Τήνος, Φιλόξενες αμμουδιές στον Νότο, απότομα βράχια στο βορρά, ξερολιθιές στις άγονες και άνυδρες πλαγιές, παράξενα ανάγλυφα σε γρανιτένιους όγκους, πανέμορφα χωριά με θέα το γαλάζιο του Αιγαίου και ενας εύφορος κάμπος στην ενδοχώρα. Αυτή είναι η Τήνος.
Οι περιηγητές την αποκαλούν όμορφη νύφη των Κυκλάδων. Είναι όμορφη, διότι πέρα από τη φυσική ομορφιά της παρουσιάζει και μία εξαιρετική Αιγαιοπελαγίτικη Αρχιτεκτονική στα μοναδικά χωριά της.
Με υλικά το γρανίτη το μάρμαρο και το σχιστόλιθο χτίστηκαν όμορφα και αισθητικά καμπαναριά, εκκλησιές και σπίτια που στολίζουν και τεχνικά το νησί, πέραν της φυσικής ομορφιάς του που βρίσκεται στις χρυσαφένιες ακρογιαλιές και τις παραλίες με τα βότσαλα. Επίσης ο ήλιος τη λούζει ολημερίς και της χαρίζει όμορφα δειλινά, ώστε να γίνονται μενεξεδένια και μοναδικά.
Στην Τήνο συναντάμε δύο χριστιανικά δόγματα να έχουν αρμονική συνύπαρξη. Ο Ναός της Ευαγγελίστριας είναι για τους Ορθόδοξους ένα σημαντικό λαϊκό προσκύνημα στην Ορθοδοξία και συγκεντρώνεται κόσμος από ολόκληρη την Ελλάδα καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου να προσκυνήσει. Ωστόσο ταυτόχρονα η Τήνος αποτελεί ένα σημαντικό κέντρο για τους Καθολικούς, κυρίως για τους Καθολικούς της Ελλάδας. Αρκεί μια ματιά γύρω μας με τις τόσες εκκλησιές για να μας επιβεβαιώσει ότι βρισκόμαστε σε ένα θρησκευτικό κέντρο. Της Παναγίας γίνεται το αδιαχώρητο από τους προσκυνητές.
Η Τήνος ανήκει στις Κυκλάδες και είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί των Κυκλάδων με εμβαδόν 197 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το συνολικό μήκος της ακτογραμμής της υπολογίζεται σε 114 χιλιόμετρα. Βρίσκεται νοτιοανατολικά της Άνδρου και βορειοδυτικά της Μυκόνου. Το υψηλότερο βουνό της ονομάζεται Τσικνιάς και έχει ύψος 725 μέτρα. Σύμφωνα με τη μυθολογία κατοικούσε στον πορθμό του Τσικνιά ο θεός των ανέμων ο Αίολος. Αυτό αιτιολογείται με το γεγονός ότι η περιοχή είναι ανεμώδης.
Σε σχέση με τα άλλα κυκλαδίτικα νησιά διαθέτει κάπως περισσότερο νερό. Το έδαφος της Τήνου διαθέτει αξιόλογο ορυκτό πλούτο. Έχει λευκό και πράσινο μάρμαρο και χρησιμοποιήθηκε στο ανάκτορο του Μπάκινχαμ και για το Λούβρο. Επίσης διαθέτει χρώμιο, μόλυβδο και σίδηρο.
Ο μεικτός θρησκευτικός πληθυσμός της Τήνου δίνει στο νησί έναν ιδιαίτερο λαογραφικό χαρακτήρα. Στην Τήνο παρατηρείται η τηνιακή διάλεκτος με αποβολή φωνηέντων, μετατροπή συμφώνων και ονόματα ανθρώπων δυτικής επιρροής. Στην Τήνο ανεξάρτητα από το αν είναι καθολικοί ή ορθόδοξοι οι άνθρωποι έχουν όλοι μια βαθιά αγάπη για την Παναγία. Οι ορθόδοξοι γιορτάζουν την Παναγία στις 25 Μαρτίου και το Δεκαπενταύγουστο και οι Καθολικοί την πρώτη Κυριακή του Μαΐου και το Δεκαπενταύγουστο επίσης.
