες και παράθυρα επηρεασμένα από τη βενετσιάνικη ή βυζαντινή αρχιτεκτονική στολίζουν όλο το χωριό.

Μην παραλείψετε μια βόλτα στην πλατεία του χωριού με την περίτεχνη βρύση, για ένα γλυκό στα καφενεδάκια της πλατείας κάτω από το τεράστιο πλατάνι.

Οι Βενετοί, άριστοι κατασκευαστές περιστερώνων κληροδότησαν την τέχνη τους στους Τηνιακούς.

Τον 18^ο αιώνα οι μαρμαρογλύπτες με χώρα και πέτρα και ασβέστη, έφτιαχναν μοναδικά έργα λαϊκής τέχνης. Στην Τήνο υπάρχουν πάνω από 1000 περιστερώνες. Είναι διώροφοι ή τριώροφοι με ύψος από τρία έως έξι μέτρα. Τα περιστέρια εμπλούτιζαν τη διατροφή των κατοίκων του νησιού και οι κουτσουλιές τους χρησιμοποιούνταν για λίπασμα.

Στο χωριό Ταραμπάδος βρίσκονται πολλοί περιστερώνες.

Οι παραλίες του νησιού είναι πολλές και πανέμορφες. Άγιος Φωκάς, Σταυρός, Κιόνια, Βαθύ, Κολυμπήθρες.

Άγιος Φωκάς η μεγαλύτερη και μία από τις ομορφότερες του νησιού. Και απέχει μόνο λίγα λεπτά από τη χώρα.

Δυτικά της χώρας βρίσκεται το παλιό λιμανάκι του Σταυρού με το εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα.

Δίπλα στον Σταυρό έχουμε το λιμάνι του Αγίου Μάρκου ιδανικό καταφύγιο από το βοριά.

Η Παχιά Άμμος άλλη μία όμορφη παραλία με γαλαζοπράσινα νερά και χρυσή αμμουδιά.

Σάντα Μαργαρίτα πήρε το όνομά της από το ομώνυμο καθολικό ξωκλήσι της περιοχής.

Κολυμπήθρα μία θαλάσσια φυσική λεκάνη με το Δρακονήσι να δεσπόζει στο μέσο του κόλπου και το μέρος αυτό χαρακτηρίστηκε βιότοπος. Δίπλα υπάρχει μία μικρότερη παραλία ιδανική για τους επισκέπτες.

Κοντά στον Πάνορμο το όμορφο λιμανάκι στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού, υπάρχει η παραλία της Αγιοθάλασσας και η παραλία της Ρόχαρης.

Τα βράχια στη νησίδα Πλανήτης και ο δίαυλος της ΄Ανδρου προσφέρονται για ψαροντούφεκο.

Η Τήνος φημίζεται για το καλό φαγητό της. Έχει υπέροχα τυριά, γραβιέρα, βολάκια, μαλαθούνια. Πολύ ωραία γλυκά. Κατιμέρια, ψαράκια, ζυμωμένα με ζάχαρη και κανέλα και με γέμιση από καρύδι και παξιμάδι, ξεροτήγανα, λουκουμάδες.