ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ 72 Της ΤΗΝΙΑΚΗΣ ΕΝΔΟΧΩΡΑΣ
Νομικό πρόσωπο της Ορθοδόξου Εκκλησίας το ΠΙΙΕΤ;
Η επιστολή κοινοποιήθηκε στη Διοικούσα Επιτροπή και στον σύλλογο των υπαλλήλων ΠΙΙΕΤ, στους ΟΤΑ της Τήνου, στο Επαρχείο, στην Αδελφότητα Τηνίων, στο Α.Σ.Ε.Π. και στον τύπο. Αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τις τοποθετήσεις τους.
«Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Με τη διάταξη της παρ. 3 του άρθρ. 63 του Ν. 3801/2009 (ΦΕΚ Α 163) «Ρυθμίσεις θεμάτων προσωπικού με σύμβαση εργασίας Ι. Δ. αορίστου χρόνου και άλλες διατάξεις οργάνωσης και λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης» ορίζεται ότι, στα νομικά πρόσωπα της Ορθοδόξου Εκκλησίας κατά την έννοια της περίπτωσης η΄ της παρ. 2 του Ν. 2190/1994 (ΦΕΚ Α 28) περιλαμβάνεται και το Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου. Ως γνωστό η περίπτωση αυτή αφορά Ν. Π. της Ορθοδόξου Εκκλησίας και άλλων θρησκειών στην Ελλάδα για εξαίρεση του προσωπικού τους από το σύστημα προσλήψεων με το ΑΣΕΠ.
Όμως κ. Υπουργέ με το Ν 349/1976 (ΦΕΚ Α 149 ) άρθρ. 1 το Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας επανήλθε ως ενιαίο ΝΠΔΔ στην Πολιτεία και με το άρθρ, 7 του ιδίου νόμου καταργήθηκε η διάταξη του άρθρ. 1 του 8/1970 ( ΦΕΚ Α 81) Κανονισμού της Ιεράς Συνόδου, ότι το Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου τελεί υπό την εποπτεία της Εκκλησίας και της Πολιτείας. Εξ άλλου και στο άρθρ. 66 του Ν 590/1977( ΦΕΚ Α 146), ορίζεται σαφώς ότι, το ΠΙΙΕΤ εξαιρείται των διατάξεων των περί Εκκλησιαστικών Ιδρυμάτων και Ιερών Προσκυνημάτων του Καταστατικού χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Όλα αυτά έχουν γίνει δεκτά από το Συμβούλιο της Επικρατείας κι έχουν διατυπωθεί στο 194/2007 πρακτικό – γνωμοδότηση του Ε΄ τμήματος κατά την εξέταση σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για τον Οργανισμό του ΠΙΙΕΤ.
Παρ΄ όλα αυτά όμως η ανωτέρω διάταξη – αποσαφήνιση ψηφίσθηκε από την Εθνική Αντιπροσωπεία την 3.9.2009, ημέρα που έκλεισε η Βουλή λόγω προκήρυξης εθνικών εκλογών, περιλήφθηκε στο Ν. 3801/2009 άρθρ 63 και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α 163.
Καθίσταται πλέον σαφές ότι η διάταξη – αποσαφήνιση αυτή, που στηρίχθηκε στην 698/1996 γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ., (αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας) έρχεται σε σύγκρουση με τις διατάξεις που διέπουν την ύπαρξη και αυτοτέλεια του ΠΙΙΕΤ και κατά συνέπεια είναι αντισυνταγματική.
Η Διοικούσα Επιτροπή του Πανελληνίου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου δεν φαίνεται να αντιμετωπίζει άμεσα το πρόβλημα και έτσι ξεκινά μια περίοδος ταλαιπωρίας για το ΠΙΙΕΤ, προσβάλλεται η διαθήκη των κτητόρων (αρχικός οργανισμός) και προλειαίνεται το έδαφος για ανάμιξη της Εκκλησίας στα περί διοικήσεως του Ιερού Ιδρύματος.
Παρακαλώ κ. Υπουργέ με την ιδιότητα σας του εποπτεύοντος Υπουργού να επιληφθείτε της νομιμότητας.
Με τιμή»
ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ 74 Της ΤΗΝΙΑΚΗΣ ΕΝΔΟΧΩΡΑΣ
Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας : τάραξε τα νερά η επιστολή Αλικάρη
Το θέμα που ανακίνησε η επιστολή του εφόρου του Ιερού Ιδρύματος κ. Γ. Αλικάρη, που δημοσιεύσαμε σε προηγούμενο φύλλο μας, σχετικά με τον κίνδυνο να υπάρξει ανάμιξη της Εκκλησίας της Ελλάδας στην διοίκησή του, λόγω του πρόσφατου νόμου για τις προσλήψεις στο Ιερό Ίδρυμα -αφού το εξομοιώνει με εκκλησιαστικά ιδρύματα-, προκάλεσε την αντίδραση της Διοικούσας Επιτροπής του. Καθησυχαστικές διευκρινήσεις έδωσε και ο τότε υπουργός παιδείας. Μετά από αυτά νέα επιστολή δημοσιοποίησε ο κ.Αλικάρης υπερασπιζόμενος των ενεργειών του και δηλώνοντας ότι μετά τις διευκρινήσεις της Δ.Ε. και του υπουργού παιδείας «οι προβληματισμοί του εξέλιπαν».
Πάντως δεν είχαμε ως τώρα καμιά αντίδραση από τους τηνιακούς φορείς που αποτελούν και το εκλεκτορικό σώμα της διοικούσας επιτροπής του (επαρχείο Τήνου, δήμοι Τήνου και Εξωμβούργου, κοινότητα Πανόρμου και αδελφότητα τηνίων), αν και όπως επισημαίνει ο κ. Αλικάρης : «πιθανή αλλοίωση της μορφής του Ιερού Ιδρύματος είναι υπόθεση της κοινωνίας της Τήνου».
Ευάγγελος Παρασκευάς – Γκίζης: «ουδείς θα ευρεθεί ρίψασπις ή αυτόμολος»
Οι απόψεις και η θέση της Διοικούσας Επιτροπής του Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας, όπως αυτές διατυπώθηκαν στη 30η συνεδρίασή της στις 29/10ου , σχετικά με όσα διαλαμβάνει η επιστολή του Εφόρου του κ. Αλικάρη, καταγράφονται στο παρακάτω κείμενο που μας έστειλε στις 19 Νοεμβρίου, ο αντιπρόεδρος της επιτροπής του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. κ. Ευάγγελος Παρασκευάς – Γκίζης. Γράφει ο κ. Γκίζης:
«Όπως σε όλους είναι γνωστό -ή άλλως έπρεπε να είναι γνωστό και σε κάθε περίπτωση όφειλαν να το γνωρίζουν οι κατέχοντες ιθύνουσα θέση στη υπαλληλική ιεραρχία του Ιερού μας Ιδρύματος - οι προσλήψεις του πάσης φύσεως προσωπικού (είτε μονίμου, είτε εποχικού) του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. (Ν.Π.Δ.Δ.), από 12ετίας και πλέον, διενεργούνταν, κατ’ εξαίρεση και σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2190/1994, με βάση τη με αρ. 698/9-12-96 ομόφωνη γνωμοδότηση του Α΄ Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, την οποία έκανε δεκτή και ο τότε ΥΠ.Ε.Π.Θ. κ. Γ. Αρσένης. Η ρηθείσα γνωμοδότηση εξεδόθη κατόπιν τεθέντος σχετικού ερωτήματος υπό της τότε Δ.Ε. του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. προκειμένου να αντιμετωπισθεί ταχύτερα και πιο ευέλικτα η χρονοβόρα γραφειοκρατική διαδικασία που, διαφορετικά, έπρεπε να ακολουθείται και δεδομένων των ετήσιων προβλημάτων και καθυστερήσεων που, αναγκαία, συνεπαγόταν, κυρίως, η πρόσληψη εποχικού προσωπικού και όχι μόνον.
Η παραπάνω γνωμοδότηση για να καταλήξει στο συμπέρασμα που την οδήγησε στη συγκεκριμένη κρίση επί λέξει διαλαμβάνει, στην τελευταία της σελίδα, ότι: «…Εν όψει των ανωτέρω, ναι μεν το εν θέματι Ίδρυμα είναι Ν.Π.Δ.Δ., υπαγόμενο στην εποπτεία του Κράτους (ΥΠ.Ε.Π.Θ.), και όχι της Εκκλησίας της Ελλάδος, όμως ειδικά για την πρόσληψη του πάσης φύσεως προσωπικού αυτού, ρητώς έχουν εφαρμογή, διατηρηθέντες εν ισχύει και μετά το ν. 349/1976, οι αναφερόμενοι κανονισμοί της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (είναι οι κανονισμοί που αναφέρονται στις προηγούμενες σελίδες της εν θέματι γνωμοδοτήσεως). Η έννοια δε της εξαιρετικής ως άνω διατάξεως, που αναφέρεται στα νομικά πρόσωπα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και η οποία στη γενικότητά της περιλαμβάνει και τα νομικά πρόσωπα όλων των άλλων Εκκλησιών και δογμάτων, αλλά και όλων των κατά το άρθρο 13 του Συντάγματος γνωστών θρησκειών, περιλαμβάνει και τα εν γένει νομικά πρόσωπα θρησκευτικού χαρακτήρα (όπως είναι και το εν θέματι Ίδρυμα που ενιαίως με τον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας αποτελεί ιερό προσκύνημα) που ανήκουν στο Ορθόδοξο δόγμα, ανεξάρτητα αν αυτά υπάγονται στην εποπτεία της Εκκλησίας της Ελλάδος ή όχι». Και καταλήγει η άνω ομόφωνη γνωμοδότηση: «Επομένως κατά τη γνώμη του Τμήματος και το Ίδρυμα αυτό εμπίπτει ως Ν.Π.Δ.Δ. του Ορθοδόξου δόγματος, στην εξαίρεση της παραγράφου 2, εδάφιο η΄ του άρθρου 14 του ν. 2190/94 και δεν έχουν εφαρμογή σ’ αυτό οι ειδικές ρυθμίσεις του ν. 2190/94 ως προς την πρόσληψη του προσωπικού, ενώ έχουν εφαρμογή όλες οι άλλες διατάξεις που ισχύουν για το πάσης φύσεως προσωπικό των Ν.Π.Δ.Δ., σε συνδυασμό δε με τις ειδικές εν προκειμένω διατάξεις του ν. 349/76». Η παράγραφος 2, εδάφιο η΄, του άρθρου 14 του νόμου 2190/94 επί λέξει διαλαμβάνει: «2. Εξαιρούνται από τις διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου: ….. η. Το προσωπικό των νομικών προσώπων της Ορθοδόξου Εκκλησίας και λοιπών Εκκλησιών, δογμάτων και κατά των κατά το άρθρο 13 του Συντάγματος γνωστών Θρησκειών».
-Επειδή εσχάτως και ιδία μετά την έκδοση της με αριθμό 194/07 αποφάσεως - γνωμοδοτήσεως του ΣτΕ επιχειρήθηκε να σπαρεί αμφιβολία εάν είναι νόμιμη η εξακολούθηση της διενέργειας των προσλήψεως του πάσης φύσεως προσωπικού του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. με βάση την αναφερθείσα γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. και προκειμένου να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοιες αμφισβητήσεις και αμφιβολίες κρίθηκε σκόπιμο και επιβεβλημένο το περιεχόμενο της γνωμοδότησης αυτής να περιβληθεί το κύρος νομοθετικής πρόβλεψης -ρύθμισης και να αποτελέσει περιεχόμενο νόμου. Στα πλαίσια αυτά περιελήφθη στον προσφάτως ψηφισθέντα νόμο 3801/09 και δη στην παράγραφο τρία αυτού η πρόβλεψη ότι: «Στα νομικά πρόσωπα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κατά την έννοια της παραγράφου 2, εδάφιο η΄, του άρθρου 14 του νόμου 2190/94 (ΦΕΚ 28Α΄) περιλαμβάνεται και το Π.Ι.Ι.Ε.Τ.».
Επειδή δε το περιεχόμενο του κάθε νόμου (όπως παγίως δέχεται η επιστήμη και η νομολογία), τουλάχιστον σε περίπτωση αμφιβολίας, πρέπει να ερμηνεύεται σε συνδυασμό με την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την κατάθεσή του και αναλύει και υποστηρίζει τους λόγους που επιβάλλουν τη θέσπισή του και τη συμφωνία του με τις συνταγματικές διατάξεις, θεωρώ αναγκαίο να σας υπενθυμίσω τη σχετική αιτιολογική έκθεση, που έχει ως ακολούθως: «3. Με την περίπτωση η΄ της παρ. 2 του άρθρου 14 του ν. 2190/94 το προσωπικό των νομικών προσώπων της Ορθοδόξου Εκκλησίας εξαιρείται από το σύστημα προσλήψεων που καθιερώνει ο νόμος αυτός. Με την υπ’ αρ. 698/96 γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. έγινε δεκτό ότι στα ανωτέρω νομικά πρόσωπα περιλαμβάνεται και το Π.Ι.Ι.Ε.Τ.. Με την προτεινόμενη διάταξη της παρ. 2 του παρόντος αποσαφηνίζεται νομοθετικώς το ζήτημα προς την κατεύθυνση της ως άνω γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ. προς άρση κάθε αμφιβολίας».
Από τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι η θέσπιση της συγκεκριμένης διάταξης έλαβε χώρα προς νομοθετική αποσαφήνιση και προς άρση και μόνο κάθε αμφιβολίας ως προς την εξακολούθηση ισχύος της επίμαχης γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ. Το θέμα ετάμη με την κατάφαση του άνω και προσφάτως θεσπισθέντος νόμου προς την ισχύ της εν λόγω γνωμοδότησης. Συνεπώς το περιεχόμενο της γνωμοδότησης αυτής δέον να θεωρηθεί ότι αυτούσιο και απαράλλακτο αποτελεί και περιεχόμενο του άρθρου 63 παρ. 3 του ν. 3801/09. Συνακόλουθα και τα όσα περί δήθεν αντισυνταγματικότητας της σχετικής διάταξης ή αλλαγής τής επί του θέματος γραμμής πλεύσης της Ελληνικής Πολιτείας αιτιάται ο κ. έφορος του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. είναι παντελώς αβάσιμα και δεν ευρίσκουν έρεισμα στην πραγματικότητα. Περαιτέρω ο υπ’ αυτού εκφραζόμενος φόβος, ο συνιστάμενος στην υπόνοια - υποψία ότι ενδεχομένως η σχετική ρύθμιση (όπως αυτός την ερμηνεύει) να αποτελέσει την απαρχή αμφισβητήσεως του λαϊκού - κοσμικού χαρακτήρα της διοικήσεως του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. και της εντεύθεν ανάμιξης της εκκλησίας στα της διοικήσεώς του, δεν είναι λογικός και βάσιμος γιατί από συνδυασμένη εφαρμογή των ανωτέρω εκτιθέμενων διατάξεων προκύπτει, αναμφίβολα, ότι η σχετική εξαίρεση αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στην πρόσληψη του πάσης φύσεως προσωπικού του Ιερού μας Ιδρύματος και κατά τα λοιπά ισχύουν όλες οι άλλες διατάξεις που αφορούν το πάσης φύσεως προσωπικό των Ν.Π.Δ.Δ., σε συνδυασμό με τις ειδικές εν προκειμένω διατάξεις του ν. 349/76.
Ειλικρινά αδυνατούμε να κατανοήσουμε τους λόγους που ώθησαν τον κ. έφορο στη σύνταξη και αποστολή τού με πολλούς παραλήπτες ως άνω εγγράφου του και πάντως και σε κάθε περίπτωση, δεν συμμεριζόμαστε το περιεχόμενό του, το οποίο κινδυνολογεί ασύστολα και με προφανώς αβάσιμη αιτιολογία. Επί πλέον το ύφος που διατρέχει την όλη επιστολή του είναι προσβλητικό τόσο για τα μέλη της Δ.Ε. του Π.Ι.Ι.Ε.Τ., όσο και τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Που αποβλέπει άραγε και προέβη σε ένα τέτοιο διάβημα - εγχείρημα; Μήπως γνωρίζει ο ίδιος κάτι που εμείς αγνοούμε ή μήπως η αυθαίρετη κρίση του υποκρύπτει άλλα κίνητρα και ελατήρια; Ούτε λίγο ούτε πολύ, εμμέσως πλην σαφώς, πλειοδοτώντας ο ίδιος σε πατριωτισμό, εμφανίζει τα μεν μέλη της Δ.Ε. του Ιερού μας Ιδρύματος ως άτομα επιπόλαια, που επιδερμικά και χωρίς τη δέουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα αντιμετωπίζουν ένα θεμελιώδες και κομβικό θέμα, που άπτεται και καθορίζει την εύρυθμη και υπό λαϊκό καθεστώς διοίκησής του λειτουργία του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. τους δε έλληνες βουλευτές ως αυθαίρετα και ερήμην της Διοίκησης του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. νομοθετούντες. Τη μομφή αυτή, που βασίζεται σε αυθαίρετες αιτιάσεις και επιλεκτικές αναφορές του συντάκτη του άνω εγγράφου, ουδείς των επιτρόπων μπορεί να την αποδεχθεί και δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεχθούμε τον απαξιωτικό υπαινιγμό των μειοδοτών που μας προσάπτεται. Και πράττει όλα αυτά ενώ, λόγω της θέσεώς του, θα έπρεπε να γνωρίζει καλά την αλήθεια και αυτή και μόνο να υπηρετεί.
Εξ άλλου αποστομωτική ήταν και η πρόσφατη επί του θέματος και με αριθμό 8753/30-09-09 απάντηση που έλαβε από τον αρμόδιο υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, στην οποία, εν κατακλείδι, αναφέρεται ότι «… με την ως άνω ρύθμιση ούτε τροποποιείται ο τρόπος λειτουργίας του Ιδρύματος αλλ’ ούτε θίγεται η αυτοτέλεια και το αυτοδιοίκητό του».
Περαιτέρω ο κ. Αλικάρης φαίνεται (με τις πράξεις του και την εν γένει συμπεριφορά του) να έχει παρεξηγήσει το ρόλο και την αποστολή του Εφόρου, όπως αυτός οριοθετείται και προσδιορίζεται μετά τη θέσπιση του νόμου 349/76, που αναθέτει τη διοίκηση του Ιερού μας καθιδρύματος σε αιρετή Δ.Ε.. Εν τέλει η δική του συμπεριφορά είναι που, εν τοις πράγμασι, αμφισβητεί το θεσπισμένο τρόπο διοίκησης του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. και όχι η πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση. Ούτε βεβαίως μπορεί να γίνει αποδεκτή η επιχειρούμενη από τον κ. έφορο μονομερής και καθ’ υπερβολή προβολή του λαϊκού και κοσμικού χαρακτήρα της Διοικούσης με ταυτόχρονη παράκαμψη και παραθεώρηση της ιερότητας του χώρου που η επιτροπή αυτή τάχθηκε και υπηρετεί. Είναι αδιανόητη η αυτοτελής και αυτόνομη ύπαρξη του Ιδρύματος χωρίς το διαρκή και στενότατο συνδυασμό του με τον Πανίερο Ναό της Ευαγγελίστριας Τήνου, που αποτελεί πανορθόδοξο προσκύνημα και προσδίδει στο Ίδρυμά μας τον χαρακτηρισμό του Ιερού. Με άλλα λόγια εάν δεν υπήρχε ο ναός δεν θα υπήρχε και το Ίδρυμα. Όλα αυτά αρχήθεν αποτελούν αδιάσπαστο και άρρηκτο σύνολο και μόνο η αντιμετώπισή τους ως ενότητας τα υπηρετεί σωστά και αποτελεσματικά.
Τέλος θεωρώ ότι όλοι μας διεκδικούμε και αξιώνουμε να μας αναγνωρίζεται, τουλάχιστον, ίδιο μερίδιο πατριωτισμού, σεβασμού και αφοσίωσης στην Ιερά Παρακαταθήκη που η Θεία Πρόνοια επεφύλαξε για το νησί μας και για τη διαφύλαξη της οποίας ουδείς των Τηνίων θα ευρεθεί ρίψασπις ή αυτόμολος»
Υπουργός Παιδείας : « δεν θίγεται η αυτοτέλεια, ούτε και το αυτοδιοίκητο του Ιερού Ιδρύματος»
Η απάντηση του τότε υπουργού Παιδείας κ. Άρη Σπηλιωτόπουλου (αρ. πρωτ. 8753/30-9-2009) προς τον κ. Γ. Αλικάρη:
«Σε απάντηση της από 23-9-2009 επιστολής σας, σας γνωρίζουμε ότι με τον Ν. 3801/2009 «Ρυθμίσεις θεμάτων προσωπικού με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και άλλες διατάξεις οργάνωσης και λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης» ρυθμίζονται θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
Με τη διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 63 του ανωτέρω νόμου, αποσαφηνίζεται νομοθετικώς το ζήτημα της εξαίρεσης του προσωπικού του Πανελληνίου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου, όπως τα νομικά πρόσωπα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, από το σύστημα προσλήψεων που καθιερώνει ο Ν. 2190/1994, σύμφωνα με τις παραδοχές της υπ΄αριθμ. 698/1996 Γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Κατά συνέπεια, με την ως άνω ρύθμιση, ούτε τροποποιείται ο τρόπος λειτουργίας του Ιδρύματος, αλλά ούτε θίγεται η αυτοτέλεια και το αυτοδιοίκητο του».
Γιάννης Αλικάρης : «οι προβληματισμοί μου εξέλιπαν …»
Η νέα επιστολή από 13 Νοεμβρίου 2009, του κ. Αλικάρη, μετά τις διευκρινήσεις της ΔΕ του Ιερού Ιδρύματος και την απάντηση του Υπουργού Παιδείας:
« Σε συνέχεια της από 23.09.2009 επιστολής μου προς την εφημερίδα σας, περί των νέων νομοθετικών ρυθμίσεων στο ΠΙΙΕΤ, έλαβα από τον κ. Υπουργό ΥΠΕΠΘ την 8753/30.09.2009 απαντητική επιστολή την οποία σας εσωκλείω και παρακαλώ να τη δημοσιεύσετε για πληρέστερη ενημέρωση των αναγνωστών σας.
Με την ευκαιρία αυτή θέλω να δηλώσω και τα εξής:
Ζητώ συγνώμη αν η επιστολή μου της 23.09.2009 προς το ΥΠΕΠΘ λόγω πιθανής παράληψης αναγκαίων επεξηγήσεων, δημιούργησε ή θα δημιουργήσει ανησυχία οπουδήποτε για τη νομική υπόσταση του Ιερού Ιδρύματος.
Θεωρώ ότι σωστά ενημέρωσα για τον προβληματισμό μου τον κ. Υπουργό ΥΠΕΠΘ (απόφ. ΣτΕ 305/1957).
Θεωρώ ότι σωστά κοινοποίησα την επιστολή μου αυτή στους αποδέκτες της διότι πιθανή αλλοίωση της μορφής του Ιερού Ιδρύματος είναι υπόθεση της κοινωνίας της Τήνου.
Θεωρώ ότι το ΣτΕ είναι το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας μας.
Με ικανοποίηση έλαβα την απαντητική επιστολή 8753/30.09.2009 του κ. Υπουργού ΥΠΕΠΘ, καθησυχαστική των ανησυχιών μου και εξ αυτού του λόγου, αλλά και των όσων συζητήθηκαν και καταγράφηκαν στα πρακτικά της 30/29.10.2009 συνεδρίασης της Δ.Ε. του ΠΙΙΕΤ, οι προβληματισμοί μου εξέλιπαν».
Η τηνιακή Ενδοχώρα, καθώς και όλη η τηνιακή κοινωνία, περιμένει τις θέσεις των φορέων του νησιού μας, τις οποίες με ικανοποίηση θα δημοσιεύσει, ώστε όλοι να συμβάλουμε στην διοικητική αυτοτέλεια του Ιερού Ιδρύματος.
0 Comments :
Δημοσίευση σχολίου