Οι κάτοικοι της Τήνου είναι πολύ φιλόξενοι άνθρωποι και προσφέρουν ανοιχτόκαρδα φαγητό και ύπνο στους προσκυνητές κατά τη διάρκεια των πανηγυριών.
Οι Τηνιακοί για να συγκρατήσουν το έδαφος να μην υφίσταται μεγάλη διάβρωση έχουν φτιάξει στις πλαγιές των βουνών τις λεγόμενες πεζούλες που είναι μικρά χωράφια με αντίσταση από τις πέτρες να μη διαβρώνεται το έδαφος, και καλλιεργούσαν εκεί τα προϊόντα τους. Η μείωση του αγροτικού πληθυσμού άφησε σιγά-σιγά ακαλλιέργητες κάποιες εκτάσεις. Σήμερα παράγονται δημητριακά, εσπεριδοειδή, φρούτα κ.ά. επίσης παράγεται λάδι, κρασί και ρακί. Τα προϊόντα καταναλώνονται τόσο στην εγχώρια αγορά όσο και εξάγονται.
Ένα ακόμη ευεργετικό προϊόν της Τήνου είναι το μέλι της. Παλαιότερα είχαν και μεταξοσκωληκοτροφία. Από τα τέλη Οκτωβρίου μέχρι αρχές Δεκεμβρίου τηρείται ένα έθιμο που ονομάζεται "χοιροσφαγία". Πολλές οικογένειες εκτρέφουν ένα χοίρο. Για τη σφαγή του ζώου συγκεντρώνονται φίλοι και συγγενείς στο σπίτι και γίνεται η σφαγή του ζώου και έτσι προμηθεύεται η οικογένεια με μεγάλη ποσότητα κρέατος για αρκετό χρονικό διάστημα.
Μαρμαρογλυπτική
Η αφθονία του τηνιακού μαρμάρου αποτέλεσε την βασική αιτία για την ανάπτυξη της μαρμαρογλυπτικής ενώ μετά το 1830 αναδείχτηκε ως το μεγαλύτερο κέντρο μαρμαρογλυπτικής στην Ελλάδα. Μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη, τέμπλα, φεγγίτες, βρύσες, ταφόπλακες μαρτυρούν την ακμή. Οι Τηνιακοί γλύπτες που κατάγονται κυρίως από τα παραδοσιακά χωριά Πύργο και Υστέρνια, έκαναν την Τήνο γνωστή τόσο στην υπόλοιπη Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Οι Τηνιακοί τεχνίτες χρησιμοποιούνται από ξένους και Έλληνες αρχιτέκτονες, σχεδόν αποκλειστικά, για την ανοικοδόμηση της πρωτεύουσας, τα μέγαρα, τις εκκλησίες και τις αναστηλώσεις αρχαίων μνημείων. Από τις οικογένειες αυτές των μαρμαράδων θα βγουν αργότερα κορυφαίοι εκπρόσωποι της νεοελληνικής γλυπτικής: αδερφοί Φυτάλη, Δ. Φιλιππότης, Γ. Βιτάλης, Γιαν. Χαλεπάς, Λ. Σώχος κ.ά.
Περιστεριώνες
Το νησί είναι πασίγνωστο για τους χίλιους κάτασπρους περιστεριώνες που εκτός από την κύρια χρήση τους για κατοικία περιστεριών αποτελούν μοναδικά κτίσματα λαϊκής κυκλαδικής αρχιτεκτονικής. Χτισμένοι κυρίως σε πλαγιές και ρεματιές, για να έχουν καλό πέταγμα τα περιστέρια, οι περιστεριώνες έχουν στο επάνω μέρος τους τριγωνικές και πολυγωνικές κόχες με πλούσιο εξωτερικό διάκοσμο. Δουλεύοντας τον σχιστόλιθο, τοπικό υλικό, δημιουργούσαν στις όψεις του κτίσματος όλα αυτά τα στολίδια που βλέπουμε μεχρι σήμερα, πραγματικά λιθοκεντήματα. Στα σχέδιά τους κυριαρχούν ο κύκλος: το σύμβολο του ουρανού, το τετράγωνο: το σύμβολο της γης, το τρίγωνο: το σύμβολο της γέννας.
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου