2η Συνάντηση Σχολής Γονέων Τήνου

ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ ΙΕΡΑΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΝΟΥ

2014-15

ΙΔΡΥΜΑ ΤΗΝΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Υπεύθυνη: Αναστασία Μπαξεβάνη

Οργάνωση: Ι. Μητρόπολις Σύρου Τήνου

Σάββατο, 13 Δεκεμβρίου 2014 στις 18:30

Ομιλία και συζήτηση με τους γονείς από τον κ. Γεώργιο Κίσσα, ψυχολόγο - ψυχοθεραπευτή, με θέμα:

«Η σημασία των ορίων στην οικογενειακή ζωή»

Με την ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Τηνιακού Πολιτισμού.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Γιώργος Κίσσας (PhD) Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής

Η  ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ

Εάν παρομοιάζαμε μία σχέση με ένα οικοδόμημα, θα μπορούσαμε άνετα να πούμε ότι η βάση, τα θεμέλια για να κτισθεί το οικοδόμημα είναι η αγάπη, και τα όρια είναι ο φέρων οργανισμός. Ούτε το ένα από μόνο του είναι αρκετό, αλλά ούτε και το άλλο. Δηλαδή όση αγάπη κι αν υπάρχει σε μια σχέση, φιλική, συζυγική, ερωτική, αδελφική, πνευματική, σχέση γονιού – παιδιού, προϊσταμένου – υφισταμένου, επαγγελματική, συναδελφική, εάν δεν υπάρχουν ξεκάθαρα τοποθετημένα όρια, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η σχέση δεν θα λειτουργήσει θα είναι προβληματική, ταραγμένη, εστία αναστατώσεως και δυστυχίας και θα οδηγηθεί σε διάλυση.

Στις ανθρώπινες σχέσεις τα όρια μας προσδιορίζουν. Το σώμα μου και τα λόγια μου, δύο βασικές μορφές ορίων, προσδιορίζουν ποιος είμαι και ποιος δεν είμαι. Μου δείχνουν ποιος είναι ο χώρος μου και που αρχίζει ο χώρος του άλλου. Μου δίνουν μια εικόνα της ιδιοκτησίας της ζωής μου και των απαιτήσεων που συνδέονται με αυτήν. Η γεωγραφική, συναισθηματική και χρονική απόσταση, είναι όρια που μου δίνουν ελευθερία αλλά και ευθύνη για το που αρχίζει και που τελειώνει ο δικός μου χώρος, όπου μπορώ να κάνω ό,τι μου φαίνεται σωστό. Μόνο αν αναγνωρίσω τι υπάρχει μέσα στα όριά μου, μπορώ να αναλάβω και την ευθύνη για αυτό.

Επί παραδείγματι, στη συντροφική – συζυγική σχέση, τα συναισθήματα, οι πεποιθήσεις, οι επιθυμίες αλλά και οι πράξεις καθενός εκ των δύο είναι πράγματα για τα οποία ο καθένας έχει πάντα την ευθύνη. Όταν θεωρούμαι τον άλλο υπεύθυνο για τα συναισθήματα μας, θα περιμένουμε, κάποτε και χρόνια για να μαντέψει τι αισθανόμαστε. Εκεί που θεωρούμε τον άλλο υπεύθυνο για τις επιθυμίες μας του επιρρίπτουμε το φταίξιμο για τις απογοητεύσεις μας. Αν, πάλι, ξεπεράσουμε τα όριά μας στο τι μπορούμε να προσφέρουμε στον άλλο τότε συσσωρεύουμε θυμό και πικρία.

Και αν για το ζευγάρι είναι καταστρεπτικά τα αποτελέσματα της έλλειψης ορίων, πολλαπλώς ολέθρια μπορεί να αποδεικνύονται για την ανάπτυξη των παιδιών. Τα παιδιά μέσα από τα όρια μαθαίνουν κάποια κρίσιμα για την ζωή τους μαθήματα: να αυτοπροστατεύονται, να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις προσωπικές τους ανάγκες και άρα να αποκτούν αίσθημα ελέγχου και ελευθερίας αποφάσεων, να περιμένουν για την εκπλήρωση των στόχων τους και, τέλος, να σέβονται τα όρια των άλλων. Από τον πρώτο χρόνο της ζωής τους μέχρι την ολοκλήρωση της εφηβείας, με διαφορετικό τρόπο κατά ηλικία, οι γονείς καλούνται να διδάξουν στα βλαστάρια τους την τέχνη της οριοθέτησης.

Μια τέχνη που η εκμάθησή της κρατά όσο η ίδια η ζωή. Που όπως όλες οι τέχνες δεν την μαθαίνεις χωρίς την βοήθεια άλλων. Που την εξασκείς επιτυχώς όταν καταφέρνεις να ισορροπήσεις ανάμεσα στα δύο άκρα της ακαμψίας των ορίων από την μία πλευρά και της ανυπαρξίας από την άλλη.

Βιογραφικό σημείωμα του ομιλητή

 Ο κ. Γεώργιος Κίσσας σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Θεολογία (1981), Φιλοσοφία (1987) και Ψυχολογία (2001), όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή (1996). Η επαφή του με τον χώρο της ψυχοθεραπείας αρχίζει από το 1982 ως μέλος ομάδας αυτογνωσίας, ψυχοδυναμικής κατεύθυνσης, του Κέντρου Νεότητας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και ταυτόχρονα ως εκπαιδευόμενος (1982-1984) στο πρόγραμμα "Συμβουλευτική και Ποιμαντική Ψυχολογία" στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού Αθηνών που οργάνωσε η Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Από το 1996, όταν ολοκλήρωσε τη θεραπεία και εκπαίδευσή του, συνεργάζεται με το Εργαστήριο Διερεύνησης Ανθρωπίνων Σχέσεων ως ψυχοθεραπευτής ατόμων (εφήβων και ενηλίκων), οικογενειών και ομάδων, ενώ παράλληλα από το 2003 μέχρι το 2007 ήταν εκπαιδευτής και στη συνέχεια συντονιστής εκπαίδευσης στο διετές εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Δεξιότητες και Παρεμβάσεις Συστημικής Συμβουλευτικής».

Από το 1982 υπηρέτησε ως καθηγητής Θρησκευτικών και δίδαξε επίσης Σχολικό Επαγγελματικό Προσανατολισμό στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση από όπου και παραιτήθηκε το καλοκαίρι του 2009. Από το 2003 μέχρι το 2008 συμμετείχε στην οργάνωση και λειτουργία του Κέντρου Μέριμνας για την Οικογένεια της Μητροπόλεως Σύρου. Έχει λάβει μέρος σε πολλά συνέδρια, με παρουσιάσεις, συμμετοχή σε συζητήσεις και συμπόσια και έχει δημοσιεύσει κείμενά του για θέματα ψυχοθεραπείας και σχέσεων ψυχοθεραπείας και θεολογίας. Είναι μέλος των εταιρειών: Εuropean Association of Psychotherapy (EAP), European Family Therapy Association (EFTA), Ελληνική Εταιρεία Συστημικής Θεραπείας (ΕΛΕΣΥΘ), Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων (ΣΕΨ), Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία (ΕΛΨΕ) και Ελληνική Εταιρεία Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού (ΕΛΕΣΥΠ).