Έτσι, δίπλα στο μικρό προαύλιο ή δίπλα στο εξωκκλήσι του Αγ. Νικολάου πήγαζε μια πηγή, απ’ την οποία τα μικρά και τα μεγάλα σκάφη προμηθεύονταν το πολύτιμο νερό.
Για να μπορέσουν αυτά τα πλοία να προμηθεύονται ευκολότερα το νερό στα βαρέλια τους, οι Βενετσιάνοι είχαν κατασκευάσει ένα πύργο, ακριβώς μπροστά από το εξωκλήσι του Αγ. Νικολάου.
Ο πύργος αυτός, που επονομάστηκε αργότερα, δηλ. μετά το 1715, Πύργος του Καμπάνη (μάλλον απ’ αυτόν που τον απέκτησε, άγνωστο με ποιο τρόπο), κατά τον 19ο αιώνα μετατράπηκε σε Σχολή, η οποία επονομάστηκε Μοσχούλειος και η οποία πρόσφατα ανακαινίστηκε, ενώ για πολλά χρόνια υπήρξε κατοικία περιστεριών.
Ο βενετσιάνικος αυτός πύργος εξυπηρετούσε δυο σκοπούς. Ο πρώτος ήταν να συγκεντρώνει κάποια ποσότητα νερού για να μεταφέρεται ευκολότερα στα σκάφη που άραζαν ακριβώς στη ρίζα του.
Ο δεύτερος σκοπός ήταν αμυντικός. Εκεί παρέμενε μια μικρή φρουρά από μισθοφόρους στρατιώτες οι οποίοι φρόντιζαν και για το νερό και για να δέχονται τα μηνύματα από την πολιτοφυλακή της βίγλας που υπήρχε στο Παχιακρωτήρι, μάλλον για να λαβαίνουν κάποια πρώτα μέτρα ασφάλειας σε περίπτωση εξωτερικής επιβουλής ή εισβολής. Είναι πιθανόν να υπήρχε και αναμμένο φως στον κορυφή του πύργου κατά τις νύχτες, προκειμένου να καθοδηγούνται τα πλοία προς εκείνο το σημείο του όρμου που αποτελούσε και το κυρίως λιμάνι του νησιού. Ο πύργος πάντως έκρυψε τελείως την εκκλησία από τη θάλασσα, όπως ήταν φυσικό. Για πολεμίστρες και σκοπιές σε χαμηλότερο σημείο από εκείνο της εκκλησίας που δεν έβλεπαν πουθενά και τίποτα, είναι αστείο και να γίνεται λόγος… Εξάλλου δεν υπήρχε κανένα άλλο οχυρωματικό έργο στον Όρμο του Αγ. Νικολάου, εκτός από τον πύργο αυτό.
Όπως είπαμε και πιο πάνω, τον πύργο τον ιδιοποιήθηκε ένας ιδιώτης, ο Καμπάνης, επειδή μετά τον 1715 δε χρειάζονταν πια οχυρώσεις και καστέλια… Και για τούτο δεν υπήρχαν.
(Συνεχίζεται –3)
Πηγή sannicolo.gr
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου